V kadencja

Interpelacja nr 979

do ministra finansów

w sprawie art. 144 ustawy Ordynacja podatkowa

   Panie Ministrze! Zmiana w art. 144 Ordynacji podatkowej, która nastąpiła po 1 września 2005 roku regulująca problem doręczenia pism podatkowych, spowodowała, że dotychczas brzmiący przepis ,,organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę przez swoich pracowników lub przez upoważnione osoby˝˝ zastąpiono ,,organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę przez swoich pracowników lub przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów˝˝. Dla organu podatkowego, którym w zakresie podatków i opłat lokalnych należnych gminie jest burmistrz, wójt gminy, nowelizacja spowodowała niemożność doręczania pism w postępowaniu podatkowym przez osoby upoważnione /ich miejsce zajęły osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów/. Rodzi to ten skutek, że pism podatkowych /w tym nakazów płatniczych, czyli decyzji wymiarowych/ nie będą mogli jak co roku doręczać np. sołtysi lub zatrudnione na umowę zlecenia, o dzieło inne osoby, nierzadko bezrobotne. W gminach był to najbardziej skuteczny i najmniej kosztowny sposób doręczania pism podatkowych. Sołtysi najczęściej w ramach swoich obowiązków doręczali decyzje burmistrza lub wójta. Roznoszenie nakazów płatniczych i zbieranie podatków przez sołtysów to równocześnie kontakt z mieszkańcami sołectwa, możliwość przekazywania różnych informacji i rozwiązywania problemów w zagrodach. Była to też niemała oszczędność, bowiem za ich prace burmistrz, wójt nie płacił lub płacił dużo mniej. Teraz nawet małe gminy muszą w tegorocznych budżetach zwiększyć wydatki na doręczanie korespondencji z urzędu. Obecnie za każde doręczenie nakazu płatniczego w wysokości 12 zł gmina będzie musiała zapłacić 5 zł 40 gr. W skali gmin doręczenie decyzji wymiarowych pociągnie za sobą duże koszty. Przed nowelizacją Ordynacji podatkowej nakazy płatnicze roznieśliby sołtysi w ramach swoich obowiązków. Wyjściem z tej sytuacji byłaby możliwość podejmowania przez radnych gmin uchwał w sprawie doręczania pism podatkowych. W ten sposób sołtysi staliby się osobami ,,uprawnionymi na podstawie innych przepisów˝˝. Podstawową przeszkodą podjęcia takiej uchwały jest brak ustawowych kompetencji do takich działań.

   Art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym /tekst jednolity z 2001 roku Dz.U. nr 142, poz. 1591 z późniejszymi zmianami/ pozwala radzie gminy na podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych przepisach. Niestety odrębnego przepisu dającego kompetencje do podejmowania uchwał w sprawie doręczenia pism podatkowych w obowiązującym prawie nie ma. Nie ma uchwały, nie może być mowy o doręczaniu decyzji przez sołtysów. W tym momencie rodzi się smutne pytanie: czy nowelizacja Ordynacji podatkowej kosztem samorządów miała wzmocnić monopol Poczty Polskiej? Znowelizowany art. 144 Ordynacji podatkowej nie pozwala gminom na oszczędności wydatków budżetowych w zakresie prowadzonej z podatnikami korespondencji. Przy nakładanych przez gminę coraz to nowych zadań pociągających za sobą nowe obciążenia dla budżetów gmin oszczędność finansów samorządu jest koniecznością.

   Panie Ministrze, czy rozwiązaniem nie byłoby wskazanie przepisu prawa dającego radzie gminy kompetencje do podjęcia uchwały w sprawie doręczania pism podatkowych albo wydanie przez Ministra Finansów aktu wykonawczego /rozporządzenia/ jako przepisu dającego podstawę do doręczania korespondencji przez inne osoby niż pracownicy urzędu lub poczta, bądź też wpłynięcie na ustawodawcę - dzięki inicjatywie ustawodawczej rządu - w sprawie zmiany powrotu do poprzedniego zapisu art. 144 Ordynacji podatkowej?

   Z poważaniem

   Poseł Alfred Budner

   Warszawa, dnia 27 stycznia 2006 r.