VI kadencja

Interpelacja w sprawie zasad, wysokości i kryteriów przyznawania odszkodowań dla rolników za tzw. szkody łowieckie i braku regulacji prawnej określającej sposób informowania rolników o terminach i miejscach polowań przez myśliwych

Interpelacja nr 13814

do ministra środowiska

w sprawie zasad, wysokości i kryteriów przyznawania odszkodowań dla rolników za tzw. szkody łowieckie i braku regulacji prawnej określającej sposób informowania rolników o terminach i miejscach polowań przez myśliwych

   Szanowny Panie Ministrze! Działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (jednolity tekst ustawy opracowany na podstawie: t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135, Dz. U. z 2005 r. Nr 48, poz. 446, Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708), kierując się szeroko pojętym interesem społecznym, uprzejmie proszę Pana Ministra o wyjaśnienie przyczyn i podjęcie działań w zakresie zmiany regulacji odnośnie do określenia zasad, sposobu, wysokości i podmiotu uprawnionego do przyznawania odszkodowań za szkody łowieckie, a także w zakresie informowania rolników o terminach i miejscach organizowanych polowań przez myśliwych.

   Szanowny Panie Ministrze! Wiosna i jesień to okresy dużego nasilenia szkód wyrządzonych na polach i łąkach przez dzikie zwierzęta. Jednocześnie jesień to okres ostatecznego określania wielkości szkód i wypłaty odszkodowań za tzw. szkody łowieckie.

   Powyższe zagadnienia są obecnie regulowane przepisami ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z późn. zm.) oraz rozporządzeniem ministra środowiska z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowania za szkody w uprawach i płodach rolnych, które to przepisy nakazują dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wynagradzanie szkód wyrządzonych w uprawach i polach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele lub sarny (art. 46 ww. ustawy).

   Kontrowersje co do stosowania przepisów powyższych aktów prawnych budzi kwestia oszacowania wartości strat poniesionych przez rolników, a także sposobu i wysokości ich kompensowania przez podmioty do tego zobowiązane. Oględzin i szacowania strat dokonują przedstawiciele zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego.

   Zgodnie z art. 50 pkt 1 tejże ustawy Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną. Wysokość odszkodowania za szkody wyrządzone przez dziki na łąkach i pastwiskach ustala się na podstawie ostatecznego szacowania, uwzględniając wartość utraconego plonu (masy zielonej lub siana) w danym sezonie wegetacyjnym oraz koszty doprowadzenia uszkodzonej powierzchni do stanu pierwotnego. Koszty te wylicza się na podstawie aktualnych cen prac agrotechnicznych oraz wartości rynkowej niezbędnych do wysiania nasion.

   Rolnik ma prawo podpisać ugodę z kołem myśliwskim na każdych warunkach. Określenie odszkodowania powinno nastąpić na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym, czyli powinno obejmować wszystkie szkody, nie tylko bezpośrednią utratę plonów, ale także utracone korzyści przyszłe.

   Wielu rolników jest wysoce niezadowolonych z odszkodowań z tytułu szkód łowieckich, ponieważ dla wielu rolników szkody łowieckie stanowią źródło znacznych strat ekonomicznych. Wpływ tych strat na kondycję ekonomiczną gospodarstw ma tym większe znaczenie, że obecna dochodowość gospodarstw rolnych jest bardzo niska.

   W dodatku polowania są ogromnie uciążliwe i niebezpieczne dla gospodarzy, gdyż nie są informowani o terminach polowań. Takie sytuacje mają często miejsce w powiecie jędrzejowskim w województwie świętokrzyskim, a odstrzały zwierzyny są w opinii rolników dokonywane zbyt blisko zabudowań mieszkalnych i gospodarczych.

   Konflikty między rolnikami a myśliwymi wciąż narastają, przy czym to z reguły rolnik wciąż jest na pozycji przegranej.

   Problem jest bardzo poważny, ponieważ dotyczy ogromnej liczby rolników z terenów sąsiadujących z dużymi kompleksami leśnymi. Rolnicy powinni być świadomi swoich praw i możliwości ich dochodzenia.

   Jest pilna potrzeba stworzenia systemu zapewniającego ochronę interesów rolników. Sytuacja wymaga pilnego uregulowania prawnego tych kwestii.

   W związku z powyższym zwracam się do Pana Ministra o odpowiedź na następujące pytania:

   1. Czy rząd planuje zmianę przepisów gwarantujących przejrzysty system naliczania odszkodowań za szkody łowieckie w sposób adekwatny do poniesionych szkód, tak aby rolnicy i myśliwi byli traktowani równo wobec prawa, aby nie było możliwości zaniżania odszkodowań łowieckich, aby rolnik miał prawo uczestniczyć w procesie oceniania szkód i miał prawo odwołać się od określonej poniżej poniesionych szkód wysokości odszkodowania?

   2. Kto w terenie ma obowiązek uświadamiać rolników na temat przysługujących im praw, wysokości odszkodowań za szkody łowieckie i do jakiego organu mogą się zwrócić w celu ich uzyskania?

   3. Jakie działania powinni podjąć rolnicy, aby skutecznie wyeliminować praktyki zaniżania wartości odszkodowania za szkody łowieckie?

   4. Czy rząd zamierza podjąć działania zmierzające do ustalenia bezstronnego i obiektywnego organu w szacowaniu i naliczaniu odszkodowań z tytułu szkód łowieckich?

   Wnoszę również o poinformowanie mnie o podjętych przez Pana Ministra decyzjach w przedmiotowej sprawie.

   Z wyrazami szacunku

   Poseł Maria Zuba

   Warszawa, dnia 6 stycznia 2010 r.