VI kadencja

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 5197

w sprawie wyłączenia zawodów: kucharz i kucharz małej gastronomii z działalności gospodarczej, która zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o rzemiośle nie jest zaliczana do działalności rzemieślniczej

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pani poseł Bożeny Kotkowskiej oraz grupy posłów (SPS-023-5197/08) w sprawie wyłączenia zawodów kucharz i kucharz małej gastronomii z działalności gospodarczej, która zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o rzemiośle nie jest zaliczana do działalności rzemieślniczej, uprzejmie wyjaśniam.

   Przedstawione w interpelacji sprawy dotyczące nauki zawodów kucharz i kucharz małej gastronomii, egzaminowania osób, które wyrażają wolę, aby komisyjnie potwierdzić nabyte kwalifikacje w wymienionych zawodach, oraz refundowania pracodawcom wynagrodzeń wypłaconych młodocianym pracownikom należą do kompetencji trzech ministrów: ministra właściwego do spraw gospodarki, ministra właściwego do spraw pracy oraz, w niewielkim tylko zakresie - ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

   Kształcenie w systemie szkolnictwa zawodowego było i jest prowadzone w zawodach ujętych w aktualnej w danym czasie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, która stanowi załącznik do kolejnych rozporządzeń ministra edukacji narodowej w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. W obecnie obowiązującej klasyfikacji zawodów ˝szkolnych˝ wśród 208 zawodów ujęte zostały zawody kucharz i kucharz małej gastronomii. Kształcenie w systemie zreformowanego szkolnictwa zawodowego w zawodzie kucharz jest prowadzone na poziomie kwalifikacji technika, a więc w przypadku tego zawodu nie ma możliwości kształcenia uczniów - młodocianych pracowników. Natomiast kształcenie w zawodzie kucharz małej gastronomii rozpoczęło się po raz pierwszy od roku szkolnego 2002/2003, równocześnie z datą wejścia w życie reformy szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Ponieważ kształcenie w tym zawodzie przebiega w 2-letniej zasadniczej szkole zawodowej, pierwsi absolwenci tego typu szkoły dla młodzieży przystąpili do państwowego egzaminu zewnętrznego organizowanego po raz pierwszy w sesji letniej w roku 2004. Wśród osób zdających byli również absolwenci szkół, którzy naukę zawodu odbyli u pracodawców.

   W opinii resortu edukacji, ze względu na wykluczenie z rzemiosła, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979, z późn. zm.), kilku rodzajów działalności gospodarczej, w tym gastronomicznej, wszyscy absolwenci zasadniczych szkół zawodowych wyrażający wolę poddania się ocenie poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z zakresu wyuczonego zawodu kucharz małej gastronomii powinni byli przystąpić do organizowanego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i okręgowe komisje egzaminacyjne egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe - niezależnie od statusu pracodawcy, który nauczał zawodu. W korespondencji i kontaktach roboczych ze Związkiem Rzemiosła Polskiego Ministerstwo Edukacji Narodowej kilkakrotnie zwracało uwagę na nieuprawnione przystępowanie absolwentów szkół prowadzących kształcenie w zawodzie kucharz małej gastronomii do egzaminu przed komisjami egzaminacyjnymi izb rzemieślniczych. Związek Rzemiosła Polskiego zgodził się, że stan prawny dawał absolwentom szkół tylko jedną możliwość egzaminowania, przed komisjami powołanymi przez CKE i OKE, a zarazem wyrażał nadzieję na korzystną dla siebie w tym zakresie nowelizację ustawy o rzemiośle. Ponieważ do chwili obecnej przepis wykluczający z rzemiosła działalność gastronomiczną nie został uchylony, absolwenci zasadniczych szkół zawodowych dla młodzieży, zarówno ci, którzy byli uczniami, jak i byli uczniowie - młodociani pracownicy, mogą przystępować wyłącznie do państwowego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie kucharz małej gastronomii organizowanego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i okręgowe komisje egzaminacyjne.

   Pragnę nadmienić, iż działalność rzemieślnicza, w tym ustawa o rzemiośle, należą do zakresu kompetencji ministra właściwego do spraw gospodarki. Tylko minister właściwy do spraw gospodarki, jako ustawodawca, może rozważyć zasadność dokonania jakichkolwiek zmian w tej ustawie. Natomiast problematyka refundowania pracodawcom kwot wynagrodzeń wypłaconych młodocianym pracownikom należy do kompetencji ministra właściwego do spraw pracy.

   Z poważaniem

   Sekretarz stanu

   Krystyna Szumilas

   Warszawa, dnia 7 października 2008 r.