VI kadencja

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 7085

w sprawie wydania zezwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej dla sfinansowania prac związanych z odwiertami geotermalnymi w Toruniu

   Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do pisma z dnia 30 grudnia 2008 r. (sygn. SPS-023-7085/08) przekazującego interpelację posła na Sejm RP pani Anny Sobeckiej z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie wydania zezwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej dla sfinansowania prac związanych z odwiertami geotermalnymi w Toruniu uprzejmie przedstawiam następujące informacje.

   Kwestię związaną z wydawaniem pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki publicznej regulują przepisy ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U. Nr 22, poz. 162, z późn. zm.) oraz rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami (Dz. U. Nr 99, poz. 1947, z późn. zm.).

   Stosownie do art. 1 ustawy o zbiórkach publicznych pozwolenia na organizację zbiórki publicznej udziela się na realizację ˝z góry określonego celu˝, zgodnego ze statutem organizacji bądź aktem organizacyjnym komitetu, możliwego do zrealizowania w trakcie trwania zbiórki publicznej lub bezpośrednio po jej zakończeniu.

   Z uwagi na przepisy ustawy o zbiórkach publicznych postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia zmierza w szczególności do ustalenia, czy cel planowanej zbiórki publicznej spełnia wymogi określone w art. 3 przedmiotowej ustawy, tj. czy ze stanowiska interesu publicznego jest to cel godny poparcia. Dodać należy, że za takie cele uważa się cele o charakterze religijnym, państwowym, oświatowym, zdrowotnym, kulturalno-społecznym i społeczno-opiekuńczym.

   Zaznaczyć należy także, iż stosownie do wykładni obowiązujących przepisów prawa, opartej na orzecznictwie sądów, na tle przepisów o zbiórkach w sprawie dotyczącej pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej interes społeczny polega na stworzeniu pewności każdemu anonimowemu adresatowi, iż jego środki przekazane na wskazany cel istotnie na ten cel zostaną zużytkowane, jak również na wiarygodności osób przeprowadzających zbiórki o charakterze publicznym - jako przykład wskazać można wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2004 r. (sygn. II SA 3657/03) oraz z dnia 23 września 2005 r. (sygn. IV SA/Wa 671/05). Stąd postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej nie ogranicza się do czynności formalnych polegających na weryfikacji kompletności złożonego wniosku, ale również na szczegółowej analizie projektowanych działań pod kątem zbadania, czy wnioskodawca daje rękojmię prawidłowej organizacji, przeprowadzenia i rozliczenia środków pochodzących z ofiarności publicznej.

   Mając powyższe na uwadze, jak również przytoczoną wykładnię pojęcia interesu społecznego w kontekście przepisów o zbiórkach publicznych, zauważyć należy, iż wniosek komitetu do przeprowadzenia zbiórki publicznej dla sfinansowania otworu geotermalnego Toruń TG-1 z siedzibą w Toruniu nie zawierał wszystkich elementów niezbędnych do jego rozpoznania, zatem zwrócono się do strony z prośbą o jego uzupełnienie.

   W wyniku dwukrotnej wymiany korespondencji dotyczącej uzupełnienia wniosku strona poinformowała o podtrzymaniu jego treści w pierwotnym kształcie (ostatnie pismo komitetu w sprawie wpłynęło dnia 13 listopada 2008 r.). Wskazać należy, iż wątpliwości organu dotyczyły następujących faktów:

   - zebrane podczas zbiórki publicznej środki zostałyby przeznaczone na prowadzenie przez przedsiębiorcę - Fundację Lux Veritatis z siedzibą w Warszawie działalności gospodarczej. Tak określony cel zbiórki nie mógł być zaakceptowany jako godny poparcia ze stanowiska interesu publicznego w kontekście przepisów art. 3 ustawy o zbiórkach publicznych,

   - zbiórka publiczna miałaby zostać przeprowadzona w celu zgromadzenia funduszy na rzecz podmiotu trzeciego, tj. Fundacji Lux Veritatis, co podaje w wątpliwość sposób rozliczenia akcji oraz możliwość kontroli zebranych i wydatkowanych bezpośrednio na cel zbiórki środków,

   - wskazano na kilka alternatywnych celów zbiórki publicznej, wymieniając realizację prac badawczych polegających na wykonaniu otworu dla poszukiwania i rozpoznania złoża wód termalnych na terenie miasta Toruń oraz ewentualną realizację celów odmiennych - budowę Świątyni Votum Wdzięczności za Jana Pawła II lub inne cele religijne Fundacji Lux Veritatis,

   - wykazany we wniosku koszt obsługi finansowo-księgowej oraz sporządzenia sprawozdania jako koszt zbiórki publicznej jest sprzeczny z prawem.

   Wobec nieuzupełnienia wniosku w wymaganym zakresie konieczne było podjęcie dalszych czynności w kierunku wyjaśnienia i sprecyzowania celu, kosztów i sposobu rozliczenia zbiórki publicznej. W związku z trwającym postępowaniem wyjaśniającym w dniu 21 listopada 2008 r. wydano postanowienie o niezałatwieniu sprawy w terminie określonym w art. 35 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego i wyznaczono nowy termin jej załatwienia, tj. do dnia 20 grudnia 2008 r. Decyzję ostateczną wydano w dniu 19 grudnia 2008 r.

   Podkreślenia wymaga, iż postępowania w sprawach o udzielenie pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej prowadzone są zgodnie z zasadami i terminami wynikającymi z ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Stosownie do art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego prawidłowo oceniono legitymację komitetu do występowania w sprawie. Cały materiał dowodowy został zebrany i rozpatrzony w sposób wyczerpujący na podstawie obowiązujących przepisów prawa z zakresu zbiórek publicznych, z uwzględnieniem wypracowanej linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (vide: art. 77 i art. 80 K.p.a). Wydając decyzję mającą charakter uznania administracyjnego, organ nie przekroczył granic tego uznania.

   Odnosząc powyższe do poruszonej w wystąpieniu kwestii wydłużania bądź utrudniania postępowania na wniosek komitetu, zauważyć należy, iż zarzut ten nie znajduje uzasadnienia w zebranym materiale dowodowym.

   Z wyrazami szacunku

   Sekretarz stanu

   Tomasz Siemoniak

   Warszawa, dnia 12 stycznia 2009 r.