VI kadencja

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 6939

w sprawie zabezpieczenia medycznego przez Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia misji wojskowej w Afganistanie

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytanie pana posła Sławomira Kopycińskiego w sprawie zabezpieczenia medycznego przez Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia misji wojskowej w Afganistanie (SPS-024-6939/10), uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

   Trudna sytuacja kadrowa w wojskowej służbie zdrowia jest wynikiem m.in. wyłączenia wojskowych szpitali z finansowania budżetowego i zobowiązania ich do realizacji wymogów najpierw branżowej kasy chorych, a potem Narodowego Funduszu Zdrowia. Limitowanie świadczeń i złe ich finansowanie wymusiły zmiany restrukturyzacyjne w szpitalach, powodując likwidację wielu wojskowych stanowisk służbowych. Zostało to spotęgowane dodatkowo jeszcze przez likwidację w 2002 r. Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.

   Ponadto uregulowania prawne określające system i tryb specjalizacji lekarskich, nieuwzględniający specyfiki wojska oraz jego potrzeb, a także malejąca atrakcyjność uposażenia lekarzy wojskowych w kontekście podwyżek wynagrodzeń w cywilnej służbie zdrowia przyczyniły się do znacznego odpływu lekarzy wojskowych oraz brakiem ich zainteresowania służbą poza granicami kraju.

   Mając na uwadze powyższą sytuację i związane z nią problemy w ukompletowaniu lekarskiej obsady szpitalnej placówki medycznej w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Afganistanie, a tym samym zagwarantowaniu właściwego zabezpieczenia medycznego dwóch tysięcy sześciuset żołnierzy kontyngentu, podjęte zostały działania mające na celu pozyskanie do pracy wojskowych lekarzy, specjalistów z Ukrainy.

   W wyniku wymiany korespondencji między szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i jego odpowiednikiem na Ukrainie strona ukraińska wyraziła zgodę na wydzielenie do służby w polskim szpitalu w Afganistanie trzech lekarzy - anestezjologa, chirurga i lekarza ogólnego. W związku z powyższym przygotowano i uzgodniono ze stroną ukraińską stosowne porozumienie, które przesłano do ostatecznej akceptacji i podpisu przez stronę ukraińską. W myśl zaproponowanego porozumienia strona polska oferuje lekarzom ukraińskim takie same warunki służby jak żołnierzom polskim (tj. zakwaterowanie, wyżywienie), za wyjątkiem uposażeń i innych należności finansowych związanych ze służbą poza granicami kraju, które to należności pokrywa strona ukraińska.

   Równolegle podjęto działania mające na celu włączenie w struktury polskiego szpitala funkcjonującej w Ghazni amerykańskich lekarzy chirurgów, co w sposób znaczący zwiększy możliwości szpitalnej placówki medycznej poziomu 2, realizującej zabiegi w zakresie chirurgii ratującej życie, kończyny i wzrok.

   Ustanowienie współpracy z lekarzami amerykańskimi zostanie uregulowane stosownym porozumieniem, które zostało uzgodnione i przesłane stronie amerykańskiej do akceptacji i podpisu.

   Powyższe działania miały na celu zagwarantowanie w każdej zmianie PKW w Afganistanie pełnej obsady lekarzy specjalistów szpitala polowego w Ghazni z uwagi na nasilające się problemy z pozyskaniem polskich, wojskowych lekarzy do służby poza granicami kraju.

   Należy zaznaczyć, że tworzenie międzynarodowych placówek medycznych jest usankcjonowane w dokumentach doktrynalnych Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego jako najbardziej optymalne rozwiązanie z uwagi na racjonalność angażowania przez konsolidację dostępnych na teatrze działań sił i środków medycznych, a przez to zwiększanie zakresu i możliwości udzielania pomocy medycznej.

   Rezygnacja ze służby lekarzy wojskowych od szeregu lat jest procesem narastającym. W 2007 r. ze służby odeszło stu sześciu lekarzy, w 2008 r. - stu jedenastu, w 2009 r. - stu trzydziestu sześciu, a w pierwszym kwartale 2010 r. ze służby odeszło siedemdziesięciu sześciu lekarzy. Analiza wszystkich przypadków rezygnacji ze służby lekarzy wojskowych w ostatnich pięciu latach wykazała, że odejścia ze służby następowały w drodze wypowiedzenia stosunku służbowego przed osiągnięciem ustawowego dla żołnierzy wieku emerytalnego. Aktualnie w Siłach Zbrojnych Reczypospolitej Polskiej około 50% etatów lekarskich nie jest obsadzone.

   Przewiduje się, że w 2010 r. liczba rezygnacji będzie znacząco większa niż w latach poprzednich, czego potwierdzeniem jest fakt, iż oprócz siedemdziesięciu sześciu lekarzy, którzy już zrezygnowali ze służby wojskowej, wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej tylko z jednostek podległych szefowi Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia złożyło siedemdziesięciu trzech lekarzy (stan na dzień 1 czerwca 2010 r.).

   Odpowiadając na pytanie pana posła Sławomira Kopycińskiego w kwestii wzrostu wynagrodzeń w wojskowej służbie zdrowia, uprzejmie informuję, że podjęte zostały działania w zakresie zwiększenia należności pieniężnych dla lekarzy wojskowych, a przez to zainteresowanie ich służbą poza granicami kraju. Efektem tych działań było wydanie rozporządzenia ministra obrony narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. Nr 41, poz. 243). Przedmiotowe rozporządzenie w sposób znaczący zwiększyło uposażenie lekarzy wojskowych, a w szczególności lekarzy specjalistów.

   Pozytywnym skutkiem wprowadzenia nowych rozwiązań finansowych jest fakt, że w aktualnie realizowanej VII zmianie PKW Afganistan występuje tylko jeden wakat lekarski - lekarza anestezjologa. Wzmiankowany w zapytaniu pana posła Sławomira Kopycińskiego wakat na stanowisku szefa wydziału służby zdrowia PKW został również obsadzony.

   Uprzejmie informuję, że aktualnie nie są w resorcie obrony narodowej prowadzone prace związane ze wzrostem wynagrodzenia personelu wojskowej służby zdrowia.

   Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, pozostaję w przekonaniu, że uzna je Pan Marszałek za wystarczające.

   Łączę wyrazy szacunku i poważania

   Sekretarz stanu

   Czesław Piątas

   Warszawa, dnia 10 czerwca 2010 r.