V kadencja

Odpowiedź ministra skarbu państwa

na interpelację nr 5023

w sprawie programu naprawy sytuacji w polskim przemyśle stoczniowym, ze szczególnym uwzględnieniem stoczni remontowych

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację Pana Posła Joachima Brudzińskiego z dnia 9 października br., znak SPS-023-5023/06, w sprawie programu naprawy sytuacji w polskim przemyśle stoczniowym ze szczególnym uwzględnieniem stoczni remontowych, w tym SSR Gryfia, uprzejmie informuję, co następuje.

   Rada Ministrów w dniu 31 sierpnia br. przyjęła ˝Strategię dla sektora stoczniowego (morskie stocznie produkcyjne) w Polsce w latach 2006-2010˝. Morskie stocznie produkcyjne, tj. Stocznia Gdynia S.A., Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z o.o. i Stocznia Gdańsk S.A., to największe przedsiębiorstwa w krajowym sektorze okrętowym. Są one kontrolowane przez Skarb Państwa (bezpośrednio lub pośrednio), a ich dalszy rozwój wymaga znacznych nakładów inwestycyjnych. ˝Strategia...˝ służy realizacji następujących celów: gospodarczego, społecznego i makroekonomicznego. W obszarze celu gospodarczego mieści się uczynienie morskich stoczni produkcyjnych podmiotami zdolnymi do działania na konkurencyjnym rynku w skali globalnej dzięki ich restrukturyzacji i prywatyzacji. W obszarze celu społecznego mieści się zahamowanie spadku ilości miejsc pracy w regionach działania stoczni (rozwój małych i średnich przedsiębiorstw) oraz zahamowanie odpływu wysokokwalifikowanych pracowników sektora stoczniowego. W obszarze celu makroekonomicznego najważniejsze jest stworzenie warunków dla stabilnego wzrostu efektywności sektora stoczniowego oraz utrzymanie jego korzystnego wpływu na salda wymiany handlowej z zagranicą.

   Objęcie ww. strategią rządową największych stoczni produkcyjnych związane jest ponadto z faktem, iż w Komisji Europejskiej toczą się postępowania wyjaśniające w sprawie pomocy publicznej dla ww. stoczni. Wynik tych postępowań może mieć rozstrzygające znaczenie dla kontynuacji działalności stoczni. W celu doprowadzenia do pozytywnego dla strony polskiej rezultatu postępowań przed KE zostały opracowane przy współpracy szeregu rządowych instytucji także indywidualne programy restrukturyzacji poszczególnych morskich stoczni produkcyjnych, których realizacja ma doprowadzić do odzyskania przez stocznie długotrwałej zdolności konkurowania.

   Trzy stocznie remontowe, tj. Stocznia Remontowa ˝Nauta˝ S.A., Morska Stocznia Remontowa S.A. oraz Szczecińska Stocznia Remontowa ˝Gryfia˝, zaliczane są do przemysłowego potencjału obronnego i umieszczone w wykazie spółek prowadzących działalność na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie wykazów spółek, przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych, prowadzących działalność na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, a także spółek realizujących obrót z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa oraz dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz.U. Nr 86, poz. 790).

   Rządowa ˝Strategia przekształceń strukturalnych przemysłowego potencjału obronnego w latach 2002-2005˝ zakładała, iż: ˝trzy stocznie remontowe - Stocznia Remontowa ˝Nauta˝ S.A., Morska Stocznia Remontowa S.A. oraz Szczecińska Stocznia Remontowa ˝Gryfia˝ S.A. ze względu na taki sam - usługowy - charakter działalności winny być objęte wspólnym, odrębnie przygotowanym programem prywatyzacji. W przypadku dwóch stoczni (Stocznia Remontowa ˝Nauta˝ S.A. i Szczecińska Stocznia Remontowa ˝Gryfia˝ S.A.) działania te należy poprzedzić restrukturyzacją˝.

   Z uwagi na fakt, iż w latach 2003-2006 realizowane były w stosunku do stoczni pogłębione procesy restrukturyzacyjne, w szczególności w stosunku do SR Nauta S.A., to do dnia dzisiejszego nie opracowano programu prywatyzacji stoczni remontowych.

   Biorąc pod uwagę, iż aktualnie opracowywany jest rządowy ˝Program konsolidacji i wspierania rozwoju polskiego przemysłu obronnego w latach 2006-1010˝, przewidujący przeprowadzenie prywatyzacji stoczni remontowych zaliczanych do przemysłowego potencjału obronnego, jak również mając na uwadze obecny stan realizacji procedur prywatyzacyjnych, Ministerstwo Skarbu Państwa rozważa przygotowanie wariantowego programu szeroko pojętej restrukturyzacji tych stoczni, w tym działań prywatyzacyjnych, na bazie sporządzonej przez zewnętrznego audytora analizy, która powinna uwzględniać w szczególności:

   - analizę aktualnej sytuacji prawnej i rynkowej w odniesieniu do stoczni remontowych,

   - analizę otoczenia globalnego stoczni remontowych i wzajemnej konkurencji spółek,

   - analizę zasobów stoczni remontowych (majątku trwałego, zasobów ludzkich),

   - analizę światowych doświadczeń w zakresie prywatyzacji stoczni remontowych,

   - analizę różnych modeli funkcjonowania stoczni remontowych z uwzględnieniem różnego zakresu konsolidacji poziomej,

   - analizę porównawczą poszczególnych modeli funkcjonowania stoczni remontowych przy zastosowaniu m.in. następujących kryteriów:

   - konkurencyjności z podmiotami krajowymi i zagranicznymi,

   - zdolności do odtworzenia majątku trwałego,

   - atrakcyjności dla inwestorów.

   Analiza zasobów spółek powinna uwzględniać w szczególności:

   - analizę struktury kosztów spółek,

   - analizę obecnego i pożądanego docelowego poziomu technologicznego,

   - ocenę szacunkowej wielkości i czasu niezbędnych nakładów inwestycyjnych, które powinny zostać zrealizowane w spółkach,

   - opis i ocenę dotychczasowych działań w kierunku prywatyzacji działalności pomocniczej,

   - wielkość niezbędnego kapitału obrotowego, który docelowo powinny posiadać Spółki, aby zapewnić ciągłość procesów remontowych,

   - analizę struktury zatrudnienia w spółkach oraz stosunku pracowników do procesów przekształceń stoczni remontowych.

   Wybór przez Ministerstwo Skarbu Państwa najlepszej strategii prywatyzacji stoczni remontowych zostałby dokonany na podstawie wniosków wynikających z przeprowadzonej analizy.

   Z wyrazami szacunku

   Minister

   Wojciech Jasiński

   Warszawa, dnia 24 listopada 2006 r.