VI kadencja
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej - z upoważnienia ministra -
na zapytanie nr 1676
w sprawie kosztów obsługi otwartych funduszy emerytalnych, jakie ponoszą przyszli emeryci
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację pana posła Tomasza Piotra Nowaka, przekazaną przy piśmie z dnia 13 maja br., znak SPS-024-1676/08, dotyczącą kosztów obsługi otwartych funduszy emerytalnych, jakie ponoszą przyszli emeryci, uprzejmie wyjaśniam.
Powszechne towarzystwa emerytalne (PTE) są podmiotami prywatnymi działającymi na podstawie ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667, ze zm.). PTE tworzą otwarte fundusze emerytalne oraz, jako ich organy, zarządzają nimi i reprezentują je w stosunkach z osobami trzecimi. Za zarządzanie otwartymi funduszami emerytalnymi przysługuje im wynagrodzenie. Można wskazać cztery źródła przychodów PTE:
1) prowizja od składek wpływających do funduszy emerytalnych;
2) opłata za zarządzanie funduszem;
3) wynagrodzenie za wyniki inwestycyjne;
4) opłata z tytułu zmiany funduszu emerytalnego przed upływem dwóch lat od daty przystąpienia do funduszu.
W chwili obecnej maksymalne stawki wszystkich powyższych składników wynagrodzenia są określone w cytowanej ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych i w przepisach przejściowych ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003, Nr 170, poz.1651).
Zgodnie z przepisami tych ustaw w okresie od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. otwarty fundusz emerytalny może pobierać opłaty wyłącznie w formie potrącenia określonej procentowo kwoty z wpłacanych składek. Potrącenia dokonuje się przed przeliczeniem składek na jednostki rozrachunkowe w wysokości ustalonej w statucie każdego z funduszy, jednak nie wyższej niż:
1) 7% kwoty z wpłaconych składek w latach 2004-2010;
2) 6,125% kwoty z wpłaconych składek w roku 2011;
3) 5,25% kwoty z wpłaconych składek w roku 2012;
4) 4,375% kwoty z wpłaconych składek w roku 2013.
Od roku 2014 maksymalna stawka opłaty od składek może wynosić 3,5% kwoty wpłaconych do funduszu składek. Środki z tej opłaty zasilają towarzystwo emerytalne.
Należy wskazać, że górne limity wysokości opłaty od składek wprowadziła ustawa z dnia 27 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw. Pierwotnie nie były one limitowane, ich wysokość mogła jednak maleć wraz z tzw. stażem członkowskim, rozumianym jako okres, jaki upłynął od daty zasilenia rachunku członka funduszu pierwszą składką. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2003 r. została ogłoszona w Dzienniku Ustaw w dniu 30 września 2009 r. Jej przepisy weszły w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia. Stąd dla osób, których staż członkowski na dzień 15 października 2003 r. był wystarczający do nabycia prawa do niższej opłaty, od składek obowiązują ich niższe wielkości, o ile nie są wyższe niż maksymalne przewidziane ustawą.
Ani organ nadzoru, ani Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych nie dysponuje danymi, które przedstawiają kompleksową informację na temat liczby osób opłacających niższe niż maksymalne ustawowe opłaty od składek.
Dokonując analizy wysokości przychodów z tytułu opłat dystrybucyjnych otrzymywanych przez poszczególne otwarte fundusze emerytalne w stosunku do wpływających do funduszy składek i odsetek, należy stwierdzić, że średnia wysokość opłaty od składek przekazanych na rachunki w OFE w 2007 r. wyniosła 5,95%. Jest to o ponad jeden punkt procentowy mniej niż maksymalny limit. Szacunkowe wielkości opłaty od składek ilustruje tabela 1.
Tabela 1. Szacunkowa wartość opłaty od składek w OFE zarządzanych przez PTE.
Obliczenia własne na podstawie danych KNF.
