1 kadencja, 42 posiedzenie, 3 dzień (17.04.1993)

9 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów, Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu, Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej o stanowisku Senatu w sprawie ustaw:
   1) o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (druki nr 763 i 841);
   2) o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (druki nr 787 i 842-A).

Poseł Stefan Pastuszewski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie sprawiedliwość społeczna, jak chce pani poseł Teresa Liszcz, bo to trąci socjalizmem, ale elementarne poczucie sprawiedliwości, polegające na nieodbieraniu praw nabytych, skłania Chrześcijańską Demokrację do głosowania przeciwko poprawkom Senatu. Niedawno ogłoszono statystyki, świadczące o pogłębiającej się nędzy znacznych warstw społecznych, w tym emerytów i rencistów. Narasta poczucie niezawinionej krzywdy, które porównywalnymi z wielkością strat wynikłych z afer i niegospodarności środkami można zniwelować. W nowej Polsce nie może być masowej krzywdy aprobowanej przez parlament, będący przecież reprezentantem społeczeństwa.

    Prawidłowość jest następująca: Parlament artykułuje potrzeby społeczne, a rząd realizuje decyzje parlamentu głównie poprzez zwiększanie dochodów budżetowych, co jest, jak mówiłem w debacie o sytuacji pracowników sfery budżetowej, jedną z największych słabości polityki finansowej obecnego rządu. Mam nadzieję (mówił o tym poseł Sobierajski), że podobnie jak opozycyjne projekty o skarbie państwa również i decyzja parlamentu w tym zakresie, negująca poprawki Senatu, zdopinguje rząd - rząd polski, do lepszej pracy na rzecz gospodarowania majątkiem państwowym i do odpowiadania na postulaty i potrzeby społeczne. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia