IV kadencja

Odpowiedź prokuratora krajowego, zastępcy prokuratora generalnego - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 9776

w sprawie umorzenia przez prokuraturę postępowania dotyczącego sfałszowania przez sędziego wyroku wydanego w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację Pana Posła Jerzego Polaczka z dnia 31 marca 2005 r., dotyczącą umorzenia przez Prokuraturę Rejonową w Dąbrowie Górniczej postępowania przygotowawczego w sprawie sfałszowania przez sędziego wyroku wydanego w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, uprzejmie przedstawiam, co następuje.

   Postanowieniem z dnia 15 lutego 2005 r. Prokuratura Rejonowa w Dąbrowie Górniczej umorzyła śledztwo w sprawie przerobienia w dniu 30 października 2003 r. w Mysłowicach wyroku Sądu Rejonowego w Mysłowicach z dnia 3 września 2003 r. w sprawie przeciwko Jerzemu Piasta, tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. - wobec znikomej społecznej szkodliwości czynu, na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k.

   Prokurator podejmujący tę decyzję uznał za wiarygodną wersję podaną przez sędziego, który stwierdził, iż jego działania miały na celu sprostowanie oczywistej omyłki w pierwotnym zapisie w treści wyroku. Przyjął też, że wprawdzie sposób naprawienia tej omyłki był niedopuszczalny, gdyż w takiej sytuacji należało skorzystać z trybu sprostowania takiej omyłki przewidzianego w art. 105 k.p.k., a więc poprzez wydanie stosownego postanowienia, na które w myśl art. 105 § 4 k.p.k. przysługuje zażalenie, to jednak zdaniem prokuratora zamiar i motywacja sprawcy nie zasługiwały na szczególne potępienie i uzasadniały przyjęcie, iż w takim przypadku stopień społecznej szkodliwości czynu był znikomy.

   Wymienione postanowienie o umorzeniu śledztwa jest nieprawomocne, gdyż zostało zaskarżone przez podejrzanego Jerzego Piasta.

   Aby zapobiec ewentualnym zarzutom podważającym obiektywizm prokuratury przy dalszym rozpatrywaniu tej sprawy, podjąłem decyzję - w trybie § 89¹ ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, Regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek prokuratury - o przekazaniu akt tego postępowania dla rozpoznania tego środka odwoławczego, jak i ewentualnego (w przypadku uchylenia postanowienia o umorzeniu) dalszego prowadzenia tego postępowania przez prokuraturę okręgu apelacji rzeszowskiej.

   Stosownie do treści art. 306 § 2 k.p.k., jeżeli prokurator okręgowy w ramach apelacji rzeszowskiej nie przychyli się do złożonego zażalenia, skieruje wówczas sprawę do rozpoznania przez niezawisły sąd.

   W zakresie pytania 3 dotyczącego dopuszczalności wyłączenia prokuratorów Prokuratury Rejonowej w Jaworznie od prowadzenia tej sprawy informuję, że decyzję taką podjął Prokurator Okręgowy w Katowicach, na wniosek tych prokuratorów, zgodnie z dyspozycją art. 48 § 1 k.p.k. Decyzję tę należy uznać za słuszną, gdyż przepis art. 41 § 1 k.p.k. w zw. z art. 47 k.p.k. daje możliwość wyłączenia prokuratora od prowadzenia sprawy: ˝jeśli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie˝. W tym konkretnym przypadku do takiej okoliczności zaliczyć należy stosunki koleżeńskie pomiędzy sędzią Łukaszem Jarskim a prokuratorami Prokuratury Rejonowej w Jaworznie oraz fakt, że ojcem sędziego Łukasza Jarskiego jest prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach Stefan Jarski.

   Kwestia ewentualnej odpowiedzialności dyscyplinarnej prokuratorów, będąca przedmiotem pytań nr 2 i nr 4 w interpelacji, zostanie wyjaśniona w zależności od wyników dalszego postępowania w niniejszej sprawie.

   Jednocześnie informuję Pana Marszałka, że sprawa będąca przedmiotem tej interpelacji pozostaje w zainteresowaniu Biura Postępowania Przygotowawczego Prokuratury Krajowej.

   Z poważaniem

   Prokurator krajowy

   Karol Napierski

   Warszawa, dnia 21 kwietnia 2005 r.