Nazwa powszechnego
towarzystwa emerytalnegoPrzychody PTE z tytułu
kwot pobieranych
przez OFE zarządzanych
przez dane PTE od wpłacanych
składek za okres
01.01.2007-31.12.2007
(w mln zł)Kwota składek
i odsetek przekazanych
do OFE zarządzanych
przez dane PTE za okres
01.01.2007-31.12.2007
(w mln zł)Średnia szacunkowa
opłata od składek
w OFE zarządzanym
przez PTE (w %)1 2 (1/2) AEGON PTE S.A. 26,56 383,65 6,92 AIG PTE S.A. 101,31 1 454,94 6,96 PTE Allianz Polska SA 17,07 426,77 4 AXA PTE S.A. 48,81 790,01 6,18 PTE BANKOWY SA 38,85 556,42 6,98 Commercial Union PTE BPH CU WBK SA 191,87 4 457,46 4,3 PTE "DOM" SA 15,92 304,38 5,23 Generali PTE SA 44,66 637,84 7 ING Nationale-Nederlanden Polska PTE SA 268,97 4 319,67 6,23 Nordea PTE SA 48,25 685,54 7,00 Pekao Pioneer PTE S.A. 19,11 305,24 6,26 Pocztylion-Arka PTE SA 27,90 403,07 6,92 PTE POLSAT SA 15,86 226,72 6,99 PTE PZU SA 164,63 2 355,60 6,99 PTE Skarbiec-Emerytura SA 26,73 435,88 6,13 SUMA 1 056,49 17 743,20 ŚREDNIA 5,95 W długoterminowej perspektywie o wiele ważniejszym źródłem przychodów powszechnych towarzystw emerytalnych będzie opłata za zarządzanie funduszem. Jest ona pokrywana bezpośrednio z aktywów funduszu. Kwota opłaty za zarządzanie nie jest limitowana. Wzrost wartości aktywów netto otwartych funduszy emerytalnych będzie powodował wzrost kwoty opłaty. Obniża ona wartość oszczędności zgromadzonych na rachunkach wszystkich członków funduszu. Sposób jej ustalania powoduje, że nie jest ona widoczna dla ubezpieczonych - z rachunkowego punktu widzenia obniża ona zyski z inwestycji lub powiększa stratę z tego tytułu.
Zgodny z aktualnym brzmieniem art. 136 ust. 2a ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych maksymalny poziom opłaty za zarządzanie ilustruje poniższa tabela.
Tabela 2. Maksymalne stawki opłat za zarządzanie.
Wysokość aktywów netto
(w mln zł)Miesięczna opłata za zarządzanie
otwartym funduszem od aktywów netto wynosi:ponad do 0 8000 0,045% wartości aktywów netto w skali miesiąca 8000 20 000 3,6 mln zł + 0,04% nadwyżki ponad 8000 mln zł wartości aktywów netto w skali miesiąca 20 000 35 000 8,4 mln zł + 0,032% nadwyżki ponad 20 000 mln zł wartości aktywów netto w skali miesiąca 35 000 65 000 13,2 mln zł + 0,023% nadwyżki ponad 35 000 mln zł wartości aktywów netto w skali miesiąca 65 000 20,1 mln zł + 0,015% nadwyżki ponad 65 000 mln zł wartości aktywów netto w skali miesiąca Podobnie jak w przypadku opłaty od składek, również pokrywane z aktywów funduszu koszty jego zarządzania do dnia 31 grudnia 2010 r. nie mogą być wyższe niż maksymalne wynikające ze statutu funduszu w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z art. 7 pkt 2 tejże ustawy Komisja Nadzoru Finansowego może wyrazić zgodę na podwyższenie kwoty opłaty za zarządzanie, jeżeli byłoby to uzasadnione koniecznością zapewnienia konkurencji pomiędzy otwartymi funduszami lub interesem członków otwartego funduszu. Do chwili obecnej organ nadzoru nie wyraził zgody na takie działanie. Kwotę pobranej przez poszczególne powszechne towarzystwa emerytalne w 2007 r. opłaty za zarządzanie ilustruje poniższa tabela.
Tabela 3. Wynagrodzenie PTE za zarządzanie otwartym funduszem emerytalnym w 2007 r.
