V kadencja

Zapytanie w sprawie fiaska rozmów polskich dyplomatów z ministrem obrony Ukrainy oraz gubernatorem obwodu lwowskiego dotyczących odkupienia budynku likwidowanego Teatru Wojskowego we Lwowie

Zapytanie nr 633

do ministra spraw zagranicznych

w sprawie fiaska rozmów polskich dyplomatów z ministrem obrony Ukrainy oraz gubernatorem obwodu lwowskiego dotyczących odkupienia budynku likwidowanego Teatru Wojskowego we Lwowie

   Szanowny Panie Ministrze! Przed II wojną światową we wspomnianym budynku mieścił się Dom Katolicki, zbudowany ze składek miejscowych Polaków i jak najbardziej zasadna jest troska polskich władz i Polaków o odzyskanie Domu Katolickiego bez względu na formę. Należy rozumieć, że rozmowy te były bliskie pozytywnego załatwienia dla strony polskiej. Wobec protestów ze strony dyrektora teatru oraz nacjonalistów lwowskich gubernator Petro Olijnyk wycofał wcześniejsze poparcie dla starań Polaków o odzyskanie budynku.

   Z niewiadomych przyczyn Prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko podpisał decyzję o przekazaniu budynku, o którym mowa lwowskiej Państwowej Akademii Muzycznej. Kilka dni temu z niespodziewaną wizytą do Prezydenta Przemyśla przybył Ambasador Ukrainy w Polsce, który przywiózł list od Wiktora Juszczenki, w którym Prezydent oczekuje zwrotu mniejszości ukraińskiej w Przemyślu, dotyczący przedwojennego Ludowego Domu Ukraińskiego, który znajduje się w Przemyślu przy ul. Kościuszki 5.W budynku tym m.in. mieści się przemyski oddział Związku Ukraińców w Polsce. Jak podaje polska prasa, Prezydent Przemyśla jest gotów zwrócić wspomniany budynek Ukraińcom na mocy prawomocnego wyroku sądu, jednak w zamian żąda udzielenia stosownej rekompensaty przez władze w Warszawie. Potwierdził także opinię władz i mieszkańców Przemyśla, że społeczność Polska we Lwowie powinna otrzymać odpowiedni budynek, w którym będzie się mieścił Dom Polski. Jestem przekonany, że mamy na myśli Polski Dom Katolicki we Lwowie. Dla 30 tys. Polaków mieszkających we Lwowie od dziesiątek lat troska o odzyskanie Domu Katolickiego nie jest wygórowanym żądaniem.

   W związku z powyższym uprzejmie proszę Szanownego Pana Ministra o udzielenie mi odpowiedzi na następujące pytania:

   1. Czy podziela Szanowny Pan Minister wątpliwości, jakie mają Polacy w świetle zaistniałej sytuacji, i nie tylko, że zaangażowanie się w ˝pomarańczową rewolucję˝ nie przyniosło i nie przyniesie Polsce i Polakom należytej wdzięczności?

   2. Jakie przedsięwzięcia podejmie Szanowny Pan Minister w sprawie rozwiązania trudnego międzynarodowego sportu, mając na uwadze to, że Polacy już raz za ten dom zapłacili?

   3. Jak to zdarzenie będzie przekładało się na pomoc Polski w przystąpieniu Ukrainy do NATO i Unii Europejskiej?

   Z wyrazami szacunku

   Poseł Jerzy Zawisza

   Warszawa, dnia 1 marca 2006 r.