VI kadencja

Interpelacja w sprawie zaniechania prywatyzacji Kopalń i Zakładów Chemicznych Siarki Siarkopol SA z siedzibą w Grzybowie

Interpelacja nr 3336

do ministra skarbu państwa

w sprawie zaniechania prywatyzacji Kopalń i Zakładów Chemicznych Siarki Siarkopol SA z siedzibą w Grzybowie

   Szanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiego wpłynęło pismo od związków zawodowych reprezentujących załogę Kopalń i Zakładów Chemicznych Siarki Siarkopol SA z siedzibą w Grzybowie z prośbą o podjęcie stosownych kroków w kwestii wpisania na listę spółek, które nie zostaną objęte prywatyzacją.

   KiZCHS Siarkopol powstały w 1966 r. jako pierwsza kopalnia siarki w Polsce i Europie, w jej przypadku podjęto eksploatację złóż siarki metodą otworową. W latach 80-tych Polska była jednym z największych eksporterów siarki na świecie. W roku 1983, w celu przedłużenia działalności firmy rozpoczęto budowę Kopalni Siarki Osiek. Pomimo rządowego ˝priorytetu˝ budowy całą inwestycję pracownicy sfinansowali ze środków własnych. W końcowej fazie, aby dokończyć budowę, załoga wykazała się wielkim poświęceniem, rezygnując z części wypłat i premii. Kopalnia rozpoczęła produkcję w 1993 r. W późniejszych latach branża kopalnictwa siarki została poddana bardzo głębokiej dekoniunkturze cenowej. Tego trudnego okresu nie wytrzymały inne funkcjonujące kopalnie, ogłaszając upadłość bądź likwidację. Siarkopol Grzybów przeprowadziło w tym okresie głęboką restrukturyzację, koszty ograniczono do minimum, przeprowadzono trzykrotne dotkliwe zwolnienia grupowe. Pracownicy mimo to znowu pokazali, jak bardzo zależy im na firmie. Aby ratować miejsca pracy, zrezygnowali z części wynagrodzeń wynikających z Karty Górnika i zakładowego układu zbiorowego pracy. Ich poświęcenie przyniosło efekt. Dzięki temu są aktualnie jedyną firmą w kraju i na świecie, która prowadzi kopalniane wydobycie siarki.

   W ostatnich latach nastąpił wzrost cen siarki. Pozwoliło to na rozpoczęcie odtwarzania zmotoryzowanego parku maszynowego, remontu urządzeń oraz odbudowanie infrastruktury socjalnej. Ostatnie miesiące przyniosły kolejny wzrost cen ich produktów. Planowany zysk netto w 2008 r. ma wynieść 110 mln zł. Firma jest motorem gospodarczym regionu staszowskiego, dając zatrudnienie ok. 1000 rodzinom, i źródłem aktywności gospodarczej dla handlu, usług i kilkudziesięciu firm tego regionu. Podjęto szereg działań o charakterze techniczno-inwestycyjnym, m.in. budowę nowoczesnej instalacji siarki nierozpuszczalnej i pozyskanie nowych terenów eksploatacyjnych. Wyroby tej firmy są podstawą do produkcji nawozów sztucznych wytwarzanych przez zakłady chemiczne w Policach, Puławach, Tarnowie. Na bazie ich produktów wyrabia się szereg środków ochrony roślin.

   Załoga KiZCHS Siarkopol SA w Grzybowie, podając przykład Kopalni Siarki Basznia stanowczo sprzeciwia się prywatyzacji ich zakładu. Według nich może ona doprowadzić do:

   - podziału spółki na kopalnię siarki oraz zakład chemii,

   - zaniechania prowadzenia rozpoczętych prac inwestycyjno-remontowych,

   - znacznego wzrostu cen nawozów, spowodowanych ograniczoną sprzedażą siarki na rynek krajowy,

   - poważnego zmniejszenia przychodów do budżetu państwa z tytułu dywidendy,

   - rabunkowej eksploatacji złóż siarkowych, degradację terenów i skażenie środowiska naturalnego,

   - pozbawienia ponad 1000 rodzin środków do życia oraz upadek wielu firm usługowo-handlowych,

   - złej atmosfery społeczno-politycznej w regionie.

   W związku z powyższym zwracam się z pytaniami do Pana Ministra:

   - jak Pan ocenia tę sytuację,

   - czy możliwe jest wpisanie na listę spółek, które nie będą objęte prywatyzacją Kopalń i Zakładów Chemicznych Siarki Siarkopol SA z siedzibą w Grzybowie,

   - czy w spółce, która daje gwarancję zatrudnienia pracownikom i jednocześnie wysokie wpływy Skarbowi Państwa, prywatyzacja jest konieczna,

   - czy prywatyzacja spółki nie przyczyni się do rabunkowej eksploatacji złóż siarkowych, a w związku z tym degradacji terenów i skażenia środowiska,

   - jakie kroki zamierza Pan podjąć, aby zmienić ten stan rzeczy.

   Z wyrazami szacunku

   Poseł Jarosław Rusiecki

   Ostrowiec Św., dnia 26 maja 2008 r.