Powszechne towarzystwo
emerytalneAktywa netto zarządzanego
funduszu wg stanu na
dzień 31.12.2007 (mln zł)Wynagrodzenie PTE
za zarządzanie OFE
w roku 2007 (mln zł)AEGON OFE 2 952,83 15,92 AIG OFE 11 523,41 30,00 Allianz Polska OFE 3465,33 17,66 AXA OFE 6206,57 30,88 Bankowy OFE 4288,84 22,38 Commercial Union OFE BPH CU WBK 37 494,10 158,43 OFE Dom 2090,06 10,98 Generali OFE 5286,74 11,23 ING Nationale-Nederlanden Polska OFE 32 952,29 120,00 Nordea OFE 4986,89 25,58 Pekao OFE 2258,09 11,62 OFE Pocztylion 2839,95 14,61 OFE Polsat 1282,88 6,67 OFE PZU "Złota Jesień" 19 437,24 92,26 OFE Skarbiec-Emerytura 3564,21 18,37 Razem 140 629,43 586,62 Szczególną uwagę należy zwrócić na opłaty za zarządzanie pobierane przez dwa duże (zarówno pod względem liczby członków, jak i wartości aktywów) towarzystwa emerytalne ING i AIG*). W 1999 r. towarzystwa te przyjęły nieco inną strategię cenową od pozostałych, w tym od towarzystwa zarządzającego największym na rynku funduszem emerytalnym. AIG zdecydowało się, że opłata od składki w jego funduszu emerytalnym będzie na relatywnie wysokim poziomie, za to kwota opłaty za zarządzanie będzie limitowana - nie będzie mogła być rocznie wyższa niż 30 mln zł (nie więcej niż 2,5 mln zł miesięcznie). ING zdecydowało się na podobny krok. Przy umiarkowanym poziomie opłaty od składek, kwota opłaty za zarządzanie jest limitowana - w chwili obecnej wynosi nie więcej niż 120 mln zł rocznie (nie więcej niż 10 mln zł miesięcznie).
W rezultacie opłata za zarządzanie w funduszu AIG, o ponad 2/3 mniejszym od największego na rynku funduszu CU, była w roku 2007 r. aż pięciokrotnie niższa (o kwotę 128 mln zł) niż w funduszu CU. W przypadku funduszu ING, którego wartość aktywów była mniejsza jedynie o 12% od wartości aktywów funduszu CU, kwota pobranej w roku 2007 opłaty za zarządzanie była niższa o prawie 1/4 (o 38 mln zł) niż w funduszu CU. Należy w tym miejscu również zaznaczyć, że aktywa netto funduszu CU przekroczyły w roku 2007 wartość 35 mld zł, co oznacza, że miesięczna kwota opłaty za zarządzanie uległa obniżeniu i nie może być wyższa niż 13,2 mln zł powiększone o 0,0023% nadwyżki wartości aktywów netto funduszu ponad kwotę 35 mld zł. Kwoty niepobranych maksymalnych wartości opłat za zarządzanie zwiększają kwotę oszczędności ubezpieczonych.
Przeprowadzona w 2003 r. zmiana ustawy - wprowadzenie maksymalnych stawek procentowych opłaty od składek spowodowało, że oba towarzystwa podejmują próby zmiany statutów zarządzanych funduszy emerytalnych, polegające na zwiększeniu opłaty za zarządzanie. Do chwili obecnej organ nadzoru odmawia wydania zgody na zmianę brzmienia statutów, powołując się na brak przesłanek, o których mowa w art. 7 pkt 2 cytowanej ustawy z roku 2003. Kwestia zwiększenia po 31 grudnia 2010 r. opłaty za zarządzanie w tych funduszach pozostaje otwarta.
Kolejnym źródłem przychodów towarzystw emerytalnych jest wprowadzone przez ustawę w 2003 r. wynagrodzenie premiowe (za wyniki inwestycyjne). Zgodnie z art. 182a ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, otwarty fundusz emerytalny przekazuje co miesiąc ze swoich aktywów na rzecz towarzystwa środki w kwocie nie wyższej niż 0,005% wartości zarządzanych aktywów netto funduszu. Towarzystwo emerytalne przekazuje te środki na rachunek premiowy w funduszu emerytalnym. Środki te stanowią część aktywów funduszu emerytalnego i są przeliczane na jednostki rozrachunkowe.
Organ nadzoru dwa razy do roku ustala trzyletnie stopy zwrotu wszystkich funduszy emerytalnych i minimalną wymaganą stopę zwrotu. Na tej podstawie ustalana jest wysokość wynagrodzenia premiowego. Towarzystwo zarządzające funduszem, który osiągnął najwyższą trzyletnią stopę zwrotu, nabywa prawo do wycofania całej kwoty środków zgromadzonych na rachunku. Jednostki rozrachunkowe zgromadzone na rachunku premiowym funduszu, który osiągnął najgorszą stopę zwrotu, są umarzane, a uzyskane w ten sposób środki zwiększają wartość aktywów funduszu i wartość jednostek rozrachunkowych zapisanych na rachunkach wszystkich członków funduszu. Towarzystwo zarządzające funduszem, który osiągnął najgorszy wynik inwestycyjny, nie otrzymuje nic. Pozostałe towarzystwa emerytalne otrzymują część kwoty zgromadzonej na rachunku premiowym, proporcjonalną do ilorazu różnicy między stopami zwrotu uzyskanymi przez dany fundusz i fundusz, który osiągnął najniższą stopę zwrotu, oraz różnicy między stopami zwrotu uzyskanymi przez najlepszy i najgorszy fundusz.
Wartość wynagrodzenia wszystkich towarzystw emerytalnych za wyniki inwestycyjne wyniosła w 2007 r. 45,2 mln zł (w 2006 r. - 27 mln zł). Kwota ta jest uzależniona od tego, jakiej wielkości fundusze emerytalne osiągają najwyższe trzyletnie stopy zwrotu. Kwota ta jest mało znacząca w porównaniu z wysokością opłat od składek i opłaty za zarządzanie.
Ostatnią ponoszoną przez członka funduszu emerytalnego opłatą na rzecz towarzystwa emerytalnego jest opłata za zmianę funduszu przed upływem 24 miesięcy członkostwa w funduszu. Jej wysokość wynosi 160 zł w przypadku stażu członkowskiego nie dłuższego niż 12 miesięcy i 80 zł w przypadku stażu członkowskiego wynoszącego więcej niż 12 miesięcy, ale mniej niż 24 miesiące. Opłata jest pokrywana z własnych środków członka funduszu. Globalnie stanowi ona jednak bardzo niewielką część dochodów PTE i można ją pominąć w dalszych rozważaniach.
Opłaty pobierane przez towarzystwa emerytalne należy porównać z obowiązkowymi kosztami ponoszonymi przez towarzystwa emerytalne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami towarzystwa emerytalne ponoszą:
1) opłaty na funkcjonowanie organu nadzoru i rzecznika ubezpieczonych (proporcjonalne do kwoty otrzymanych składek),
2) koszty wpłat na rachunek części podstawowej i dodatkowej Funduszu Gwarancyjnego,
3) opłatę za przekazywanie i dochodzenie składek na rzecz ZUS (proporcjonalne do kwoty otrzymanej składki),
4) opłaty na rzecz ZUS i KDPW związane z transferem członka funduszu do innego funduszu.
Kosztem towarzystwa jest również zasilanie rachunku premiowego.
Towarzystwo emerytalne jest również obowiązane do pokrycia ewentualnego niedoboru w funduszu emerytalnym, który może powstać, jeżeli trzyletnia stopa zwrotu funduszu emerytalnego będzie niższa od minimalnej wymaganej stopy zwrotu. Zgodnie z przepisami, towarzystwo emerytalne uzupełnia środki funduszu do takiego poziomu, jaki miałyby te środki, gdyby stopa zwrotu jednostki rozrachunkowej była równa minimalnej.
W przeszłości jedno z towarzystw emerytalnych trzykrotnie uzupełniało niedobór w zarządzanym funduszu na łączną kwotę 54 mln zł. Na skutek sukcesywnego zmniejszania się różnic ocenianych przez organ nadzoru trzyletnich stóp zwrotu funduszy prawdopodobieństwo wystąpienia podobnego zjawiska obecnie znacząco spadło.
