4 kadencja, 62 posiedzenie, 3 dzień (27.11.2003)

33 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o służbie zastępczej (druki nr 2228 i 2252).

Poseł Sprawozdawca Józef Mioduszewski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu połączonych Komisji Obrony Narodowej oraz Polityki Społecznej i Rodziny mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec uchwały Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada w sprawie ustawy o służbie zastępczej. Senat do rzeczonej ustawy uchwalił 29 poprawek. Połączone komisje po rozpatrzeniu rekomendują Wysokiej Izbie 7 poprawek do odrzucenia, a pozostałe 22 do przyjęcia.

    Poprawka 1. do art. 1, który określa zakres przedmiotowej ustawy, polega na zmianie słów ˝odbywania służby zastępczej oraz kierowania do niej˝ na ˝przeznaczania do służby zastępczej, kierowania do jej odbywania oraz odbywania służby zastępczej przez˝. Poprawka ta dostosowuje przepis określający zakres ustawy do zakresu spraw przekazanych do unormowania tą regulacją w ustawie o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej. Połączone komisje rekomendują przyjęcie tej poprawki.

    W poprawce 2. Senat proponuje słowa ˝administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości˝ zamienić na ˝administracji publicznej i wymiaru sprawiedliwości˝. Jest to poprawka redakcyjna i połączone komisje oczywiście rekomendują jej przyjęcie. Podobnie jest w przypadku pozostałych poprawek redakcyjnych, to jest 9., 12. i 16., których nie będę szczegółowo omawiał.

    W poprawce 3. Senat proponuje, aby pierwsze zdanie art. 1 otrzymało brzmienie: ˝zadania określone w ustawie są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej˝. Podobnie brzmiało zdanie - już nie będę cytował - w uchwalonej ustawie, z tym, że wyodrębniono tam, iż zadania te wykonuje marszałek województwa. Poprawka ta jest, jak to jest określane w Senacie, doprecyzowująca. Jest jeszcze wiele innych poprawek, które uściślają, doprecyzowują bądź proponują nieco inne sformułowania, ale nie zmieniają merytorycznej treści ustawy. Połączone komisje rekomendują ich przyjęcie. Są to poprawki 6., 7., 8., 13. i 26.-29.

    Następna poprawka, 4., dotyczy tego, że Senat proponuje uściślenie właściwości marszałka województwa. Służby prawne, a konkretnie Biuro Legislacyjne Sejmu dopatrzyło się tutaj niewłaściwego sformułowania prawnego, mianowicie ˝stałe miejsce pobytu poborowego˝ i ˝czasowe miejsca pobytu poborowego˝. Takie pojęcia nie są zdefiniowane, nie są prawnie usankcjonowane i połączone komisje rekomendują odrzucenie tej poprawki. Identyczne sformułowania są użyte w poprawkach 5. i 11. I oczywiście połączone komisje rekomendują łączne głosowanie nad tymi poprawkami.

    W poprawce 10. Senat ściśle dookreśla kworum, w przypadku którego może obradować komisja wojewódzka i mogą zapadać decyzje komisji wojewódzkiej, a w poprawce 15. - komisji. To kworum w pięcioosobowej komisji powinno wynosić co najmniej 3 osoby. Oczywiście ta sprawa też jest pod względem prawnym dyskusyjna. Są poglądy, że jeśli kworum się nie określa, to komisja powinna funkcjonować w pełnym składzie. Są też opinie, że zwyczajowo powinno to być co najmniej 50%, ponad 50% składu osobowego. Niemniej jednak połączone komisje rekomendują Wysokiej Izbie przyjęcie tego uściślenia i łączne głosowanie nad poprawkami 10. i 15.

    Poprawka 14. jest rzeczywiście poprawką z rzędu merytorycznych, gdyż zmienia adresata składania wniosków przez poborowych. W ustawie uchwalonej przez Sejm było sformułowanie mówiące, że poborowy składa wnioski do marszałka. Senat proponuje zastąpić słowa ˝marszałka województwa˝ słowami ˝wojskowego komendanta uzupełnień˝. Wojskowy komendant uzupełnień przekazywałby wniosek komisji, informując marszałka. Rzeczywiście jest to uproszczenie drogi składania wniosków i kontynuacja dotychczasowej praktyki, gdyż wnioski poborowych składane były do wojskowego komendanta uzupełnień. Oczywiście komisje rekomendują przyjęcie tej poprawki.

    Poprawka 17. łączy się z poprawką 18. Poprawka 17. doprecyzowuje zwrot kosztów podróży do komisji wojewódzkiej, podobnie poprawka 18. Połączone komisje rekomendują przyjęcie tych poprawek.

    W poprawce 19. Senat proponuje, aby marszałek województwa powiadamiał o wydaniu karty skierowania nie tylko wojskowego komendanta uzupełnień, ale również podmiot, do którego kierowany jest poborowy. Połączone komisje oczywiście rekomendują przyjęcie tej poprawki.

    Poprawki 20. i 21. polegają na modyfikacji delegacji do wydania rozporządzenia, przy czym dotychczasowy zapis ustawowy Senat modyfikuje w ten sposób, że rozpisuje go na dwa ustępy. Ustęp, który mówi, że minister właściwy ds. pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty skierowania, jest po ustępie, w którym mówi się o karcie skierowania. To trochę tak, jakby ustawić konia za pługiem. Ze względu na to, że dotychczasowy zapis Sejmu uznany jest przez pracowników za wystarczający i ta modyfikacja jest zbędna, połączone komisje proponują odrzucić te dwie poprawki i głosować nad nimi łącznie.

    W poprawce 22. Senat uściśla czas, do którego powinno nastąpić zawiadomienie wojskowego komendanta uzupełnień o stawieniu się do odbycia służby wojskowej. W zapisie sejmowym nie było terminu, a tu określa się, że wojskowy komendant uzupełnień powinien w ciągu 3 dni być zawiadomiony o stawieniu się poborowego do podmiotu celem odbycia służby zastępczej.

    Poprawka 23. to już jest ta z typu uściślających, bo Senat proponuje słowa ˝niewykorzystanego urlopu˝ zastąpić słowami ˝niewykorzystany urlop˝.

    W poprawce 24. Senat proponuje, aby przy każdej nieobecności w pracy, nie tylko nieusprawiedliwionej, podmiot powiadamiał marszałka w terminie 14 dni. W ustawie termin ten nie był ustalony. Komisje proponują przyjąć tę poprawkę.

    Poprawka 25. do art. 32 polega na tym, żeby - ona jest taka dosyć zagadkowa - po słowie ˝zawieszenia˝ dodać wyrazy ˝albo zwolnienia ze służby zastępczej w przypadkach, o których mowa w art. 31 ust. 2˝. Nie, ona nie jest zagadkowa, bo modyfikacja ta polega na tym, że przesłanką uzasadniającą skierowanie poborowego, który nie odbył służby zastępczej w pełnym wymiarze, do odbycia pozostałego okresu tej służby powinno być, jak uznał Senat, nie tylko ustanie przyczyn, z powodu których zawieszono odbywanie służby zastępczej, ale również ustanie przyczyn, na podstawie których poborowy został zwolniony ze służby zastępczej przed jej odbyciem. Proste, prawa?

    To są wszystkie poprawki, które zgłosił Senat, a których jest 29. Tak jak już przedtem powiedziałem, w sumie z tych poprawek połączone komisje rekomendują 7 odrzucić, a pozostałe przyjąć. Dziękuję bardzo za uwagę. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia