IV kadencja

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 1468

w sprawie pracy syndyka masy upadłościowej Banku Staropolskiego SA

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację pana Bogusława Wontora, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia 3 czerwca 2002 r. przekazaną przy piśmie pana marszałka z dnia 6 czerwca 2002 r., SPS-0202-1468/02, dotyczącą przebiegu postępowania upadłościowego Banku Staropolskiego SA w Poznaniu uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

   Upadłość Banku Staropolskiego SA w Poznaniu została ogłoszona postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 11 lutego 2000 r. sygn. akt IX U 1/00. Obwieszczenie o ogłoszeniu upadłości zamieszczone zostało w dzienniku ˝Rzeczpospolita˝ w dniu 13 marca 2000 r. Syndykiem masy upadłości został wyznaczony BRE Bank SA z siedzibą w Warszawie reprezentowany przez pełnomocników pana Marka Filipczaka oraz pana Piotra Krygiera. Syndyk obejmując z mocy prawa zarząd nad upadłym bankiem przejął od zarządu komisarycznego dokumentację banku, a następnie wezwał wierzycieli do zgłaszania swoich wierzytelności zamieszczając w prasie stosowne ogłoszenie.

   W pierwszej kolejności syndyk podjął prace mające na celu zorganizowanie wypłat dla deponentów z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Wszystkie wierzytelności deponentów podlegały sprawdzeniu przez syndyka w celu przygotowania wypłaty kwot gwarantowanych. Wypłata taka rozpoczęła się od 12 maja 2000 r. i trwa do dziś. Większość kwot wypłacono do lipca 2000 r. wszystkim osobom, które się zgłosiły i następnie podjęły wypłaty. Część osób z różnych powodów nie podjęła wypłat, stąd lista osób uprawnionych nie jest ostateczna. Na dzień sporządzenia listy wypłat uprawnionych deponentów, osób fizycznych było ok. 147 300, a osób prawnych - ok. 400.

   Sędzia-komisarz równolegle sprawdzał pod względem formalnym wszystkie wnioski wierzycieli, którzy nie są deponentami i po zweryfikowaniu ich przekazał je syndykowi w celu przygotowania przez niego projektu listy wierzytelności. Wierzytelności zgromadzono w ośmiu segregatorach, z czego dwa zajęły wnioski o wyłączenie z masy upadłości. Ogółem z masy upadłości na wypłatę przeznaczono kwotę 141 056 879,79 zł. W okresie dokonywania wypłat do sądu, syndyka i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego wpływało wiele pism od deponentów banku z prośbą o wyjaśnienie sposobu obliczania należnych im kwot. Odpowiedzi były sukcesywnie udzielane. W dniu 25 lipca 2000 r. syndyk złożył Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu sprawozdanie z przebiegu wypłat, z którego wynikało, że 140 304 deponentom wypłacono łącznie kwotę 610 475 651,99 zł. Wypłaty dokonywane w następnych okresach dotyczyły deponentów, których wierzytelności zamieszczone były na listach uzupełniających; ostatnich wypłat dokonano w styczniu i lutym 2002 r. Równocześnie z dokonywaniem wypłat podejmowane były czynności zmierzające do sprzedaży upadłego przedsiębiorstwa bankowego. W postanowieniu Sądu Okręgowego w Poznaniu Wydziału IX Gospodarczego z dnia 9 marca 2001 r. określono dla zainteresowanych warunki nabycia Banku Staropolskiego SA.

   W dniu 30 maja 2001 r. sędzia-komisarz spotkał się z syndykiem, kuratorem i zainteresowanymi osobami w związku z ofertą nabycia przedsiębiorstwa z dnia 18 maja 2001 r. złożoną przez Invest Bank SA w Poznaniu.

   Postanowieniem z dnia 16 lipca 2001 r. sędzia-komisarz odwołał przetarg pisemny, co zostało obwieszczone w dzienniku ˝Rzeczpospolita˝ nr 168 z 20 lipca 2001 r. Przyczyną odwołania przetargu było to, że oferta jedynego zainteresowanego nabyciem banku, tj. Invest Banku SA, nie została zaakceptowana ze względu na liczne braki wskazane w opinii Komisji Nadzoru Bankowego.

