2 kadencja, 20 posiedzenie, 3 dzień (13.05.1994)

14 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki.

Poseł Małgorzata Winiarczyk-Kossakowska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Przedłożony w druku nr 166 Wysokiej Izbie pod obrady projekt ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki wychodzi naprzeciw potrzebom i jest zgodny z oczekiwaniami społecznymi w zakresie regulacji prawnych dotyczących ochrony przed zanieczyszczeniami naszych wód morskich i nakłada na armatorów tak polskich, jak i obcych, a także ich załogi, określone rygory ekologiczne.

    Ustawa nakłada na nasze państwo i jego administrację morską obowiązki zarówno w zakresie tworzenia, jak i egzekwowania proekologicznego sposobu funkcjonowania i rozwoju żeglugi morskiej i rybołówstwa morskiego. Wreszcie jest to wypełnienie przez organ ustawodawczy obowiązku, jaki spoczywa na nim w konsekwencji ratyfikowanych uprzednio międzynarodowych konwencji, m.in. mówił o tym art. 1, jak i wykonanie prac legislacyjnych umożliwiających administracji morskiej spełnienie obowiązków związanych z ochroną środowiska morskiego.

    Uważam projekt za dobry, za potrzebny, gdyż nadrabia opóźnienie co najmniej siedmioletnie. Są jednak pewne problemy, które budzą moje obawy.

    Po pierwsze, w paru wypadkach stwierdziłam, że przyjęte już i ratyfikowane dokumenty nie docierają do podstawowych jednostek organizacyjnych, jakimi są np. statki. Zatem jeśli mówimy w tej ustawie o karaniu nie tylko armatora, ale i załogi, podstawową sprawą jest podanie tych wiadomości zainteresowanym.

    Sądzę, iż resort odpowiadający za żeglugę i rybołówstwo powinien przedstawić racjonalny system docierania z przepisami prawa międzynarodowego i krajowego ˝pod strzechy˝, czyli na kapitańskie mostki naszej floty. Widzę tutaj zadanie zarówno dla Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej, jak i dla armatorów, szkół morskich oraz administracji. Myślę zresztą, że jest to temat sam w sobie.

    Po drugie, interesuje mnie kwestia finansowania kosztów wdrażania rozpatrywanej dzisiaj ustawy wobec zatwierdzonego już budżetu państwa na rok bieżący, a zwłaszcza :

    - w jakim terminie przewiduje się dostosowanie statków i okrętów polskiej floty pod względem technicznym i organizacyjnym do projektowanej ustawy i przyjętych konwencji międzynarodowych;

    - z jakich środków planuje się sfinansowanie całego procesu dostosowawczego;

    - czy przewiduje się pomoc ekonomiczno-finansową dla armatorów z tytułu kosztów wdrażania tej ustawy;

    - na jakim poziomie przewiduje się wpływy do budżetu z tytułu wejścia planowanej ustawy w życie i jak się one będą miały do wydatków.

    Myślę, że odpowiedzi na postawione tutaj pytania uzyskamy w toku dalszych prac nad ustawą w komisjach. Na zakończenie chcę stwierdzić z przekonaniem, że projekt tej ustawy dobrze spełnia założenia proekologicznej polityki państwa i ochrony Morza Bałtyckiego. Wnioskuję więc o przekazanie projektu ustawy do rozpatrzenia w komisjach, w tym również w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia