VI kadencja

Interpelacja nr 260

do ministra pracy i polityki społecznej, ministra zdrowia oraz ministra finansów

w sprawie podjęcia działań mających na celu udzielanie pomocy w pokonywaniu trudności osobom ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności

   Zrzeszeni członkowie o znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wzrokowej mają różnego rodzaju problemy w życiu codziennym. Niewidomy i słabowidzący ma ograniczone możliwości poznawcze, ograniczone możliwości orientacji w terenie i otoczeniu, a przez to ograniczone możliwości wykonywania wielu czynności niezbędnych w życiu codziennym. Trudności te niewidomy może w pewnym stopniu nauczyć się pokonywać, warto jednak wiedzieć, że jest to możliwe tylko do pewnego stopnia i wymaga wielkiego wysiłku.

   Zrzeszając się w organizacji, liczą na pomoc szeroko pojętą. Jak pełnowartościowi członkowie społeczeństwa, dążą do uczestnictwa we wszystkich dziedzinach życia. Brak wzroku stanowi oczywiście poważne utrudnienie w wielu sytuacjach życiowych i dlatego potrzebna jest pomoc i współpraca osób widzących.

   Jako organizacja pozarządowa pożytku publicznego PZN napotyka olbrzymie trudności w niesieniu oczekiwanej pomocy.

   Połączenie choroby z biedą ekonomiczną nie pozwala spokojnie przyglądać się temu problemowi, dlatego wyszczególniając poniższe, uprzejmie proszę o możliwość rozważenia następujących kwestii:

   1) wprowadzenia korzystniejszych sposobów uzupełniania 40% wkładu własnego przy dofinansowaniach z samorządu;

   2) zrównania uprawnień do korzystania z ulgowych przejazdów środkami transportu publicznego. Chodzi o to, by legitymacja członka zwyczajnego i podopiecznego Polskiego Związku Niewidomych upoważniała osoby niewidome i ich przewodników do korzystania z ulgowych przejazdów PKP i PKS;

   3) wprowadzenia ulg na leki stosowane w chorobach oczu;

   4) zwiększenia pomocy materialnej i rehabilitacyjnej dla osób z dysfunkcją wzroku;

   5) zmniejszenia okresu dofinansowania białych lasek przez NFZ. Używalność białej laski trwa ok. 6 miesięcy (NFZ dofinansowuje raz na 2 lata);

   6) ujednolicenia interpretacji przepisów podatkowych dotyczących przewodnika osoby niepełnosprawnej wzrokowo. Nie może być tak, że osoba z dysfunkcją wzrokową jest przez urząd skarbowy nieodpowiednio traktowana;

   7) uproszczenia przepisów dotyczących statusu osoby niepełnosprawnej. Zdaniem osób niepełnosprawnych już ZUS powinien określić rodzaj niepełnosprawności. Obecnie osoby chore przechodzą przez dwie komisje, by takie orzeczenie uzyskać (ZUS, powiat i komisje orzekania o niepełnosprawności).

   Czy Państwo Ministrowie podejmą działania mające na celu usunięcie trudności osobom ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności?

   Poseł Sebastian Karpiniuk

   Kołobrzeg, dnia 7 grudnia 2007 r.