VI kadencja

Zapytanie nr 6660

do ministra pracy i polityki społecznej

w sprawie programów państwa będących pomocą w tzw. starcie w dorosłość

   Stan faktyczny:

   W ostatnim czasie coraz bardziej powszechne staje się zjawisko tzw. wiecznych dzieci, tj. młodych ludzi, którzy do 30. roku życia mieszkają z rodzicami. Takie zjawisko da się obserwować w krajach UE, jak choćby we Włoszech, Grecji, Hiszpanii czy w Skandynawii. We Francji i Włoszech socjolodzy obliczyli, jak taki styl życia wpływa na gospodarkę. Otóż młodzi ludzie, pozostając na utrzymaniu rodziców, nie zakładając własnych gospodarstw domowych, nie korzystają z wielu usług niezbędnych rodzinie. Takie nieusamodzielniające się pokolenie w bezpośrednim efekcie przyczynia się w określonym stopniu do ograniczenia produkcji dóbr, które zaspokajają potrzeby gospodarstw domowych. Przez to zmniejsza się PKB, a gospodarka państw wolniej się bogaci.

   Można mówić o modelu usamodzielniania się skandynawskim, gdzie młodzi ludzie usamodzielniają się w bardzo szybkim czasie, głównie za sprawą odpowiedniej polityki krajowej w postaci różnorakich programów finansowych czy stypendiów pomagających w starcie w dorosłość. Drugim modelem jest ten, w którym młody człowiek wchodzi na rynek pracy bez wsparcia ze strony państwa, otrzymuje bardzo niskie wynagrodzenie, np. Grecja - 600 EUR, i w ten sposób może próbować się usamodzielniać. Jest to jednak niemożliwe z powodu zbyt wysokich kosztów utrzymania. Ten model niektórzy socjologowie przyrównują do Polaków. Pod koniec 2009 r. co czwarty bezrobotny nie miał ukończonego 25. roku życia, a prawie 400 tys. młodych ludzi nie miało pracy. Nawet gdyby młodzi Polacy bardzo chcieli się usamodzielnić, w większości przypadków w sposób obiektywny jest to niemożliwe z powodów ekonomicznych. W takich sytuacjach wydaje się zasadne wprowadzenie programów promujących ułatwienie młodym ludziom startu w dorosłość, czyli usamodzielnienie się. Usamodzielnienie się dzieci - młodych pracowników i konsumentów dotychczas nieusamodzielnionych z pewnością wpłynęłoby na podniesienie wskaźników produkcji niektórych dóbr czy świadczenia usług, co w prosty sposób mogłoby pobudzić gospodarkę i wzrost PKB. Podobny efekt dało się obserwować w budownictwie po wprowadzeniu rządowego programu ˝Rodzina na swoim˝.

   W związku z powyższym pragniemy zapytać Panią Minister:

   1. Czy przewidywane są rozwiązania, programy pomagające młodym ludziom usamodzielnić się (jak w krajach skandynawskich) za pomocą np. środków finansowych, tzw. stypendiów, czy częściowego zwolnienia pracodawców z obowiązku ponoszenia ciężaru kosztów pracy?

   2. Niedawno dało się słyszeć o możliwości modyfikacji rządowego programu ˝Rodzina na swoim˝ na obiegowo zwany ˝Singiel na swoim˝. Czy przewidywana jest data wprowadzenia tego rozwiązania?

   Z wyrazami szacunku

   Posłowie Tadeusz Arkit

   i Witold Kochan

   Warszawa, dnia 17 marca 2010 r.