IV kadencja

Odpowiedź na interpelację w sprawie zakończenia prac syndyka masy upadłościowej Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku, w skład którego wchodzi zabytkowa Twierdza w Kłodzku

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 8143

w sprawie zakończenia prac syndyka masy upadłościowej Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku, w skład którego wchodzi zabytkowa Twierdza w Kłodzku

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację Pani Magdaleny Banaś - Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej - z dnia 6 września 2004 r. dotyczącą postępowania upadłościowego Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku, prowadzonego przez Sąd Rejonowy - Sąd Gospodarczy w Dzierżoniowie, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

   Postanowieniem z dnia 5 listopada 1998 r. Sąd Rejonowy - Sąd Gospodarczy w Dzierżoniowie ogłosił upadłość Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku.

   Z informacji udzielonych przez Prezesa Sądu Okręgowego w Świdnicy w piśmie z dnia 30 sierpnia 2004 r. Nr W.4510/24/04 wynika, że w skład masy upadłości Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku wchodzi cały szereg zabudowanych nieruchomości, w tym nieruchomość określana jako ˝Twierdza Kłodzka˝. Upadły jest użytkownikiem wieczystym działek o powierzchni 8,21772 ha i właścicielem budynku, natomiast właścicielem gruntu jest Skarb Państwa.

   Nieruchomość obciążona jest hipoteką przymusową w kwocie 2.456.288,16 zł na rzecz Skarbu Państwa, hipoteką umowną w kwocie 300.000 zł na rzecz Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. Oddział w Kłodzku oraz hipoteką przymusową w kwocie 128.898 zł na rzecz Skarbu Państwa - Urzędu Skarbowego w Kłodzku.

   Jak poinformował Prezes Sądu Okręgowego w Świdnicy, już w 1999 r. syndyk masy upadłości wystąpił do Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu z wnioskiem o udzielenie pomocy w znalezieniu nabywcy ˝Twierdzy Kłodzkiej˝, albowiem próba zbycia przedsiębiorstwa upadłego jako całości zakończyła się niepowodzeniem. W odpowiedzi na powyższe wystąpienie Urząd Wojewódzki poinformował syndyka, że rozesłał stosowne informacje do Dolnośląskiej Izby Gospodarczej i Agencji Rozwoju Regionalnego.

   W 1999 r. syndyk masy upadłości podjął pierwszą próbę sprzedaży nieruchomości w postaci ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ w trybie art. 118 § 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (tekst jednolity: Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.), tj. przez licytację publiczną według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Na prośbę Gminy Miejskiej Kłodzko doszło do przesunięcia o trzy miesiące wyznaczonego na dzień 28 października 1999 r. terminu licytacji.

   Jednocześnie, działając na podstawie art. 121 § 3 rozporządzenia Prawo upadłościowe, syndyk wystąpił do Wojewody Dolnośląskiego oraz Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o przejęcie ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ w zamian za dwie trzecie kwoty oszacowania, która na ówczesną chwilę wynosiła 7.000.000 zł. Wskazane wyżej urzędy nie wykazały zainteresowania przejęciem nieruchomości. Chęć przejęcia ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ wyraziła natomiast Gmina Miejska Kłodzko przy jak najmniejszym nakładzie finansowym, tj. w wyniku komunalizacji.

   Sędzia - komisarz podjął decyzję, że czynności zmierzające do przejęcia przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa mogą być realizowane dopiero po przeprowadzeniu w trybie art. 118 § 1 Prawa upadłościowego licytacji nieruchomości. Pierwsza licytacja nieruchomości odbyła się w dniu 5 września 2000 r., przy obowiązującej cenie oszacowania 7.000.000 zł oraz cenie wywoławczej 5.250.000 zł. Z uwagi na brak zainteresowanych na dzień 6 października 2000 r. został wyznaczony drugi termin licytacji z ceną wywoławczą 4.666.666 zł. Również druga licytacja zakończyła się niepowodzeniem.

