V kadencja

Odpowiedź ministra pracy i polityki społecznej

na interpelację nr 5640

w sprawie potrzeby doprecyzowania art. 77⁵ § 4 ustawy Kodeks pracy w sposób czytelny dla pracowników i pracodawców

   Szanowny Panie Marszałku! W związku z nadesłaną przy piśmie z dnia 8 grudnia 2006 r., znak: SPS-023-5640/06, interpelacją posła Jarosława Rusieckiego w sprawie potrzeby doprecyzowania art. 77⁵ § 4 ustawy Kodeks pracy w sposób czytelny dla pracowników i pracodawców, przedstawiam Panu Marszałkowi następujące stanowisko.

   Aktualnie, na podstawie art. 77⁵ § 2 K.p., minister właściwy do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami.

   Na mocy art. 77⁵ § 3 pracodawcy spoza sfery budżetowej mogą ustalać - od 1 stycznia 2003 r. - we własnym zakresie warunki wypłacania pracownikom należności za podróże służbowe, w drodze postanowień układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę. Ustalona w tym trybie stawka diety za dobę podróży na obszarze kraju lub poza jego granicami nie może być niższa niż wysokość diety z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określonej w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy dla pracownika sfery budżetowej; w 2006 r. jest to kwota 22 zł. Przepis art. 77⁵ § 4 określa jedynie minimalną wysokość diety krajowej i zagranicznej, jaką pracodawca spoza sfery budżetowej musi zagwarantować swoim pracownikom odbywającym podróże służbowe. Przepis ten wyznacza zatem minimalny poziom ochrony uprawnień pracownika.

   Jeśli pracodawca nie wprowadzi zakładowych uregulowań w zakresie warunków zwrotu kosztów krajowej lub zagranicznej podróży służbowej wówczas - na mocy § 5 - mają u niego zastosowanie przepisy rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej:

   - na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z późn. zm.),

   - poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z późn. zm.).

   Znowelizowane przepisy prawa pracy umożliwiły pracodawcom prowadzącym samodzielną gospodarkę finansową stosowanie bardziej elastycznych zasad zwrotu należności za podróże służbowe pracowników, w tym określenie wysokości diet zagranicznych i innych kosztów podróży służbowej, odpowiednio do specyfiki prowadzonej działalności jak i sytuacji finansowej przedsiębiorcy.

   Nie ma jednocześnie żadnych przeszkód prawnych, aby pracodawcy odwołali się w regulacjach zakładowych dotyczących podróży służbowych do wysokości należności, jakie minister właściwy do spraw pracy ustalił dla pracowników sfery budżetowej bądź też stosowali wprost te przepisy.

   Uprzejmie informuję, że obowiązująca aktualnie treść art. 77⁵ stanowi realizację porozumienia zawartego przez partnerów społecznych dnia 8 maja 2002 r.

   Mając na uwadze powyższe nie przewiduję zmiany omawianych przepisów w sposób przywracający stan prawny sprzed dnia 1 stycznia 2003 r., tj. powszechnego obowiązywania centralnie stanowionych przepisów określających warunki zwrotu należności za podróże służbowe (w tym stawek diet zagranicznych) dla wszystkich pracowników.

   Z poważaniem

   Minister

   Anna Kalata

   Warszawa, dnia 2 stycznia 2007 r.