VI kadencja

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 2102

w sprawie przestrzegania ustawy o ochronie zwierząt w zakresie procederu obcinania (kopiowania) uszu i ogonów psom

   Panie Marszałku! W odpowiedzi na przekazaną pismem z dnia 26 marca 2008 r. nr SPS-023-2102/08 interpelację poselską pana Stanisława Kalemby, posła na Sejm RP, w sprawie przestrzegania przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002, z późn. zm.) w zakresie procederu obcinania (kopiowania) uszu i ogonów psom uprzejmie informuję Pana Marszałka, że z art. 27 ust. 1 ustawy wynika, iż zabiegiem lekarsko-weterynaryjnym jest czynność przeprowadzana na zwierzętach dla ratowania ich życia lub zdrowia oraz dla koniecznego ograniczenia populacji oraz zastrzega przeprowadzanie takich czynności wyłącznie przez osoby uprawnione. Jednocześnie ust. 2 tego artykułu zezwala na wykonywanie na zwierzętach zabiegów lekarsko-weterynaryjnych i zootechnicznych lub innych zabiegów wynikających z technologii produkcji wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje do ich wykonywania, nakładając na te osoby obowiązek zachowania koniecznej ostrożności oraz przeprowadzania tych zabiegów w sposób zapewniający ograniczenie cierpień i stresu zwierzęcia. Pragnę zauważyć, że art. 27 ustawy ma zastosowanie do wszystkich zwierząt wymienionych w art. 2 ustawy o ochronie zwierząt (w tym do zwierząt domowych i gospodarskich). Ustawodawca zdecydował, że rozstrzygnięcia w sprawach dotyczących nieprzestrzegania nakazów zawartych w art. 27 oraz w art. 6 ustawy zostały powierzone niezawisłym sądom. W związku z tym tylko sąd może rozstrzygnąć w konkretnym przypadku o winie i wymierzyć karę na podstawie art. 35 lub art. 37 ustawy, jeżeli uzna, że przepisy ustawy zostały naruszone.

   Stanowisko ministra rolnictwa i rozwoju wsi przedstawione w odpowiedzi na interpelację poselską pana posła Mieczysława Aszkiełowicza zaliczające obcinanie ogonów i kopiowanie uszu u psów do innych zabiegów wynikających z technologii produkcji wynika z faktu, iż terminy ˝produkt˝ i ˝produkcja˝ nie są stosowane wyłącznie w odniesieniu do hodowli i chowu zwierząt gospodarskich. Terminy te, zdaniem resortu, mają zastosowanie do wszystkich zwierząt hodowanych lub chowanych w celach komercyjnych. Stanowisko ministra rolnictwa i rozwoju wsi w tym zakresie wynika także z tego, że przepisy art. 27 ustawy nie są jednoznaczne, ponieważ nie zawierają definicji zabiegów lekarsko-weterynaryjnych, zootechnicznych, a w szczególności ˝innych zabiegów wynikających z technologii produkcji˝. Ustawa nie daje również podstaw prawnych do podejmowania przez organa Inspekcji Weterynaryjnej w stosunku do organizatorów wystaw psów działań polegających na uniemożliwianiu wystawiania psów rasowych, u których przeprowadzono zabieg obcięcia uszu lub ogona. Działania Inspekcji Weterynaryjnej sprowadzają się w związku z tym do kierowania wniosków do sądów grodzkich w przypadku wykroczeń oraz do prokuratury w przypadku podejrzenia przestępstwa w związku z art. 27 lub art. 6 ustawy.

   Omawiane przepisy nie rozstrzygają w definitywny sposób dopuszczalności lub niedopuszczalności obcinania ogonów i kopiowania uszu. Zwracam uwagę, że jak wynika ze stanowiska ministra rolnictwa i rozwoju wsi wyrażonego w odpowiedzi na interpelację poselską pana posła Mieczysława Aszkiełowicza z grudnia 2007 r. niektóre zabiegi chirurgiczne, takie jak np. kastracja knurów lub ogierów przeprowadzana w celu otrzymania właściwej jakości produktu (mięsa pozbawionego zapachu płciowego) czy ograniczenia agresywności samca lub kastracja kotów wykonywana w celu uniknięcia znakowania przez niego terytorium, zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy również nie mogą być traktowane jako zabieg lekarsko-weterynaryjny lub zabieg zootechniczny, a jedynie wynikający z szeroko rozumianej ˝technologii produkcji˝.

   Jak zaznaczono, o winie i wysokości sankcji w stosunku do osób nieprzestrzegających przepisów ustawy rozstrzygają sądy. Zawiadomienia do sadów grodzkich lub prokuratury w zakresie naruszenia tych przepisów mogą kierować organy nadzoru oraz inne osoby, takie jak właściciele psów rasowych, miłośnicy zwierząt oraz członkowie organizacji działających na rzecz ochrony zwierząt. Jednocześnie brak orzeczeń sądowych w sprawie naruszeń art. 27 ustawy nie pozwala na ewentualną weryfikację lub zmianę przedstawionego stanowiska.

   Ponadto uprzejmie informuję Pana Marszałka, że główny lekarz weterynarii może w drodze zrządzeń w zakresie swoich kompetencji wydawać polecenia podległym organom Inspekcji Weterynaryjnej, tj. wojewódzkim i powiatowym lekarzom weterynarii. Natomiast lekarze wolnej praktyki świadczący usługi w zakresie przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych i lecznictwa zwierząt są nadzorowani przez właściwe okręgowe izby lekarsko-weterynaryjne.

   W związku z podjęciem w resorcie prac nad ustawą o zmianie ustawy o ochronie zwierząt mających na celu wdrożenie przepisów dyrektywy Rady (WE) nr 2007/43 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie ustanowienia minimalnych zasad dotyczących ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa rozważane jest, po przeprowadzeniu szerokich konsultacji społecznych, doprecyzowanie obowiązujących przepisów w zakresie dotyczącym wprowadzenia jednoznacznego zakazu modelowania uszu i obcinania ogonów psom.

   Pozdrawiam

   Sekretarz stanu

   Kazimierz Plocke

   Warszawa, dnia 18 kwietnia 2008 r.