VI kadencja

Odpowiedź ministra skarbu państwa

na interpelację nr 20804

w sprawie planowanej sprzedaży spółki ENEA SA

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację poselską pana Tadeusza Tomaszewskiego z dnia 22 lutego 2011 r. w sprawie sprzedaży spółki ENEA SA uprzejmie informuję, co następuje.

   Działania ministra skarbu państwa w obszarze prywatyzacji sektora elektroenergetycznego stanowią konsekwencję określonych dokumentów rządowych (˝Program dla elektroenergetyki˝, przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 28 marca 2006 r., ˝Plan prywatyzacji na lata 2008-2011˝, przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 22 kwietnia 2008 r., jego aktualizacja - ˝Kluczowe spółki do prywatyzacji w latach 2009-2010˝, przyjęta przez Radę Ministrów w dniu 11 sierpnia 2009 r., a także dokument rządowy ˝Polityka energetyczna Polski do 2030 r.˝ wraz ze zmianą, przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 29 września 2010 r.).

   W ˝Polityce energetycznej Polski do 2030 r.˝ w rozdziale 3 ˝Wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii˝ jest ppkt 3.1.2 ˝Wytwarzanie i przesyłanie energii elektrycznej oraz ciepła˝ - dla realizacji powyższego celu wskazano jedynie dwie spółki: PGE Polska Grupa Energetyczna SA i Tauron Polska Energia SA, w których Skarb Państwa utrzyma większościowy lub kontrolny pakiet akcji na poziomie pozwalającym zachować władztwo korporacyjne.

   Minister skarbu państwa, dokonując wyboru ścieżki prywatyzacyjnej, uwzględnia nie tylko interes Skarbu Państwa, ale również interes spółki. W przypadku ENEA SA podjęta została decyzja sprzedaży akcji inwestorowi branżowemu. Istotnym czynnikiem, który za tym przemawia, jest fakt, iż branżowy inwestor strategiczny posiadający wiedzę, doświadczenie oraz zaplecze badawcze może zagwarantować dostęp do najnowocześniejszych technologii. Realizując wynikające z umowy zobowiązania inwestycyjne, przyczynia się do rozwoju przedsiębiorstwa, co leży zarówno w interesie inwestora, jak również w interesie Skarbu Państwa, w interesie spółki i jej pracowników, a przede wszystkim w interesie ostatecznych odbiorców energii. Rozproszenie kapitału na giełdzie utrudniłoby realizację potrzeb inwestycyjnych spółki, które w przypadku ENEA SA są kluczowe również z punktu widzenia bezpieczeństwa energetycznego kraju.

   W odniesieniu do zastrzeżeń dotyczących EdF należy podkreślić, iż do chwili obecnej nie została podjęta decyzja o sprzedaży akcji ENEA SA temu inwestorowi. Niemniej jednak EdF jest światowym liderem w branży energetycznej, posiadającym kompetencje we wszystkich jej dziedzinach, począwszy od produkcji, poprzez obrót energią i jej dystrybucję, skończywszy na zarządzaniu sieciami przesyłowymi. Do Grupy EdF należą jedne z największych elektrowni i elektrociepłowni w Polsce, w tym Elektrownia Rybnik, wytwarzająca ok. 7% energii elektrycznej produkowanej w kraju. Obecnie EdF posiada około 10-procentowy udział w rynku energii elektrycznej i ok. 20-procentowy w rynku ciepła sieciowego w Polsce. Krajowe spółki należące do grupy produkują energię i ciepło głównie z węgla. Przy zakupie rzędu 7 mln t węgla rocznie Grupa EdF jest drugim co do wielkości odbiorcą tego surowca w kraju.

   Trudno podzielić wątpliwości w odniesieniu do realizacji przez EdF zobowiązań inwestycyjnych. W dniu 7 października 1997 r. pomiędzy Skarbem Państwa a konsorcjum EdF International/Finelex BV zawarta została umowa sprzedaży akcji spółki Elektrociepłownia Kraków SA z siedzibą w Krakowie. Do chwili obecnej wartość zrealizowanych inwestycji związanych z tą prywatyzacją przekroczyła zobowiązania inwestycyjne przewidziane w zawartej umowie. W dniu 21 czerwca 2000 r. pomiędzy Skarbem Państwa a EdF International SA i GDF International SA została zawarta umowa sprzedaży akcji zespołu Elektrociepłowni Wybrzeże SA z siedzibą w Gdańsku. Umowa przewidywała zobowiązania, które zgodnie z informacjami będącymi w posiadaniu Ministerstwa Skarbu Państwa zostały już w znacznej większości zrealizowane (końcowe rozliczenie jeszcze nie nastąpiło). W dniu 28 marca 2001 r. pomiędzy Skarbem Państwa a EdF International SA oraz EnBW Energie Baden-Württemberg AG z siedzibą w Karlsruhe została zawarta umowa sprzedaży akcji Elektrowni Rybnik SA. Inwestycje w rzeczowy majątek trwały przekroczyły w tym przypadku ponadtrzykrotnie zobowiązania inwestycyjne przewidziane w umowie.

   Jak wynika z powyższego, EdF realizował zobowiązania prywatyzacyjne wynikające z umów zawieranych ze Skarbem Państwa. Trudno zatem na gruncie dotychczasowych doświadczeń odnaleźć argumenty, które potwierdzałyby tezy, iż EdF może nie realizować inwestycji sieciowych, wstrzymać bieżące inwestycje, ograniczyć inwestycje w energetykę węglową.

   Jednocześnie w związku z dużym zainteresowaniem trwającym procesem prywatyzacji pragnę zwrócić uwagę na status ENEA SA jako spółki publicznej. W odniesieniu do tego rodzaju spółek, poza ograniczeniami informacyjnymi wynikającymi m.in. z art. 62 ust. 2 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.), obowiązują również inne ograniczenia informacyjne, a w szczególności wynikające z ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 185, poz. 1439, ze zm.).

   Chciałbym podkreślić, iż Ministerstwo Skarbu Państwa dokłada wszelkich starań, aby w jak najwyższym stopniu przestrzegać zasad ładu korporacyjnego. Z uwagi na powyższe, mając również na względzie dobro procesu prywatyzacji, praktyką stosowaną w Ministerstwie Skarbu Państwa jest rozpowszechnianie wszystkich informacji, które powinny zostać przekazane do publicznej wiadomości, w formie komunikatów zamieszczanych na stronie internetowej MSP i danych zawartych w kartach prywatyzacyjnych. Drugim źródłem informacji są strony internetowe prywatyzowanych spółek. Wszelkie inne informacje, z uwagi na dobro procesu prywatyzacji, do czasu jego zakończenia powinny pozostać niejawne.

   Z poważaniem

   Minister

   Aleksander Grad

   Warszawa, dnia 17 marca 2011 r.