   Obecnie na ukończeniu są przygotowania do ogłoszenia drugiego przetargu na sprzedaż banku. Na polecenie sędziego-komisarza syndyk zlecił ponowną wycenę banku i jej uaktualnienie, prowadzona jest korespondencja z Komisją Nadzoru Bankowego dotycząca wydania opinii co do określenia przez sędziego-komisarza warunków nabycia przedsiębiorstwa.

   Postanowieniem z dnia 9 maja 2002 r. sędzia-komisarz ustanowił radę wierzycieli. Na podstawie art. 126 § 1 i 131 § 1 rozporządzenia prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (DzU z 1991 r. nr 118, poz. 512, ze zm.) rozszerzył uprawnienia rady wierzycieli w ten sposób, że nie mogą być dokonywane bez zezwolenia rady czynności związane z określeniem projektu szczegółowych warunków nabycia przedsiębiorstwa bankowego jako całości.

   Sędzia-komisarz zwrócił się w maju 2002 r. do rady wierzycieli o wydanie stosownego zezwolenia i przypuszczalnie na przełomie czerwca i lipca 2002 r. zostaną określone warunki nabycia przedsiębiorstwa bankowego, po czym nastąpi ponowne ogłoszenie przetargu.

   W tym terminie sędzia-komisarz planuje również ustalić listę wierzytelności i dokonać jej ogłoszenia. Na liście będzie ok. 40 000 wierzycieli z tytułu posiadania środków na rachunkach bankowych i 69 osób z innych tytułów. W większości są to osoby fizyczne.

   Dalsze postępowanie upadłościowe uzależnione jest od wyników tego przetargu, o ile się powiedzie - nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa bankowego w całości, o ile nie - syndyk przystąpi do likwidacji masy przez sprzedaż poszczególnych składników majątkowych.

   W dniu 4 marca 2002 r. sędzia-komisarz zezwolił syndykowi na sprzedaż z wolnej ręki wszystkich imiennych akcji profit 4 Domu Maklerskiego SA.

   Równolegle syndyk podejmuje szereg czynności związanych głównie z windykacją należności masy upadłości.

   Postępowanie upadłościowe jest postępowaniem złożonym, którego przebieg jest zdeterminowany wieloma formalnymi i merytorycznymi okolicznościami. Obecnie wskazanie terminu jego ukończenia nie jest możliwe. Działania syndyka podejmowane w toku postępowania upadłościowego nie mogą wykraczać poza zakres wyznaczony czynnościami wynikającymi z zarządzania majątkiem upadłego i przeprowadzanej likwidacji tego majątku. Działania te ukierunkowuje i nadzoruje sędzia-komisarz i rada wierzycieli, oceniając podejmowane przez syndyka czynności pod kątem ich zgodności z obowiązującym prawem.

   W postępowaniu upadłościowym Banku Staropolskiego SA w Poznaniu toczącym się przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w zakresie czynności podejmowanych przez syndyka nie stwierdzono nieprawidłowości ani nieuzasadnionych opóźnień w ich podejmowaniu. Sprawozdania z działalności syndyka oraz sprawozdania rachunkowe są przedstawiane sędziemu-komisarzowi terminowo. Aktualnie brak jest podstaw do objęcia tego postępowania nadzorem sprawowanym przez ministra sprawiedliwości. Dodatkowo podkreślić należy, że nadzór, do sprawowania którego uprawnionym jest minister sprawiedliwości zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (DzU nr 98, poz. 1070, ze zm.) dotyczy wyłącznie działalności administracyjnej sądów powszechnych. Nie może on wkraczać w sferę orzecznictwa, w której sędziowie są niezawiśli. Oznacza to, że również postanowienia wydawane w toku postępowania upadłościowego nie podlegają merytorycznej kontroli ministra sprawiedliwości. Mogą być one objęte kontrolą judykacyjną, jeśli od danego orzeczenia przysługuje środek odwoławczy.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Marek Staszak

   Warszawa, dnia 26 czerwca 2002 r.