2 kadencja, 87 posiedzenie, 3 dzień (30.08.1996)
16 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (druk nr 1836).
Poseł Zdzisław Tuszyński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W pełni popieram omawiany projekt ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (druk nr 1836) z 23 lipca 1996 r., który rozwiązuje bolesny problem zaciągniętego długu przez rządy, poprzednie rządy, rządy solidarnościowe wobec znacznej części społeczeństwa.
Jednakże nie jest to jedyne zobowiązanie byłych rządów pilnie wymagające rozwiązania. Widzę potrzebę wniesienia do Wysokiej Izby o włączenie do projektu omawianej ustawy zrekompensowania należnego załogom prawa do uzyskania akcji prywatyzowanych przedsiębiorstw poprzez przyznanie prawa do nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych. Tym samym wnoszę o rozszerzenie kręgu osób uprawnionych na podstawie art. 3 omawianego projektu ustawy o pracowników zatrudnionych w zakładach, które w wyniku przekształceń własnościowych nie uzyskały prawa do preferencyjnego nabycia akcji, przekształcenia nastąpiły bowiem w oparciu o ustawę o spółkach z udziałem kapitału zagranicznego, która preferencji dla pracowników w tym zakresie nie przewiduje.
Zakłady te uległy przekształceniu w okresie kadencji ministra Lewandowskiego i mimo przyrzeczenia pracownicy tych zakładów należnej rekompensaty do dnia dzisiejszego nie otrzymali. Jest to dług ówczesnego rządu zaciągnięty w stosunku do załóg takich zakładów pracy, jak np.: Fabryka Samochodów Małolitrażowych. Wobec załogi m.in. tej fabryki minister Lewandowski złożył zobowiązanie zrekompensowania prawa do nabycia akcji w innych formach, myślę, że właśnie w takich.
Podnoszony przeze mnie problem dotyczy kilkunastotysięcznej grupy pracowników, co na tle kilkumilionowej liczby osób uprawnionych na mocy art. 3 omawianego projektu stanowi niewielki wycinek objętego projektem ustawy zagadnienia. Natomiast dług rządu w stosunku do tej grupy pracowników jest problemem wielkiej wagi społecznej i stanowić może o utracie zaufania załóg prywatyzowanych zakładów pracy do działań rządu również na przyszłość.
W moim przekonaniu istnieją dogodne okoliczności, by właśnie przy omawianiu projektu tej ustawy uwzględnić i zrealizować zobowiązania poprzednich rządów. Dlatego zwracam się do rządu, do pana, panie ministrze, o uwzględnienie mego wniosku w pracach nad ustawą. Do Wysokiej Izby wnoszę o poparcie mojego wniosku. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia