VI kadencja

Zapytanie nr 164

do ministra skarbu państwa

w sprawie dalszego funkcjonowania Cukrowni Wożuczyn

   Szanowny Panie Ministrze! Problem wygaszania produkcji cukru w Oddziale Cukrowni Wożuczyn, a następnie wprowadzenie na bazie tego zakładu produkcji alternatywnej był wielokrotnie tematem interpelacji posłów i senatorów w V kadencji parlamentu. Ze względu na ważny czynnik społeczny temat ten był kilkakrotnie omawiany i dyskutowany na forum Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego w Lublinie.

   Produkcja cukru w zakładzie została zakończona w 2006 r. Jednak wizja całkowitego zlikwidowania cukrowni spotkała się ze zdecydowanym sprzeciwem załogi, która pokazała ogromną determinację w walce o dalsze funkcjonowanie zakładu. Prezentowane argumenty obejmujące względy ekonomiczne i społeczne znalazły wyraz w podpisanym 19 października 2006 r. porozumieniu między Zarządem Krajowej Spółki Cukrowej SA a przedstawicielami załogi. Głównym założeniem porozumienia było utrzymanie miejsc pracy, racjonalne wykorzystanie majątku poprzez uruchomienie innych gałęzi produkcji. Podstawowym elementem ww. porozumienia było zapewnienie uruchomienia produkcji soku gęstego z buraków cukrowych do produkcji bioetanolu. Końcowy termin dostosowania zakładu do wprowadzenia produkcji ustalono na 30 września 2008 r.

   Niestety, podpisane porozumienie w niewielkim stopniu wpłynęło na podejmowanie rzeczywistych działań przez Zarząd KSC SA. W cukrowni dokonywano jedynie konfekcjonowania i magazynowania cukru. Taka sytuacja doprowadziła do utraty przez dużą część zatrudnionych nadziei na funkcjonowanie zakładu i w konsekwencji do ich zrezygnacji z pracy. W chwili obecnej pozostało w zakładzie około 120 pracowników.

   O konieczności realizowania przyjętego porozumienia informowano wielokrotnie ministra skarbu oraz Zarząd KSC SA.

   Przedstawiciele zarządu wielokrotnie potwierdzali realizację inwestycji w Wożuczynie. Na posiedzeniu w dniu 24 lipca 2007 r. WKDS w Lublinie pan Tomasz Olenderek i pan Jan Piotrowski jednoznacznie stwierdzili, że nie ma zagrożenia realizacji inwestycji. Również nie sygnalizowano przesunięcia ostatecznego terminu rozpoczęcia produkcji bioetanolu. Jedynie terminy poszczególnych etapów inwestycji miały być uaktualnione w aneksie do porozumienia z przedstawicielami załogi. Projekt takiego dokumentu przekazano związkom zawodowym cukrowni w dniu 8 sierpnia 2007 r. Niestety do dnia dzisiejszego nie został on podpisany.

   W dniu 20 sierpnia 2007 r. pan Wojciech Jasiński z MSP w piśmie kierowanym do Marszałka Sejmu pana Ludwika Dorna znak: MSP/DNWiPIV/2968/2007 stwierdził że ˝w ocenie Zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA termin zakończenia realizacji zadania inwestycyjnego realizowanego na bazie Oddziału Cukrowni Wożuczyn, określony na dzień 30 września 2008 r., jest nadal aktualny, zmianie ulegają jedynie terminy pośrednie˝. Podobne stwierdzenia zostały zaprezentowane 11 września 2007 r. na posiedzeniu senackiej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska w obecności pana Pawła Piotrowskiego - podsekretarza stanu w MSP.

   Ale już 10 października 2007 r. pismem znak: DTP/JS/280/10/07 pan Artur Olkowicz prokurent w KSC SA poinformował starostę powiatu tomaszowskiego pana Jana Kowalczyka o zaprzestaniu produkcji w Cukrowni Wożuczyn i całkowitym demontażu urządzeń. Co prawda związki zawodowe otrzymały ˝uspokajające˝ pismo z dnia 18.10.2007 r. znak L.DZ.0163/08/W od pana Marka Wepy dyrektora Departamentu Aktywizacji Zasobów, w którym informuje, że korespondencja kierowana do lokalnych jednostek samorządowych ˝nie oznacza automatycznej zmiany dotychczasowych zamierzeń restrukturyzacyjnych KSC SA wobec Oddziału Cukrownia Wożuczyn˝.

   Jednak już 5 listopada 2007 r. pan Marek Wepa w piśmie znak: CEN/DAZ/MS/WOZZZ/0511/07 poinformował, że ˝nie ma obecnie możliwości podejmowania jakichkolwiek zobowiązań inwestycyjnych w stosunku do oddziałów wyłączonych z produkcji cukru, w tym także do Oddziału Cukrownia Wożuczyn˝.

   Taka nagła zmiana planów dotyczących przyszłości Cukrowni Wożuczyn, a także całej Krajowej Spółki Cukrowej rodzi pytanie: Jakie są rzeczywiste plany Zarządu KSC SA?

   Podobne wątpliwości przedstawili członkowie prezydium WKDS w Lublinie na posiedzeniu w dniu 19 listopada 2007 r. W przyjętym stanowisku stwierdzili, że dalsze funkcjonowanie oddziału cukrowni, w tym przewidziane w ˝porozumieniu˝ uruchomienie alternatywnej produkcji soku gęstego będącego komponentem biopaliw, a także utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia mają kluczowe znaczenie dla sytuacji społeczno-gospodarczej powiatu tomaszowskiego. Stwierdzili, że odstąpienie od realizacji tych postanowień przyczyni się do znaczącego wzrostu bezrobocia w regionie, a co za tym idzie, do eskalacji niepokojów społecznych.

   W związku z powyższym zwracamy się do Pana Ministra z następującymi pytaniami:

   1. Z czego wynika taka nagła zmiana planów Zarządu KSC SA w zakresie uruchamiania produkcji alternatywnej w Oddziale Cukrownia Wożuczyn?

   2. Czy ograniczenia limitów produkcji cukru mogą wpływać na realizację porozumień dotyczących oddziałów, gdzie wcześniej zaprzestano takiej produkcji? Czy jest to tylko pretekst do wycofania się Zarządu KSC SA z przyjętych zobowiązań?

   3. Czy jedyną formą restrukturyzacji KSC jest sprzedaż majątku i znaczna redukcja zatrudnienia?

   4. Czy świadomą polityką Zarządu KSC SA jest ograniczanie uprawy buraka cukrowego na Lubelszczyźnie poprzez zmniejszanie przyznawanych limitów upraw?

   5. Czy pracownicy Oddziału Cukrowni Wożuczyn mogą liczyć na osobiste zainteresowanie Pana Ministra sprawą realizacji przyjętego przez Zarząd KSC SA porozumienia?

   Z poważaniem

   Posłowie Beata Mazurek i Wojciech Żukowski

   Warszawa, dnia 6 grudnia 2007 r.