5 kadencja, 41 posiedzenie, 2 dzień (09.05.2007)
22 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (druki nr 1641 i 1667).
Poseł Mieczysław Marcin Łuczak:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie Dyrektorze! Panie i Panowie Posłowie! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawić stanowisko w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.
Szkoda, panie ministrze, że nowelizacja obejmuje tylko wąski zakres unormowań. Wprowadzając tylko te nowelizacje, a nie ustosunkowując się do całości problemu, pozostaje niedosyt, dezinformacja, niedomówienia, co powoduje wielość interpretacji oraz niezgodności interpretacyjne związane z ustawą o gospodarce nieruchomościami. Mówiąc potocznie, robimy sieczkę ustawową, w której trudno jest się połapać nawet fachowcom. Świadczy o tym różnorodność stanowisk Biura Analiz Sejmowych.
Przepisy ustawy, specustawy, oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami przewidują tryb wyceny i wypłaty odszkodowań w stosunku do nieruchomości, gruntów i budynków, objętych decyzją lokalizacyjną. Nie jest określone, kto i w jakim trybie szacuje i wypłaca odszkodowania za spadek wartości nieruchomości, spowodowany niekorzystnym podziałem nieruchomości, uniemożliwiającym prawidłowe gospodarowanie na nieruchomości. Są sytuacje, w których przebieg dróg został ustalony przed wejściem w życie obecnie obowiązujących przepisów ustawy o planowaniu przestrzennym, które to powodują możliwość dochodzenia odszkodowania. Natomiast decyzje lokalizacyjne wyznaczają przebieg drogi powielający rozwiązania przyjęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Ponadto, mimo prawomocnej decyzji lokalizacyjnej, ustalający przebieg drogi wnioskodawcy nie wnioskują o zmianę likwidującą rezerwę na ten cel lub jej nie wykupują. Chodzi mi o to, o czym mówił przedmówca, o resztówki, o to, że pas drogowy nie jest wykupywany dla inwestycji w całości, że grunty, które zostały podzielone przez przebiegającą drogę straciły na wartości nie tylko produkcyjnej, ale wartości samej w sobie. Jeżeli bowiem w planie przestrzennego zagospodarowania, panie ministrze, ten grunt jest zakwalifikowany jako grunt budowlany, bardzo dużo traci w tym momencie na wartości. Rozumiem, że w perspektywie będziemy mieli ustawę o planowaniu przestrzennym, w której to właściciel nieruchomości dostanie dodatkowe zobowiązanie za to, że jego działka przy zmianie planu przestrzennego zagospodarowania zwiększy swoją wartość i będzie musiał odprowadzić do gminy te 25%. W tym jednak przypadku musimy zdać sobie sprawę, że w tej ustawie nie unormowaliśmy wszystkiego. Liczę na to, że zarówno generalna dyrekcja, jak i pan minister, unormują te sprawy rozporządzeniem wewnętrznym i zostaną one uregulowane.
Wiele wątpliwości mieszkańców i tych ludzi, których dotyczy ta sprawa, budzi również sposób wyceny, kto wycenia i w jaki sposób się tego dokonuje. Należałoby dopracować również i te sprawy.
Niemniej jednak Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego rozumie konieczność wprowadzenia w życie proponowanych rozwiązań wynikających z tego projektu. Nie da się, moim zdaniem, idealnie wycenić i idealnie pogodzić interes prywatny z interesem państwa. Będziemy jednak popierać tę ustawę, wierząc, że poniesione koszty będą służyć dla dobra całej infrastruktury, dla dobra rozwoju Polski, że ponosząc najmniejsze koszty, ta ustawa doprowadzi do dobrej realizacji. Dziękuję. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia