VI kadencja

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 9771

w sprawie obowiązku orynnowania budynku gospodarczego usytuowanego w odległości 1 m od ogrodzenia międzyposesyjnego

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie pana posła Piotra Polaka, przesłane przy piśmie Marszałka Sejmu z dnia 19 maja 2011 r., znak: SPS-024-9771/11, w sprawie obowiązku orynnowania budynku gospodarczego usytuowanego w odległości 1 m od ogrodzenia międzyposesyjnego, uprzejmie informuję i wyjaśniam.

   Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) obiekt budowlany należy budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych dotyczących m.in. bezpieczeństwa użytkowania oraz odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska.

   Uszczegółowienie tej problematyki zawierają przepisy rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.), zgodnie z którym działka budowlana, na której sytuowane są budynki, powinna być wyposażona w kanalizację umożliwiającą odprowadzenie wód opadowych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej (§ 28 ust. 1). W razie braku możliwości przyłączenia do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej dopuszcza się odprowadzanie wód opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych (§ 28 ust. 2). Jednocześnie zabronione jest dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania ich na teren sąsiedniej nieruchomości (art. 29 rozporządzenia). Tak więc przepisy ww. rozporządzenia określają dwojaki sposób postępowania z wodami opadowymi: do kanalizacji lub na nieutwardzony teren własnej działki (ewentualnie do zbiorników retencyjnych lub do dołów chłonnych).

   Jeżeli wody opadowe z budynku nie są odprowadzane na teren działki, powinny być odprowadzane za pomocą kanalizacji ściekowej i deszczowej budynku, stanowiącej jeden z niezbędnych elementów wyposażenia technicznego budynku (§ 122 ust. 2 rozporządzenia). Przy czym zgodnie z definicją instalacji kanalizacyjnej określonej w § 122 ust. 1 rozporządzenia jest to układ połączonych przewodów wraz z urządzeniami, przyborami i wpustami odprowadzającymi ścieki oraz wody opadowe do pierwszej studzienki od strony budynku.

   Szczegółowe wskazania w zakresie konstrukcji oraz kanalizacji dachów określają przepisy § 126 ust. 1 w powiązaniu z § 319 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym dachy, tarasy, a także zagłębienia przy ścianach zewnętrznych budynku powinny mieć odprowadzenie wody opadowej do wyodrębnionej kanalizacji deszczowej lub kanalizacji ogólnospławnej, a w przypadku braku takiej możliwości zgodnie z wspomnianym na wstępie § 28 ust. 2. Ponadto dachy i tarasy powinny mieć spadki umożliwiające odpływ wód opadowych i z topniejącego śniegu do rynien i wewnętrznych lub zewnętrznych rur spustowych.

   Mając na uwadze - przywołane na wstępie pisma - przepisy określające wymagania w zakresie konstrukcji dachu oraz sposobów postępowania z wodami opadowymi oraz przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia, należy zauważyć, że przepisy rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, stosuje się przy projektowaniu, budowie i przebudowie oraz przy zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych.

   Z wyrazami szacunku

   Podsekretarz stanu

   Janusz Żbik

   Warszawa, dnia 13 czerwca 2011 r.