VI kadencja

Interpelacja w sprawie złej jakości gazu ziemnego - ponowna

Interpelacja nr 3256

do ministra gospodarki

w sprawie złej jakości gazu ziemnego - ponowna

   Chciałbym uprzejmie poinformować Pana Premiera, że udzielona przez Pana informacja w piśmie nr DRO-III-0700-260-3/1322/PJA/08 z dnia 23 czerwca 2008 r. zupełnie rozmija się z postawionym w zapytaniu wnioskiem i nie dotyczy istoty poruszonego przeze mnie problemu, tj. wniosku, aby w trybie pilnym podjąć systemowe działania kontrolne polegające na oznaczeniu parametrów jakościowych gazu ziemnego metodą chronomatografii gazowej przez laboratoria badawcze niezależne od PGNiG, posiadające akredytację jednostki certyfikującej. Stworzenie i wdrożenie powyższego systemu kontrolnego dotyczyłoby wszystkich sygnalizowanych obecnie przypadków złej jakości gazu ziemnego, głównie przez odbiorców indywidualnych zaliczonych do grupy taryfowej W-3, których ilość szacuje się na około kilkadziesiąt tysięcy rocznie na obszarze całego kraju, od Szczecina aż po Rzeszów.

   W związku z tym, że udzielona informacja nie dotyczy głównego wniosku poruszonego w moim zapytaniu poselskim, przeto nie spełnia wymogów proceduralnych i formalnoprawnych, aby mogła być uznana jako odpowiedź na moją interpelację poselską.

   Mając powyższe okoliczności na uwadze, pragnę zwrócić uwagę na te argumenty, które mają bardzo istotne znaczenie dla rozwiązania omawianego problemu złej jakości gazu ziemnego:

   1. Fakt napływania bardzo dużej ilości skarg dotyczących złej jakości gazu ziemnego jest powszechnie znany i oczywisty, czego potwierdzeniem są bardzo liczne wnioski od odbiorców gazu kierowane do organów ścigania i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Śledczego, Ministerstwa Sprawiedliwości, Kancelarii Prezydenta RP itp., ponieważ kierowane skargi do Urzędu Regulacji Energetyki, jak i zakładów podległych PGNiG są niemal w 100% oddalane.

   Przytaczane przez Pana rozporządzenia dotyczą wymogów jakościowych gazu ziemnego określonych w Dz. U. Nr 105, poz. 113, jak i rozporządzenie określające szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi wg Dz. U. Nr 28, poz. 165 - w ogóle nie mają sensu, ponieważ nie mają w tym przypadku zastosowania. Dowodem potwierdzającym powyższy fakt jest udzielenie dotychczas zaledwie 16 bonifikat, jakie spółki rozpatrzyły pozytywnie w stosunku do kilkudziesięciu tysięcy przypadków zgłoszeń - skarg/rok dotyczących złej jakości gazu ziemnego.

   2. PGNiG jako monopolista - dostawca gazu ziemnego stawia przeciętnego odbiorcę indywidualnego gazu w bardzo trudnej sytuacji rozliczeniowej, ponieważ odbiorca gazu nie posiada własnych urządzeń pomiarowo-badawczych określających jakość dostarczanego gazu i praktycznie udowodnienie bezpośrednio złej jakości gazu ziemnego w danej chwili jest niemożliwe. Najczęstszym i jedynym dowodem potwierdzającym złą jakość gazu ziemnego jest jego gwałtowny wzrost poboru sięgający nawet do 700%.

   Proponowany przeze mnie wniosek dotyczy wdrożenia systemu kontrolnego jakości gazu ziemnego przez niezależne laboratorium badawcze posiadające stosowną akredytację. W momencie zgłoszenia zaistnienia przypadków dostawy gazu o złej jakości przez odbiorcę przyjeżdża natychmiast laboratorium badawcze i pobiera próbki gazu do analizy bezpośrednio u odbiorcy oraz dokonuje analizy jakościowej metodą chronomatografii gazowej i wydaje stosowne świadectwo jakości. Równocześnie w tym samym momencie przyjeżdża laboratorium badawcze podległe PGNiG i również wykonuje analizę jakościową gazu ziemnego. Wyniki tych analiz gazu będą absolutną podstawą do uznania zgłoszonej reklamacji oraz udzielenia stosownej bonifikaty.

   Szanowny Panie Premierze! Problem złej jakości gazu ziemnego naprawdę istnieje i wymaga natychmiastowego rozwiązania, w imię dobrze pojętego interesu społecznego, ponieważ dotychczasowe skargi w tej sprawie są wysoce społecznie szkodliwe, a w przypadku skierowania tej sprawy do Trybunału Sprawiedliwości w Strasburgu będzie przez państwo przegrana, natomiast przyznane odszkodowania mogą przewyższyć możliwości finansowe PGNiG. Dlatego ciągle jest aktualne występujące zapytanie: Kto osłania aferę gazową i jak długo ma ona być tolerowana?

   Kończąc, bardzo proszę o poważne potraktowanie omawianego problemu złej jakości dostaw gazu ziemnego i podjęcie pilnych działań w zakresie jego rozwiązania, które jest możliwe tylko w dwóch wariantach:

   1) proponowany przeze mnie wariant wprowadzający rzetelną i niezależną kontrolę jakościową gazu ziemnego oraz stosowne i uczciwe udzielanie bonifikaty odbiorcom indywidualnym gazu z tytułu jego złej jakości,

   2) wprowadzenie dodatkowych i obowiązkowych badań kontrolnych jakości gazu ziemnego, po jego zmieszaniu z dostaw różnych źródeł pochodzenia - na każdym zasileniu gazu przez PGNiG oraz dotrzymanie wymogów jakościowych gazu ziemnego przez PGNiG.

   Uprzejmie proszę o stanowisko, jakie zamierza Pan podjąć w celu rozwiązania tego ważnego problemu.

   Z poważaniem

   Poseł Jan Religa

   Warszawa, dnia 21 lipca 2008 r.