VI kadencja

Interpelacja nr 12658

do ministra infrastruktury

w sprawie ostatecznego kształtu restrukturyzowanej spółki PKP Cargo SA oraz możliwości dalszego funkcjonowania Sekcji Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego w Dęblinie

   Szanowny Pani Ministrze! Ostatnie miesiące to duże zmiany w Grupie PKP. W połowie ub.r. doszło do realokacji części majątku z PKP Cargo SA do PKP Przewozy Regionalne sp. z o.o. i PKP InterCity SA. Od 1 stycznia 2009 r. zmieniła się również struktura PKP Cargo SA. Z 21 zakładów przewozów towarowych, 2 zakładów przewozów towarowych i przeładunku i 19 zakładów taboru utworzono 16 zakładów spółki. W Lublinie utworzony został Wschodni Zakład PKP Cargo SA. Zakład ten wykonuje dotychczasowe zadania Zakładu Przewozów Towarowych i Zakładu Taboru w Lublinie i działa w granicach obecnego Zakładu Przewozów Towarowych w Lublinie. Siedziby sekcji nowego zakładu ulokowane są w Lublinie, Dęblinie, Chełmie i Zamościu. Ich liczba zgodnie z zapowiedziami miała nie ulec zmianie. Wschodni Zakład PKP Cargo SA to jeden z najważniejszych i najlepiej funkcjonujących w spółce. Obsługa przejścia granicznego w Dorohusku - Jagodzinie oraz dużych zakładów, takich jak kopalnia węgla Bogdanka, Zakłady Azotowe Puławy, cementownie w Chełmie i Rejowcu Fabrycznym, powoduje, że to właśnie na terenie działania wschodniego zakładu początek ma miejsce załadunek i uruchamianie pociągów. Potwierdzeniem dużego potencjału i możliwości rozwoju zakładu jest realizacja planu przewozowego na 2008 r. Plan ten ma również szansę ulec dalszemu zwiększeniu w roku bieżącym.

   Sekcja Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego w Dęblinie powstała w wyniku łączenia samodzielnych wcześniej zakładów, takich jak Lokomotywownia Dęblin (zatrudnienie w latach 90. - ok. 1000 prac.) oraz Wagonowni Dęblin (zatrudnienie odpowiednio ok. 200 prac.). W wyniku kolejnych restrukturyzacji z terenu Dęblina znikały jednostki i elementy kolejarskiego rzemiosła. Pierwsze zabrane zostały lokomotywy EU07, następnie EZT (jednostki elektryczne), a w bieżącym roku wszystkie, pozostałe jeszcze lokomotywy elektryczne ET22.

   Po wydzieleniu się w strukturach PKP kolejnych podmiotów ubywało stopniowo pracowników. Przeprowadzane były również kolejne akcje redukcji zatrudnienia oraz programy dobrowolnych odejść. Ostatnia taka akcja w Dęblinie przeprowadzona została w czerwcu br. W jej skutek odeszło 18 pracowników. Pracowników przenoszono również po różnych podmiotach o profilu kolejowym i tak np. Koleje Mazowieckie przejęły ok. 30 osób, Przewozy Regionalne podległe marszałkowi województwa - kolejne 30 osób. Pracownicy warsztatowi byli przenoszeni najpierw do zakładu taboru Lublin, a później po wymienionych spółkach.

   Wszystkie te wcześniej wymienione działania doprowadziły do tego, że na dzień dzisiejszy w Dęblinie znajdują się trzy sekcje należące do PKP Cargo SA: Sekcja Eksploatacji Taboru - maszyniści (zatrudnienie ok. 140 osób), Sekcja Ekspedycji i Przewozów - rewidenci, odprawiacze (ok. 60 osób) oraz Sekcja Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego - warsztat (ok. 70 os.).

   Sekcja Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego jest chyba najbardziej uniwersalną sekcją w całym wschodnim zakładzie spółki, gdyż zajmuje się całą gamą kolejarskiej działalności związanej z utrzymaniem taboru: utrzymuje lokomotywy spalinowe i elektryczne (PK, PO, toczenie zestawów kołowych), utrzymuje i naprawia wagony towarowe, w tym wykonuje naprawy rewizyjne - plan 300 szt., utrzymuje bazę cięcia taboru - kasacja wagonów - plan 160 szt. rocznie.

