VI kadencja

Odpowiedź ministra pracy i polityki społecznej

na interpelację nr 3984

w sprawie emerytur zawodowych ratowników górskich GOPR i TOPR

   W związku z przekazaną przez Pana Marszałka przy piśmie z dnia 2 lipca 2008r., znak: SPS-023-3984/08, interpelacją posła Piotra van der Coghena w sprawie wieku emerytalnego zawodowych ratowników górskich GOPR i TOPR uprzejmie przedstawiam, co następuje.

   Jednym z założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych jest stopniowe wygaszanie możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. Przyjęcie tego założenia wynika nie tylko z trudnej sytuacji demograficznej kraju oraz z pogłębiającego się deficytu w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ale i z poszanowania pryncypiów, które legły u podstaw reformy polskiego systemu ubezpieczeń społecznych, w tym reformy systemu emerytalnego. Przystępując do tej reformy, przyjęto bowiem generalną regułę, iż uprawnienia emerytalne wszystkich ubezpieczonych, którzy płacili taką samą składkę, będą takie same.

   W konsekwencji w zreformowanym systemie emerytalnym (ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.) przyjęto zasadę, iż wiek emerytalny w naszym kraju wynosi 60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn.

   Równocześnie od 1 stycznia 2009 r. ma funkcjonować system emerytur pomostowych. Projektowane emerytury pomostowe mają zastąpić wcześniejsze emerytury, przyznawane dotychczas osobom wykonującym pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Między innymi - zgodnie z pierwotnymi propozycjami resortu pracy i polityki społecznej - emerytury pomostowe miały przysługiwać członkom zawodowych ekip ratownictwa górskiego GOPR i TOPR po ukończeniu przez nich wieku 60 lat.

   Projekt ustawy o emeryturach pomostowych został w dniu 19 czerwca br. wysłany do uzgodnień międzyresortowych i do konsultacji społecznych. Projekt ten jest także równolegle przedmiotem prac połączonych zespołów ds. ubezpieczeń społecznych oraz ds. polityki gospodarczej i rynku pracy Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych.

   Prace zespołów, jak dotychczas, koncentrują się na definicji pracy w szczególnych warunkach i czynnikach ryzyka występujących przy tych pracach oraz nad definicją prac o szczególnym charakterze i nad katalogiem tych prac. Zespoły zaprosiły do współpracy ekspertów medycyny i ochrony pracy.

   Pracujący nad projektem rządowi eksperci medycyny i ochrony pracy są jednak zdania, że postulat, zawarty w interpelacji posła Piotra van der Coghena, aby wiek emerytalny ratowników górskich wynosił 55 lat, należy uwzględnić w projektowanym systemie emerytur pomostowych. Eksperci medycyny i ochrony pracy uznają bez wątpienia, że dokonywanie czynności poszukiwawczo-ratowniczych oraz medycznych czynności ratunkowych, a szczególnie zapewnienie w miejscu zdarzenia bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom, wymaga od członków zawodowych ekip ratownictwa m.in. odpowiedniej siły i sprawności fizycznej i sensomotorycznej oraz odporności na trudne i niebezpieczne warunki środowiska działań ratowniczych. Fakt obniżania się sprawności fizycznej i sensomotorycznej wraz z wiekiem może wpłynąć na pogorszenie się możliwości bezpośredniego uczestniczenia ratowników górskich w wieku okołoemerytalnym w akcjach ratowniczych w ekstremalnie trudnych warunkach. W związku z powyższym eksperci widzą merytoryczne uzasadnienie utrzymania prawa ratowników górskich do przechodzenia na emeryturę w wieku 55 lat, co będzie wymagać wprowadzenia odpowiednich zmian zapisów w tekście projektowanej ustawy o emeryturach pomostowych.

   Z poważaniem

   Minister

   Jolanta Fedak

   Warszawa, dnia 23 lipca 2008 r.