   W związku z powyższym syndyk masy upadłości ponownie wystąpił do Wojewody Dolnośląskiego z wnioskiem o przejęcie ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ w trybie art. 121 § 3 Prawa upadłościowego, tj. za cenę odpowiadającą dwóm trzecim kwoty oszacowania, przy czym należność ta miała być potrącona z wierzytelnością Skarbu Państwa. W odpowiedzi na wniosek syndyka Wojewoda Dolnośląski odmówił przejęcia nieruchomości.

   Następnie, za zgodą sędziego - komisarza, syndyk podjął próbę sprzedaży ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ z wolnej ręki, przy czym minimalna cena sprzedaży miała wynosić nie mniej niż 30% kwoty oszacowania. Zgodnie z procedurą wymaganą przepisami syndyk zamieścił w prasie ogólnopolskiej ogłoszenie o sprzedaży. Ofertę nabycia złożyła Gmina Miejska Kłodzko, proponując kwotę 10.000 zł. Oferta nie została przyjęta, zaś syndyk podjął kolejną próbę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

   W dniu 15 września 2003 r. Gmina Miejska Kłodzko ponowiła wniosek o wstrzymanie procedury sprzedaży ˝Twierdzy Kłodzkiej˝, natomiast Wojewoda Dolnośląski pismem z dnia 17 listopada 2003 r. wystąpił o wyłączenie wskazanej wyżej nieruchomości z masy upadłości.

   Zgodnie z dyspozycją art. 121 § 3 Prawa upadłościowego na wniosek syndyka, przyjęty uprzednio przez radę wierzycieli, zgromadzenie wierzycieli większością reprezentującą trzy czwarte ogólnej sumy wierzytelności może wyłączyć z masy upadłości nieruchomość, jeżeli nie została sprzedana i żaden z wierzycieli nie wyraził gotowości jej przejęcia na poczet wierzytelności, za cenę odpowiadającą dwóm trzecim kwoty oszacowania.

   Mając na uwadze powołany wyżej przepis, syndyk poinformował Wojewodę Dolnośląskiego, że możliwość wyłączenia ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ z masy upadłości zostanie rozważona po wyczerpaniu możliwości jej sprzedaży w trybie licytacji. Poza tym należy mieć na uwadze okoliczność, że lista wierzycieli upadłego obejmuje 16 pozycji wierzytelności i nie ma żadnej gwarancji, że większość z nich odniesie się pozytywnie do wyłączenia nieruchomości z masy upadłości, ograniczając tym samym możliwość zaspokojenia przysługujących im wierzytelności.

   Termin licytacji został wyznaczony na dzień 31 sierpnia 2004 r. Zaktualizowana w dniu 5 lipca 2004 r. przez biegłych sądowych - rzeczoznawców majątkowych kwota oszacowania wynosiła 2.300.000 zł, zaś cena wywoławcza została ustalona na trzy czwarte sumy oszacowania, tj. na kwotę 1.725.000 zł.

   Z poczynionych ustaleń wynika, że wyznaczony na dzień 31 sierpnia 2004 r. termin licytacji został odwołany z uwagi na potrzebę uzupełnienia sporządzonego w dniu 5 lipca 2004 r. operatu szacunkowego nieruchomości oraz stwierdzone braki formalne wniosku o przeprowadzenie licytacji.

   Opisany wyżej przebieg czynności podejmowanych przez syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku, zmierzających do zbycia składnika majątkowego w postaci ˝Twierdzy Kłodzkiej˝, przeczy zarzutom o braku współpracy syndyka z wierzycielami upadłego, w tym z przedstawicielem Skarbu Państwa i Gminy Miejskiej Kłodzko.

   Realizacja celu postępowania upadłościowego - jak najpełniejsze i równomierne zaspokojenie wszystkich wierzycieli upadłego - uzależniona jest od środków uzyskanych w wyniku likwidacji majątku masy upadłości.