   Zapowiadana likwidacja tej właśnie sekcji będzie kolejnym ciosem w bardzo bogatą historię i tradycje kolejarskie w Dęblinie sięgające 130 lat (pierwszy pociąg 1877 r.). Choć nie mówi się o zwolnieniach z pracy, to jednak propozycje zatrudnienia w innych sekcjach zakładu (najbliższy w Lublinie - 75 km) zmusi pracowników do dojeżdżania, a w sytuacji kiedy już teraz 50% pracowników sekcji jest pracownikami dojeżdżającymi do Dęblina głównie od strony Warszawy i Łukowa, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia dojeżdżanie do Lublina, wielu zmusi do rezygnacji z pracy. Większość z tych osób nie będzie miała szansy na znalezienie innego miejsca zatrudnienia ze względu na to, że wykonują specyficzne zawody oraz sytuację na rynku pracy w naszym regionie.

   Panie Ministrze! Dalsze funkcjonowanie Sekcji Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego w Dęblinie jest z wielu powodów konieczne. Taką opinię wyrażali przedstawiciele władz spółki wizytujący wielokrotnie Dęblin. Sekcja ma bardzo dobre położenie na skrzyżowaniu ruchliwych ciągów komunikacyjnych, bardzo ważnych w transporcie kolejowym, tj. wschód - zachód i północ - wschód. Jest oddalona od sąsiednich tego rodzaju sekcji o 75 km od Lublina, 100 km od Skarżyska-Kamiennej, 100 km od Warszawy i 100 km od Małaszewicz. Posiada bardzo dobrą doświadczoną i wykwalifikowaną załogę. O jej zaangażowaniu w problemy spółki świadczą podjęte przez pracowników inicjatywy mające na celu ograniczenie kosztów utrzymania, np. zmniejszenie kosztów ogrzewania o 50%. Sekcja wykonuje również zadania, np. cięcie i magazynowanie złomu, których przeniesienie będzie utrudnione, wręcz niemożliwe z powodu braku odpowiednich terenów, jak place i tory postojowe z dojazdami dla sprzętu. Sekcja stanowi zaplecze infrastrukturalne dla dwóch pozostałych sekcji, tj. Sekcji Eksploatacji Taboru i Sekcji Przewozów, które muszą funkcjonować w Dęblinie z uwagi na bardzo ważną rolę, jaką odgrywają w procesie przewozowym. Ważnym argumentem za jest również praca tokarni podtorowej wykonującej usługi nie tylko dla PKP Cargo SA, ale również innych podmiotów kolejowych, a także Elektrowni Kozienice i Kopalni Węgla Bogdanka.

   Panie Ministrze! W związku z powyższym proszę o informację o przyczynach planowanych tak drastycznych decyzji dotyczących dalszego funkcjonowania Sekcji Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego w Dęblinie.

   Proszę również o odpowiedź na następujące pytania:

   1. Jaki będzie ostateczny kształt restrukturyzowanej spółki PKP Cargo SA? Czy wzmocniona zostanie rola Wschodniego Zakładu PKP Cargo SA w strukturze spółki?

   2. Czy przy podejmowaniu tej decyzji brany jest pod uwagę negatywny jej wpływ na perspektywy zwiększenia przewozów na Lubelszczyźnie realizowanych przez PKP Cargo SA w najbliższych latach oraz obsługę kontrahentów w tym regionie?

   3. Czy dokonano analizy skutków społecznych podjęcia decyzji o praktycznej likwidacji sekcji, jej wpływu na wzrost bezrobocia w powiecie ryckim oraz sytuację rodzin kolejarskich?

   4. Czy Pan Minister wpłynie na zmianę decyzji o likwidacji Sekcji Utrzymania i Napraw Wagonów i Taboru Trakcyjnego w Dęblinie, a tym samym przyczyni się do właściwego wykorzystania potencjału oraz kwalifikacji pracujących tam kolejarzy?

   Z poważaniem

   Poseł Jarosław Żaczek

   Warszawa, dnia 6 listopada 2009 r.