V kadencja

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 8546

w sprawie nieprawidłowej interpretacji przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczących opodatkowania dróg wewnętrznych

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana Bernarda Ptaka, posła na Sejm RP, z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczących opodatkowania dróg wewnętrznych, nadesłaną przy piśmie marszałka Sejmu z dnia 21 czerwca 2007 r., znak: SPS-023-8546/07, uprzejmie informuję.

   Grunty oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako ˝dr˝ podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.). Wynika to z faktu, że przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem od nieruchomości objęte są grunty, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym lub leśnym (art. 2 ust. 3 pkt 4 ww. ustawy).

   O rozgraniczeniu zakresu przedmiotowego podatków związanych z posiadaniem nieruchomości, tzn. podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego decyduje oznaczenie określonych użytków gruntowych w ewidencji gruntów i budynków, a także fakt prowadzenia na nieruchomości działalności gospodarczej.

   Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2005 r. nr 240, poz. 2027 ze zm.), podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

   Z § 68 rozporządzenia ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454), który określa rodzaje użytków gruntowych, wynika, że grunty oznaczone symbolem ˝dr˝ należą do grupy gruntów zabudowanych i zurbanizowanych. Nie stanowią więc użytków rolnych i jako takie nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym.

   Zgodnie z załącznikiem nr 6 do ww. rozporządzenia, który określa zasady zaliczania gruntów do poszczególnych użytków gruntowych, do dróg zalicza się grunty w granicach pasów drogowych dróg publicznych oraz dróg wewnętrznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Drogą wewnętrzną w powyższym znaczeniu jest m.in. droga dojazdowa do gruntów rolnych i leśnych, droga w osiedlu mieszkaniowym, droga dojazdowa do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców.

   Do dróg w rozumieniu ww. rozporządzenia nie zalicza się natomiast gruntów zajętych pod wewnętrzną komunikację gospodarstw rolnych, leśnych oraz poszczególnych nieruchomości. Takie grunty powinny być oznaczone symbolem właściwym dla przyległego użytku gruntowego, np. rolnego lub leśnego, w związku z tym co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym lub leśnym. Jeśli więc droga dojazdowa do gruntów rolnych nie służy wyłącznie potrzebom właściciela bądź posiadacza nieruchomości, ale korzystają z niej również inne podmioty, oznaczenie takiej drogi symbolem ˝dr˝ jest prawidłowe.

   Należy przy tym zauważyć, że wyrażona w art. 84 konstytucji zasada równości i powszechności opodatkowania zakłada, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Zasada ta dotyczy w tej samej mierze rolników, jak i każdej innej grupy zawodowej czy podmiotów będących podatnikami określonego podatku, w tym przypadku podatku od nieruchomości. Nie ma więc żadnego uzasadnienia prawnego, aby rolników obowiązywały inne zasady opodatkowania dróg (bardziej korzystne), niż to ma miejsce w odniesieniu do innych podatników.

   Odnośnie do dostosowania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych do przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, ze zm.), powyższego dokonano ustawą z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 249, poz. 1828). W związku z tym, iż poprzednie brzmienie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych powodowało liczne wątpliwości interpretacyjne, znowelizowano ww. przepis. Zgodnie z jego nowym brzmieniem, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle, z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych. W obecnym stanie prawnym nie ulega wątpliwości, że wyłączenie z opodatkowania dotyczy jedynie dróg publicznych. Do takich dróg nie zaliczają się drogi dojazdowe do gospodarstw rolnych, a zatem opodatkowanie takich dróg podatkiem od nieruchomości jest prawidłowe.

   Należy przy tym zauważyć, że rada gminy ustalając, zgodnie z art. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wysokość stawek podatku od nieruchomości, może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie oraz sposób wykorzystywania gruntu. Może zatem ustalić niższą stawkę podatku od nieruchomości dla gruntów wykorzystywanych jako drogi dojazdowe do gruntów rolnych niż przewidziana w ustawie. Rada gminy ma również możliwość wprowadzania zwolnień przedmiotowych z podatku od nieruchomości innych niż określone w ustawie, co przewiduje art. 7 ust. 3 ustawy, a więc może wprowadzić zwolnienie m.in. dla dróg dojazdowych.

   Zaniechanie poboru, zwrot zapłaconego podatku, a także inne ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, takie jak: odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenie zapłaty podatku na raty, odroczenie lub rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek określonych w decyzji oraz umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej stosuje się na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.). Zaniechanie poboru może dotyczyć tylko zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął, a nie zaległości podatkowych. W związku z tym nie ma możliwości zaniechania przez ministra finansów poboru podatku od nieruchomości za 2006 r. od rolników posiadających grunty będące drogami dojazdowymi.

   Przedstawiając powyższe, uprzejmie informuję, że nie przewiduje się prac legislacyjnych mających na celu zmianę przepisów podatkowych w omawianym zakresie.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Jacek Dominik

   Warszawa, dnia 13 lipca 2007 r.