1 kadencja, 6 posiedzenie, 1 dzień (23.01.1992)
1, 2 i 3 punkt porządku dziennego:
1. Sprawozdanie Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów oraz Komisji Ustawodawczej o rządowych projektach ustaw:
1) o prowizorium budżetowym na okres od dnia
1 stycznia do dnia 31 marca 1992 r. (druki nr 19 i 66);
2) o zasadach gospodarki finansowej państwa w 1992 r. (druki nr 25 i 62);
3) o zmianie ustawy Prawo budżetowe oraz niektórych innych ustaw (druki nr 26 i 64)
4) o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (druki nr 27 i 63).
Przedstawiony przez Komisję Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów projekt rezolucji w sprawie rozdysponowania wygospodarowanych w ustawie o prowizorium budżetowym na okres od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 31 marca 1992 r. dodatkowych środków finansowych.
2. Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej o rządowym projekcie ustawy o zmianie Kodeksu pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druki nr 28 i 55).
3. Sprawozdanie Komisji Sprawied
Poseł Piotr Fogler:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przepraszam bardzo, że zabieram głos na ten sam temat, ale będę mówił bardzo krótko i tylko o tych aspektach, których przedmówca nie poruszył.
Dwie sprawy. Pan poseł Jerzy Osiatyński mówiąc o warunkach, jakie powinno spełnić prowizorium budżetowe, w pkt. 1 mówił o pewnej wewnętrznej spójności jego konstrukcji. Ja dodam, że oprócz tej wewnętrznej spójności prowizorium, powinna być to spójność z całym systemem finansów publicznych, które w państwie funkcjonują, oraz z systemem nowelizacji ustaw, które są przyjmowane przy okazji prowizorium, a które w sposób zdecydowany w sensie systemowym i ustrojowym zmieniają kształt tych ustaw i zamysł ustawodawcy wcześniej je przyjmującego. Z tego względu uważam, że przy okazji prowizorium budżetowego, które jest przyjmowane na trzy miesiące, dokonywanie tego typu zmian oraz proponowanie tego typu konstrukcji, jak w przypadku wspomnianej opłaty skarbowej, jest niedopuszczalne i jest pewnym nadużyciem. Nie wolno dopuszczać do sytuacji, w której w momencie tego typu prowizorycznych rozwiązań robi się to na zasadzie rachunku i jeśli to nie pasuje, to przerzuca się ustrojowe rozwiązania do innych pakietów rozwiązań ustrojowych.
Druga sprawa. Tym wszystkim posłom czy klubom parlamentarnym, które w słusznej trosce tę decyzję proponowały utrzymać z racji ewentualnej groźby zwiększenia deficytu budżetowego, który naszym zdaniem jest również sprawą bardzo istotną, chciałbym zwrócić uwagę na to, iż dyskusja nad budżetem państwa na 1992 r. praktycznie rozpocznie się za miesiąc i że decyzję w sprawie opłaty skarbowej w tej chwili podejmujemy na trzy miesiące, ale jej skutek będzie odczuwany przez cały ten rok, a być może przez następne lata, dlatego że jest to pochopna decyzja. Problem ewentualnych kwestii wynikających z tegoż powiększania czy też sugestii powiększania budżetu zachowującej opłatę skarbową jako dochód własny gminy można rozwiązać przy całym pakiecie spraw omawiając już właściwy projekt budżetowy na rok 1992; problem ewentualnej wynikającej z tego konsekwencji w postaci zwiększenia tegoż budżetu można tam właśnie rozwiązać. Nie będę w tej chwili mówił, w jaki sposób to można zrobić, bo po prostu szkoda czasu, ale z pewnością można to zrobić. Apelowałbym do wszystkich państwa jednak o zrewidowanie swojego poglądu i niedopuszczenie do tego, aby ten istotny, szczególnie z punktu widzenia funkcjonowania dużych miast - podkreślam, w przypadku budżetów niektórych miast jest to 20% budżetu w 1992 r... Apeluję, aby nie dopuścić do tego typu nowelizacji, bo będzie to dramat dla dużych miast i dla systemu finansowego, którego istotnym elementem w konstrukcji były różne źródła zasilania tegoż budżetu, by nie dopuścić do pozbawienia ich jednego z najpewniejszych źródeł zasilania w roku 1991 r. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia