VI kadencja

Interpelacja w sprawie meblowych pozostałości poprodukcyjnych

Interpelacja nr 19229

do ministra środowiska

w sprawie meblowych pozostałości poprodukcyjnych

   Jestem zainteresowany problematyką zastosowania przepisów dotyczących pozostałości poprodukcyjnych w postaci resztek płyt wiórowych MDF i HDF powstających w branży meblarskiej. Pozostałości te w większości przetwarzane są na energię cieplną w kotłowniach zakładów meblarskich, w profesjonalnych kotłach przeznaczonych do spalania tego rodzaju paliwa.

   Aktualnie resort ochrony środowiska traktuje opisane pozostałości jako odpady, uznając jednocześnie, że poprzez ich spalenie dochodzi do pozbycia się ich przez wytwórcę. Konsekwencją takiego stanowiska jest traktowanie kotłowni zakładowych jako spalarni odpadów. Wymagania techniczne i ekologiczne dla spalarni odpadów są bardzo wysokie, takie jak:

   - wysoko sprawna instalacja odpylania spalin,

   - ciągłe monitorowanie procesu spalania,

   - instalacja do prowadzenia ciągłych pomiarów emisji zanieczyszczeń do powietrza,

   - obowiązek wykonywania okresowych pomiarów emisji.

   Sam koszt instalacji systemu do ciągłych pomiarów emisji kształtuje się na poziomie ok. 600 tys. zł, zaś koszty eksploatacyjne 50 tys. zł rocznie.

   Warto zaznaczyć, że pozostałości poprodukcyjne w branży meblarskiej nie są jednakowo traktowane. Ciągłych pomiarów wymaga spalanie pozostałości płyt MDF i HDF, zaś wymóg ten nie dotyczy płyty wiórowej, mimo że składy chemiczne tych płyt nie różnią się i nie występuje tutaj zróżnicowana emisja.

   Nie wydaje się racjonalne z ekologicznego i ekonomicznego punktu widzenia stawianie kotłowniom przystosowanym do tzw. termicznego przekształcania odpadów - pozostałości poprodukcyjnych w branży meblarskiej wymogów takich samych, jak dla spalarni odpadów.

   Produkcja energii z paliwa zastępczego, jakim są pozostałości poprodukcyjne, jest zgodna z polityką Unii Europejskiej w obszarze środowiska i energetyki, jednak zbyt ostre wymagania ochrony środowiska i związane z tym wysokie koszty powstrzymują przedsiębiorców przed inwestowaniem w tego rodzaju przedsięwzięcia ekologiczne. W skali kraju powstanie kolejny problem dotyczący odpadów, bowiem tego rodzaju odpadów nie będzie można kierować na składowiska ze względu na ich wysoką kaloryczność.

   W związku z powyższym uprzejmie proszę Pana Ministra o odpowiedź na następujące pytania:

   1. Na jakim etapie znajdują się prace mające na celu przygotowanie zmiany ustawy o odpadach i wydanie aktów wykonawczych w związku z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającą niektóre dyrektywy (art. 40 dyrektywy nakłada obowiązek wprowadzenia w życie jej zapisów w terminie do 12 grudnia 2010 r.)?

   2. Jakie podejście przewidywane jest do produktów ubocznych, których w myśl art. 5 dyrektywy nie uznaje się za odpady, jeżeli spełniają określone warunki, oraz do pojęcia i procedur utraty przez niektóre odpady statusu odpadów na zasadach określonych w art. 6?

   Z poważaniem

   Poseł Stanisław Ożóg

   Warszawa, dnia 19 października 2010 r.