Jednakże w dalszym ciągu aktywa towarzystwa emerytalnego lub środki jego akcjonariuszy gwarantują członkom funduszy pokrycie ewentualnych gorszych od minimalnych wymaganych wyników inwestycyjnych. Należy dodać, że poprzez mechanizm uzupełniania Funduszu Gwarancyjnego wszystkie towarzystwa emerytalne odpowiadają solidarnie, w proporcji do aktywów zarządzanych przez siebie funduszy, za swoje zobowiązania z tego tytułu. Zgodnie z ocenami Komisji Nadzoru Finansowego (˝Konkurencja na rynku OFE˝, Warszawa 2008, s. 22) tak zaprojektowany system finansowy gwarantuje pokrycie nawet dużego niedoboru w funduszu średniej wielkości. A contario duży niedobór w dużym funduszu musiałby być ewentualnie pokryty przez towarzystwo emerytalne zarządzające tym funduszem lub jego akcjonariuszy.
Gdyby stan prawny nie uległ zmianie, należałoby oczekiwać, że w związku z rokrocznym zwiększaniem się wartości zarządzanych aktywów otwartych funduszy emerytalnych w strukturze przychodów towarzystw emerytalnych spadać będzie udział przychodów z tytułu opłat od składek, wzrastać zaś będzie wysokość przychodów osiąganych z tytułu opłat za zarządzanie aktywami. W kolejnych latach, w związku z wchodzeniem w życie zapisów przywołanej nowelizacji ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych z 2003 r., ograniczających procentowa stopę opłat, jaką PTE będą mogły pobierać od wpływających do OFE składek (do 3,5% w 2014 r.), trend ten będzie ulegał nasileniu. Rosnące aktywa OFE spowodują pobieranie niższych opłat za zarządzanie zgodnie z degresywną skalą opłat. W związku z powyższym poziom obciążenia członków OFE opłatami na rzecz PTE w relacji do zarządzanych aktywów będzie stopniowo się zmniejszać.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej z uwagą śledzi rynek funduszy emerytalnych i nie jest zadowolone z braku konkurencji cenowej na rynku funduszy. Regulacja z 2003 r. jest w naszej ocenie ułomna i dla niektórych członków otwartych funduszy emerytalnych może oznaczać wzrost kosztu długoterminowego oszczędzania w funduszu emerytalnym, co wiąże się ze wzrostem w niektórych OFE opłaty za zarządzanie.
W tym miejscu należy zauważyć, że przyjęta w Polsce konstrukcja systemu opłat i kosztów obciążających członków funduszy, pomimo swych zalet, utrudnia porównania funduszy ze względu na cenę oferowanej usługi i jest trudny do intuicyjnego zrozumienia. Największy wpływ na poziom zgromadzonych na emeryturę oszczędności ma pobierana od aktywów opłata za zarządzanie. Składka przekazana do funduszu i przypadające na nią zyski są obciążane tą opłatą co miesiąc, do końca trwania kontraktu (a więc nawet przez 40-45 lat). Opłata od składki, choć w wielkościach bezwzględnych znacząco wyższa, jest pobierana tylko jeden raz, w momencie gdy składka zasila rachunek członka otwartego funduszu emerytalnego. W rezultacie indywidualny koszt (rozumiany jako różnica pomiędzy poziomem zgromadzonych w funduszu oszczędności, gdyby nie było jakichkolwiek kosztów związanych z członkostwem w funduszu, a prognozowanym stanem oszczędności po uwzględnieniu wszystkich opłat) opłaty za zarządzanie funduszem jest kilkakrotnie wyższy od kosztu z tytułu opłaty za zarządzanie.
Jedna z przygotowanych w ostatnim czasie rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego dotyczy opracowania syntetycznego wskaźnika umożliwiającego porównanie kosztów obciążających klientów poszczególnych funduszy emerytalnych. W zamyśle autorów publikacja przez urząd takiego wskaźnika ma się przyczynić do większego zainteresowania członków funduszy emerytalnych poziomem opłat i kosztów, co powinno zaowocować zwiększeniem intensywności konkurencji cenowej pomiędzy funduszami. W ocenie resortu jest to bardzo ambitne zamierzenie, które może spotkać się z krytyką ze względu na fakt, że nawet niewielkie różnice w stopach zwrotu funduszy emerytalnych mogą całkowicie zniwelować efekty różnic w cenach usług porównywanych funduszy.