   Przepisy powołanego wyżej rozporządzenia Prawo upadłościowe nie przewidują możliwości nieodpłatnego przekazania składników masy upadłości na rzecz innych podmiotów lub osób, bez względu na celowość takiej czynności oraz jej społeczno-gospodarcze uzasadnienie. Postępowanie upadłościowe ze swej istoty jest postępowaniem prowadzonym w interesie wierzycieli upadłego, zaś sędzia - komisarz i syndyk zobowiązani są do działania uwzględniającego ochronę słusznych praw wszystkich wierzycieli.

   Odpowiadając zatem na zawarte w interpelacji pytanie, ˝czy Gmina Miejska Kłodzko może liczyć na pomoc i interwencję w jej staraniach o przyjęcie przedmiotowego obiektu˝ podnieść należy, że jedyną drogą do nabycia ˝Twierdzy Kłodzkiej˝ jako składnika majątku masy upadłości jest kontynuowanie negocjacji w sprawie warunków sprzedaży i osiągnięcie consensusu pomiędzy syndykiem a oferentem - Gminą Miejską Kłodzko.

   Jak wynika z informacji udzielonej w dniu 14 września 2004 r. przez Przewodniczącego V Wydziału Gospodarczego Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie, na dzień 22 września 2004 r. zaplanowane zostało spotkanie z udziałem sędziego - komisarza, syndyka, Burmistrza Miasta Kłodzka oraz przedstawiciela Wojewody Dolnośląskiego, którego przedmiotem ma być sprzedaż ˝Twierdzy Kłodzkiej˝.

   Odnośnie do kwestionowania przez Gminę Miejską Kłodzko prawidłowości wyceny przedmiotowej nieruchomości na kwotę 2.300.000 zł, podzielam stanowisko Prezesa Sądu Okręgowego w Świdnicy wyrażone w powołanym na wstępie piśmie z dnia 30 sierpnia 2004 r. Oszacowanie zostało dokonane przez biegłych sądowych - rzeczoznawców majątkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym zgodnie z wymogami art. 948 Kodeksu postępowania cywilnego, stąd też ocena jego prawidłowości pozostaje poza zakresem kompetencji zarówno sędziego - komisarza, jak i syndyka masy upadłości. Ubocznie jedynie należy wskazać, że kwestionująca wartość nieruchomości Gmina Miejska Kłodzko zaproponowała za jej przejęcie kwotę 10.000 zł.

   Mając na uwadze przedstawione wyżej okoliczności, jak również konieczność zbycia znacznego majątku nieruchomego masy upadłości obciążonego hipotekami, aktualnie trudno jest w sposób jednoznaczny i wiążący wskazać termin zakończenia przedmiotowego postępowania upadłościowego.

   Z informacji udzielonej przez Prezesa Sądu Okręgowego w Świdnicy wynika, że postępowanie upadłościowe może trwać jeszcze około dwóch lat, przy czym w czasie najbliższej lustracji V Wydziału Gospodarczego Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie zaplanowanej na listopad 2004 r. sędzia wizytator zbada, czy w postępowaniu upadłościowym Przedsiębiorstwa Państwowego Piwnice Win ˝Rosvin˝ w Kłodzku nie doszło do przewlekłości oraz jakie są możliwości szybszego zakończenia przedmiotowego postępowania.

   Podkreślić również należy, że zwierzchni nadzór sprawowany przez Ministra Sprawiedliwości nad działalnością administracyjną sądów (ar. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. Nr 48, poz. 1070 ze zm.) nie upoważnia organów nadzoru do ingerencji w zakres merytorycznego rozstrzygnięcia sądów. Czynności z zakresu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów nie mogą wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli (art. 39 powołanej wyżej ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych).

   Wyrażam przekonanie, że odpowiedź udzielona Pani Poseł wyjaśniła wszystkie wątpliwości związane z kwestiami poruszonymi w interpelacji z dnia 6 września 2004 r.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Tadeusz Wołek

   Warszawa, dnia 20 września 2004 r.