V kadencja

Zapytanie nr 1499

do ministra skarbu państwa

w sprawie przyszłości Cukrowni Ostrowy - Oddziału Krajowej Spółki Cukrowej SA

   Szanowny Panie Ministrze! Przez wiele miesięcy toczyła się batalia o zgodę Zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA na przeprowadzenie w Cukrowni Ostrowy i w kilku innych cukrowniach (przewidzianych do wygaszenia) kampanii cukrowniczej 2006/2007 i przygotowanie tych zakładów do wdrożenia produkcji alternatywnej w roku 2007 i w latach następnych. Posiedzenie sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w dniu 12 lipca br. w sposób ewidentny ujawniło, że Zarząd Krajowej Spółki Cukrowej SA nie ma zamiaru przychylenia się do składanych próśb i wniosków, czy nawet głębszego pochylenia się nad tym problemem, a obecny na posiedzeniu Wiceminister Skarbu Państwa wspiera działania Zarządu KSC w tym zakresie, czemu dał wyraz, po raz kolejny odpowiadając z trybuny sejmowej na pytanie w sprawach bieżących w dniu 13 lipca.. Na zadawane przez 4 (słownie: cztery) godziny pytania posłów i przedstawicieli cukrowni w dniu 12 lipca padały odpowiedzi lakoniczne, z dużą dozą uogólnień, absolutnie niezadowalające, a wręcz oburzające członków komisji i gości.

   W związku z powyższym proszę Pana Ministra o udzielenie wyczerpującej odpowiedzi na poniższe, niezwykle ważne dla pracowników Cukrowni Ostrowy, ale także innych cukrowni i plantatorów buraka cukrowego, pytania:

   - Jakie straty dla Krajowej Spółki Cukrowej przyniosłaby kampania cukrownicza w Cukrowni Ostrowy w roku 2006?

   - Czy jest jeszcze możliwe przeprowadzenie kampanii cukrowniczej w Cukrowni Ostrowy w roku bieżącym z perspektywą przygotowania zakładu do wdrożenia produkcji alternatywnej w roku przyszłym?

   - Jakie działania podejmie Krajowa Spółka Cukrowa SA i Pan Minister, aby wdrożyć produkcję alternatywną i nie dopuścić do dewastacji majątku Cukrowni Ostrowy?

   - Czy od roku 2007 zostanie wdrożona w Cukrowni Ostrowy produkcja bioetanolu? Czy Krajowa Spółka Cukrowa zapewni zbyt biokomponentów i/lub innych towarów wyprodukowanych po wygaszeniu produkcji cukru w Ostrowach?

   - Ile osób zachowa pracę w Cukrowni Ostrowy, a ile znajdzie zatrudnienie w cukrowniach tzw. wiodących, szczególnie w Cukrowni Dobrzelin?

   - Ilu pracowników Cukrowni może skorzystać z Programu Dobrowolnych Odejść i czy warunki porozumienia z dnia 10 lipca 2006 nie zostaną ograniczone, w tym dotyczące ilości pracowników mogących skorzystać z zapisów tego porozumienia?

   - Jakie środki finansowe ma zamiar przeznaczyć Krajowa Spółka Cukrowa na restrukturyzację Cukrowni Ostrowy i na uruchomienie w niej produkcji bioetanolu?

   - Czy plantatorzy buraka cukrowego dostarczający dotychczas surowiec do Cukrowni Ostrowy poniosą straty w związku z wdrażaniem programu restrukturyzacyjnego i koncentracją produkcji cukru? Dotyczy to strat, jakie mogą ponieść nie tyle w roku bieżącym, ale w perspektywie lat następnych, szczególnie strat wynikających z kosztów transportu surowca do cukrowni wiodących odległych o kilkadziesiąt kilometrów od plantacji.

   - Z czego wynika heroiczny upór Zarządu Krajowej Spółki Cukrowej mający na celu jedynie natychmiastowe wygaszenie produkcji w Cukrowni Ostrowy bez względu na koszty finansowe i społeczne, pomimo odmiennego zdania kilkudziesięciu posłów i senatorów, plantatorów buraka cukrowego i pracowników Cukrowni, którzy zabiegają jedynie o to, aby wygaszenie produkcji cukru nastąpiło w roku 2007 przy jednoczesnym planowym wdrożeniu produkcji alternatywnej ze szczególnym uwzględnieniem bioetanolu?

   Jeszcze raz proszę Pana Ministra o konkretną odpowiedź, gdyż odpowiedzi ogólnikowe otrzymywałem już kilkakrotnie ze strony Zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA i wysokich urzędników Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwa Skarbu Państwa.

   Jednocześnie proszę o osobiste zainteresowanie się sprawą przyszłości Cukrowni Ostrowy i innych cukrowni przewidzianych do wygaszenia w roku 2006, gdyż podejrzewam, że wygaszenie produkcji cukru bez konkretnej propozycji wdrożenia produkcji alternatywnej, zwolnienia pracowników, ogromne ciężary finansowe związane z wypłatą odpraw pieniężnych i innych świadczeń, ciężary społeczne ponoszone przez zwalnianych i przemieszczanych pracowników, narażenie cennego majątku na jego dewastację i rozgrabienie, skutkiem czego być może doprowadzenie do poważnych niepokojów społecznych zapowiadanych przez protestującą załogę i plantatorów, jest działaniem wymierzonym w polską rację stanu.

   Pragnę podkreślić, że obecny Zarząd Krajowej Spółki Cukrowej SA ślepo realizuje program restrukturyzacji KSC przygotowany w okresie sprawowania władzy przez SLD i jego koalicjantów. Program ten posiada liczne wady, a poszczególne cukrownie do wygaszenia przeznaczano nie tylko ze względów merytorycznych, czemu wyraz dawali w trakcie posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oburzeni przedstawiciele pracowników cukrowni i plantatorów buraka cukrowego, obecni na sali obrad.

   Z poważaniem

   Poseł Tadeusz Woźniak

   Warszawa, dnia 13 lipca 2006 r.