VI kadencja

Interpelacja nr 10648

do ministra pracy i polityki społecznej

w sprawie utraty statusu bezrobotnego

   Zwracamy się do Pani Minister z interpelacją w sprawie rygorystycznego stosowania przez urzędy pracy przepisów określających przypadki, gdy osoba zarejestrowana jako bezrobotna z prawem do zasiłku traci status osoby bezrobotnej.

   Zgodnie z art. 2 ust. 2 litera h ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy bezrobotnym jest osoba, która m.in. nie uzyskuje miesięcznie przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z tytułu odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych.

   Kilka dni temu w mediach pojawiła się informacja, iż w jednym z urzędów pracy wydano decyzję o utracie przez jedną z zarejestrowanych bezrobotnych osób statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku z powodu sprzedaży przez tę osobę aparatu fotograficznego za pośrednictwem internetowego portalu aukcyjnego. Urząd pracy uznał, że osoba ta uzyskała przychód w wysokości większej niż połowa płacy minimalnej i wydał na tej podstawie wspomnianą decyzję.

   Pożądane jest, by urzędy pracy ustalały, czy dana osoba, która posiada bądź ubiega się o status bezrobotnego pobierającego zasiłek, próbuje wyłudzić nienależne jej świadczenia. Również za działanie w interesie publicznym należy określić np. pozbawianie prawa do zasiłku czy statusu bezrobotnego osób podejmujących nielegalne zatrudnienie. Nie można bowiem tolerować pracy na czarno czy prowadzenia działalności gospodarczej (choćby poprzez internetowe portale aukcyjne) i równoczesnego korzystania ze świadczeń przysługujących bezrobotnemu. Jednakże nie należy, naszym zdaniem, poprzez bardzo rygorystyczne stosowanie obowiązujących przepisów popadać w nadmierny rygoryzm.

   Jako zrozumiałe i z ekonomicznego punktu widzenia zupełnie racjonalne jest działanie osób, których sytuacja z racji utraty pracy uległa drastycznemu pogorszeniu, polegające na pozyskiwaniu przez nich środków finansowych poprzez sprzedaż należących do nich rzeczy, zwłaszcza zaś dóbr uważanych za luksusowe.

   Zatem literalne i rygorystyczne stosowanie przepisu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy prowadzi do konstatacji, że nawet jednorazowa sprzedaż przez bezrobotnego rzeczy o wartości powyżej połowy płacy minimalnej może być uznane za przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i być podstawą do pozbawienia go statusu bezrobotnego a nawet do zwrócenia pobranego już zasiłku dla bezrobotnych.

   Co więcej, można sobie wyobrazić osobę, która mając zgromadzone na rachunku bankowym wielomilionowe sumy, uzyskuje z tego tytułu odsetki w wysokości wielokrotnie przekraczającej wymienioną w ustawie połowę najniższego wynagrodzenia, a urząd pracy nie ma podstaw do pozbawienia jej z tego tytułu statusu bezrobotnego.

   Naszym zdaniem należy dogłębnie przeanalizować treść przepisów regulujących uzyskanie statusu bezrobotnego bądź jego pozbawianie, tak by eliminować przypadki nadużyć, ale jednocześnie powstrzymywać się przed wyciąganiem negatywnych konsekwencji wobec osób usiłujących poprzez wyprzedaż zgromadzonego przez nich majątku uzyskać środki finansowe.

   Pragniemy w związku z powyższym zapytać, czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej dostrzega potrzebę przeprowadzenia takiej analizy, i czy resort dostrzega konieczność dokonania zmian w obowiązujących przepisach.

   Z wyrazami szacunku

   Posłowie Witold Kochan

   i Tadeusz Arkit

   Warszawa, dnia 16 lipca 2009 r.