2 kadencja, 103 posiedzenie, 1 dzień (19.03.1997)
4 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Komisji Samorządu Terytorialnego oraz Komisji Ustawodawczej o:
1) rządowym projekcie ustawy o odpadach,
2) poselskim projekcie ustawy o zapobieganiu powstawaniu zanieczyszczeń i odpadów
(druki nr 1424, 1524 i 2173).
Poseł Jan Świrepo:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mając na uwadze stowarzyszenie się z Unią Europejską, staramy się w miarę możliwości dostosować nasze ustawodawstwo do obowiązującego w Unii. Uważamy, że jest to konieczność. Jednak trudno godzić się z faktami, gdy tworzone nowe prawo jest bardziej rygorystyczne niż unijne. Tworząc nowe prawa, bardzo często nie widzimy naszej rzeczywistości ekonomicznej, szczególnie przedsiębiorstw, a także nie uwzględniamy faktu, że proces tworzenia praw w zakresie ochrony środowiska w krajach Unii trwał wiele lat. Każde przedsiębiorstwo miało możliwość rozłożenia w czasie wprowadzania nowych technologii przyjaznych dla środowiska lub rezygnacji z uciążliwej produkcji. My staramy się zrobić to szybko, zapominając, że podmioty gospodarcze są już zbyt mocno obciążone fiskalnie, a konsekwentne egzekwowanie obowiązującego prawa doprowadza często do zapaści ekonomicznej.
Fundusze pozyskiwane z gospodarczego korzystania ze środowiska, w tym także opłaty za umieszczanie i składowanie odpadów na składowisku, stają się coraz bardziej znaczącym wpływem do budżetów województwa i państwa. Wielkość tych funduszy nie w pełni jednak pokrywa zapotrzebowanie na tworzenie korzystnych inwestycji związanych z ochroną środowiska.
Przechodząc do szczegółów, należy zaznaczyć, że podstawą tego projektu ustawy jest zapis art. 7, który mówi, że wytwarzający odpady jest zobowiązany do stosowania takiej technologii, aby zapobiegać lub zmniejszać do minimum powstawanie odpadów. Jednocześnie jego obowiązkiem jest zmniejszenie uciążliwości lub zagrożenia ze strony odpadów dla życia lub zdrowia ludzi oraz środowiska.
Pozytywnie należy ocenić zapis art. 15, który zobowiązuje podmioty gospodarcze do wykorzystywania odpadów jako surowców wtórnych, jeżeli istnieją warunki technologiczne i ekonomiczne. Wielkim problemem w naszym kraju jest zbieranie i segregacja odpadów, które można zagospodarować przemysłowo, chodzi tu o papier, plastik, szkło i inne. Pozytywnie oceniam pojawiające się - wprawdzie nieśmiało - w naszych miastach zestawy oznaczonych pojemników, które wymuszają już na początku segregację odpadów komunalnych. Moim zdaniem odpady komunalne stanowią poważne zagrożenie dla naszego środowiska ze względu na wielkość, a także różnorodność zanieczyszczeń, mam tu na myśli lekarstwa, baterie, świetlówki, środki chemiczne, farby, kosmetyki itp. Ustawa nie precyzuje w sposób jednoznaczny obowiązku segregowania odpadów komunalnych pod względem usuwania z nich odpadów niebezpiecznych i przemysłowo przydatnych.
Poważny problem stanowią odpady niebezpieczne oraz ich składowanie i utylizacja termiczna lub kompostowanie. Wprawdzie art. 22 mówi, że odpady te muszą być składowane na składowisku odpadów niebezpiecznych, ale dopuszcza się możliwość składowania na innych składowiskach przy zachowaniu odpowiednich warunków. Mam nadzieję, że ustawa ta umożliwi w okresie przejściowym wykorzystanie tego zapisu w szerokim zakresie. Podmioty gospodarcze, które w normalnym cyklu produkcyjnym wytwarzają małe ilości odpadów niebezpiecznych, muszą mieć możliwość ich płatnego przekazania na odpowiednie składowiska.
Kończąc, pragnę podkreślić, że ustawa jest oczekiwana jako uzupełnienie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska. Stworzy podstawy prawne do powstania gospodarki rynkowej w branży śmieciowej. Będę głosował za jej uchwaleniem. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia