2 kadencja, 88 posiedzenie, 2 dzień (12.09.1996)

14 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez skarb państwa oraz niektóre osoby prawne (druki nr 1652 i 1652-A).

Poseł Jan Świrepo:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Jedną z ważniejszych kwestii dotyczących porządkowania finansów publicznych jest ustawowe rozwiązanie problemów związanych z poręczeniami i gwarancjami udzielanymi przez skarb państwa. Dlatego z zadowoleniem przyjmuję rządowy projekt ustawy o poręczeniach i gwarancjach (druk nr 1652). Na brak takich uregulowań ustawowych zwracała uwagę, przy okazji różnych kontroli w instytucjach centralnych, Najwyższa Izba Kontroli. Ostatnio po kontroli przeprowadzonej w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, w tym w Polskim Funduszu Gwarancyjnym, NIK wyraził pogląd, że problemy gwarancji eksportowych powinny być uregulowane przez ustawę zapewniającą właściwe zasady prawno-organizacyjne wykorzystania majątku skarbu państwa do tego typu przedsięwzięć. Coraz częściej przedstawiciele zagranicznych instytucji finansowych jak Bank Światowy, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju czy Europejski Bank Inwestycyjny domagają się dostosowania polskiego systemu poręczeń i gwarancji do rozwiązań prawnych obowiązujących w krajach Unii Europejskiej.

    Gospodarka rynkowa, wysokie tempo wzrostu gospodarczego, zwiększenie wymiany towarowej, w tym eksportu, a także nadrabianie zapóźnień w zakresie infrastruktury komunalnej i ochrony środowiska, zagospodarowanie istniejącego potencjału produkcyjnego, turystycznego wymagają dużych nakładów inwestycyjnych. Największą barierą pozyskiwania kapitału przez podmioty gospodarcze, a także samorządy miast i gmin jest trudność z otrzymaniem poręczenia lub gwarancji spłaty zaciągniętych kredytów.

    Projekt ustawy w art. 1 dosyć klarownie przedstawia wykaz podmiotów, dla których ta ustawa reguluje zasady, warunki i tryb udzielania poręczeń i gwarancji. Wymienia się w pkt. 1 skarb państwa, a w jego imieniu ministra finansów i Radę Ministrów, w pkt. 2 niektóre osoby prawne, gdzie skarb państwa ma większościowe udziały, a w pkt. 3 - Bank Gospodarstwa Krajowego.

    Pozytywnie należy ocenić fakt, że w rozdziałach 2-5 przedstawiono uregulowania ustawowe dla poszczególnych zobowiązań. Rozdział 2 dotyczy poręczeń i gwarancji spłat kredytów. Moim zdaniem, ważnym zapisem tego rozdziału jest art. 5, który ustala kwotę poręczeń w wysokości 60% kwoty kredytu i odsetek, oraz art. 7, mówiący o tym, na jaki cel ten kredyt może być wykorzystany.

Przebieg posiedzenia