VI kadencja
Odpowiedź ministra środowiska na ponowną interpelację posła Janusza Chwieruta
na interpelację nr 2816
w sprawie wyjaśnienia interpretacji prawnych dotyczących procesów termicznego przekształcania odpadów
Odpowiadając na interpelację pana Janusza Chwieruta posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 lipca 2008 r. (znak: SPS-023-2816p/08) dotyczącą wyjaśnienia interpretacji prawnych z zakresu termicznego przekształcania odpadków, uprzejmie informuję.
Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251, z późn. zm.) termiczne przekształcanie odpadów komunalnych i odpadów niebezpiecznych stanowi proces unieszkodliwiania D10, wymieniony w załączniku nr 6 do ustawy z wyjątkiem termicznego przekształcania odpadów opakowaniowych oraz odpadów, o których mowa w art. 49 a ust. 1 i 3, o ile wytworzona energia jest wykorzystywana poza procesem termicznego przekształcania odpadów. Natomiast termiczne przekształcanie odpadów opakowaniowych, odpadów, o których mowa w art. 49 a ust. 1 i 3, oraz odpadów innych niż odpady komunalne i odpady niebezpieczne stanowi proces odzysku R1. Warunkiem zakwalifikowania procesu termicznego przekształcania jako procesu R1 jest również wykorzystywanie wytworzonej energii poza procesem termicznego przekształcania odpadów.
W związku z powyższym w celu prawidłowej klasyfikacji procesu spalania (jako odzysku lub jako unieszkodliwiania) niezbędne jest rozpoznanie odpadów, które mają być termicznie przekształcane:
- odpady niebezpieczne i komunalne - proces D10;
- odpady opakowaniowe, odpady o których mowa w art. 49 a ust. 1 i 3 ustawy o odpadach oraz odpady inne niż niebezpieczne - proces R1.
Warto również zwrócić uwagę, że wspomniany w mojej odpowiedzi na interpelację posła Janusza Chwieruta z dnia 21 kwietnia br. (znak: SPS-023-2816/08) wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości stanowi również element powszechnie obowiązującego prawa. Wyrok ten (sprawa C-6/00) wyraźnie wskazuje o konieczności kwalifikacji pojedynczego procesu technologicznego albo jako procesu odzysku albo jako unieszkodliwiania. W przypadku jeżeli proces termicznego przekształcania odpadów niebezpiecznych i komunalnych może być prowadzony naprzemiennie, istnieje teoretyczna możliwość uzyskania pozwolenia dokonywanie w tej samej instalacji procesu odzysku i procesu unieszkodliwiania.
Omówioną wyżej kwestię należy odróżnić od ustanowionej w art. 44 ust. 8 i 9 ustawy o odpadach możliwości zakwalifikowania części energii pochodzącej z termicznego przekształcania frakcji odpadów komunalnych jako odnawialnej. Kwalifikacja energii jako pochodzącej z odnawialnego źródła stanowi odrębne zagadnienie regulowane przede wszystkim przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.). W związku z powyższym błędem jest łączenie kwalifikacji procesu jako odzysku lub unieszkodliwiania z możliwością kwalifikacji energii pochodzącej z odnawialnego źródła.
Odnosząc się do drugiego zawartego w interpelacji pytania, należy stwierdzić, że funkcjonowanie instalacji przed oddaniem jej do użytkowania nie jest możliwe bez pozwolenia, które zgodnie z art. 191 a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z póżn. zm.) można uzyskać także dla planowanej instalacji. Natomiast w warunkach pozwolenia (art. 188 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo ochrony środowiska) powinny być zawarte warunki dla emisji w fazie rozruchu.
Warto w tym miejscu również zwrócić uwagę na wymagania zawarte w art. 76 ww. ustawy, zgodnie z którym nowo zbudowany lub przebudowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacji nie mogą być oddane do użytkowania, jeżeli nie spełniają wymagań ochrony środowiska oraz na wymagania zawarte w art. 147 dotyczące obowiązków pomiarów wielkości emisji i pomiarów ilości pobieranej wody, w tym dla instalacji nowo wybudowanych lub zmienianych.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że niniejsze pismo nie świadczy o tym, że przedmiotowa instalacja jest dobrym technologicznie rozwiązaniem w tym konkretnym przypadku oraz nie kwestionuje się zasadności wprowadzenia omawianej technologii. Należy jednak zwrócić uwagę, że kwestie te powinny być rozstrzygane przez właściwy organ w drodze prowadzonego postępowania administracyjnego o wydanie pozwolenia zintegrowanego na podstawie obowiązujących przepisów oraz stanu faktycznego (np. dotychczasowego doświadczeń wynikających z wdrożenia omawianej technologii w innych miejscach).
Minister
Maciej Nowicki
Warszawa, dnia 1 sierpnia 2008 r.