VI kadencja

Interpelacja nr 2183

do prezesa Rady Ministrów

w sprawie prawa do emerytury dla mężczyzn, którzy ukończyli 60 lat i legitymują się co najmniej 35-letnim stażem ubezpieczeniowym

   Szanowny Panie Premierze! Zwracam się z prośbą o wskazanie, w aspekcie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r., sygn. akt P 10/07 (Dz. U. Nr 200, poz. 1445), w jaki sposób kształtowana będzie polityka rządu w zakresie przyznawania świadczeń emerytalnych dla mężczyzn urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy legitymują się co najmniej 35-letnim stażem ubezpieczeniowym i osiągnęli wiek 60 lat?

   Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie, w jakim nie przyznają prawa do emerytury mężczyźnie w obniżonym wieku emerytalnym, który, odpowiednio jak kobieta, która nabywa to prawo po osiągnięciu wieku 55 lat i co najmniej 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, osiągnął wiek 60 lat i legitymuje się co najmniej 35-letnim okresem składkowym i nieskładkowym, są niezgodne z Konstytucją. Stwierdził również, że wadliwe przepisy tracą moc z upływem 12 miesięcy od daty ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, tj. z upływem 30 października 2008 r.

   W ostatnim czasie przedstawiciele rządu wielokrotnie wypowiadali się na temat dokończenia reformy ubezpieczeń społecznych, w szczególności w zakresie uprawnień emerytalno-rentowych dla określonych grup społecznych. Wydaje się, że rząd zbyt długo nie dostrzegał palącego problemu, który sprowadza się do odpowiedzi na pytanie o równość praw kobiet i mężczyzn do świadczeń przysługujących ze względu na osiągnięcie określonego wieku, co spowodowało falę wystąpień w tej sprawie osób bezpośrednio tym zainteresowanych.

   Zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 353 z 2004 r.) cały ciężar finansowania świadczeń dla mężczyzn, którzy osiągnęli wiek 60 lat i legitymują się co najmniej 35-letnim stażem ubezpieczeniowym (okresy składkowe i nieskładkowe) będzie leżał po stronie Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podejmując rozstrzygnięcia ustawowe, trzeba mieć na względzie stan finansów Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS), stan budżetu państwa, który dotuje FUS, rozwiązania europejskie oraz specyfikę rozwiązań prawnych w naszym kraju. Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególności liczne interwencje mężczyzn, którzy, ich zdaniem, spełniają warunki, o których mowa w wyroku TK, działając w oparciu o art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 z 1996 r. ze zm.), proszę o udzielenie odpowiedzi na pytanie sformułowane w petitum interpelacji, a także na pytania związane bezpośrednio z tym problemem.

   Czy rząd opowiada się za przyznaniem mężczyznom, którzy osiągnęli wiek 60 lat i legitymują się co najmniej 35-letnim stażem ubezpieczeniowym prawa do świadczeń emerytalnych w skróconym o 5 lat wieku emerytalnym, czy też za wydłużeniem tego wieku (i stażu ubezpieczeniowego) dla kobiet? Jakie jest stanowisko rządu wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 150)? Jakie są zamierzenia rządu, jeśli chodzi o reformę systemu emerytalno-rentowego, zwłaszcza w kontekście uprawnień poszczególnych grup ubezpieczonych oraz tzw. emerytur pomostowych?

   Zwracam uwagę, że zbliża się termin utraty mocy przepisu art. 29 ust. 1 ustawy emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a prace nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 244 z dnia 8 lutego 2008 r.) zostały podjęte na tyle późno (sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, druk nr 300 z dnia 11 marca 2008 r.), że wywołały niepokój wśród wielu osób, których żywotnych interesów ta regulacja dotyczy.

   Z poważaniem

   Poseł Jarosław Zieliński

   Warszawa, dnia 18 marca 2008 r.