W dniu 2 czerwca br. przekazano pod obrady Rady Ministrów projekt ustawy o emeryturach kapitałowych. Zapisy tej ustawy mają zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2009 r. Projekt przewiduje, że wypłatą emerytur do osiągnięcia przez ubezpieczonych 65 roku życia zajmować się będą otwarte fundusze emerytalne. Ustawa nie zakłada dodatkowego wynagrodzenia dla funduszy za obsługę tych emerytur. W ramach wynagrodzenia będą musiały one wygospodarować środki na pokrycie kosztów operacyjnych związanych z obsługą okresowej emerytury kapitałowej.
Ponadto w drugiej połowie bieżącego roku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej planuje rozpoczęcie prac nad wprowadzeniem zróżnicowanych portfeli inwestycyjnych w otwartych funduszach emerytalnych. Zróżnicowana ze względu na wiek ubezpieczonego ekspozycja na ryzyko inwestowanych środków oznaczać będzie istotną zmianę w zasadach funkcjonowania i gospodarki finansowej funduszy emerytalnych. Przy tej okazji resort pracy ma zamiar aktywnie zająć się tematem kosztów związanych z uczestnictwem w funduszach emerytalnych. Zróżnicowane portfele inwestycyjne stwarzają możliwość zaproponowania zróżnicowanych standardów służących ocenie efektywności inwestycji. Być może zasadne będzie odejście od gwarancji minimalnej stopy zwrotu w przypadku najbardziej agresywnych portfeli zarządzanych przez towarzystwa emerytalne. W tej sytuacji, bez zmiany gwarancji bezpieczeństwa stwarzanych przez system, celowe będzie przeprowadzenie debaty na temat poziomu opłaty za zarządzanie obciążającej klientów funduszy.
Jedną z przyczyn prac nad zróżnicowanymi portfelami inwestycyjnymi jest planowane od 2009 r. wypłacanie przez otwarte fundusze emerytalne okresowych emerytur kapitałowych. Bez wątpienia dla osób otrzymujących okresową emeryturę kapitałową lub mogących w najbliższym czasie skorzystać z emerytury trzeba będzie przygotować specjalny portfel cechujący się niską wariancją stopy zwrotu. W trakcie konsultacji projektu ustawy o emeryturach kapitałowych Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych zgłaszała postulat wprowadzenia zakazu zmiany funduszu emerytalnego przez osoby otrzymujące okresową emeryturę kapitałową, co jednak pozostawało w sprzeczności z koncepcją resortu pracy i polityki społecznej. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie przyjęciu regulacji zwalniającej z opłaty od składki osobę, której środki zostaną zainwestowane w specjalnym portfelu, jeżeli tylko nie będzie zmieniać funduszu emerytalnego.
W ocenie resortu interesujące efekty przyniosło wprowadzenie w ramach nowelizacji z 2003 r. wynagrodzenia dla zarządzającego finansowanego z aktywów funduszu emerytalnego. Bez wątpienia warto rozważyć wzrost elementu motywacyjnego w ogólnej składowej wynagrodzenia towarzystwa emerytalnego.
Rozważając przyszłe działania ministerstwa, należy również wspomnieć, że znaczna część towarzystw emerytalnych zarządzających mniejszymi funduszami nie pokryła strat powstałych na początku ich działania. Ewentualne obniżanie poziomu opłat może się niekorzystnie odbić na ich sytuacji finansowej. Zgodnie z prezentowanym przez organ nadzoru stanowiskiem, ewentualne dalsze zmniejszenie liczby funduszy emerytalnych doprowadziłoby do dalszego wzrostu koncentracji na rynku, co może pogłębić i utrwalić negatywne zjawiska związane z intensywnością i rodzajem konkurencji na rynku.
Biorąc powyższe pod uwagę, poszerzając ofertę produktową funduszy emerytalnych, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przedstawi kompleksowy i wyważony projekt nowej regulacji gospodarki funduszy emerytalnych.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Agnieszka Chłoń-Domińczak
Warszawa, dnia 9 czerwca 2008 r.