IV kadencja

Interpelacja nr 7775

do prezesa Rady Ministrów

w sprawie waloryzacji kaucji mieszkaniowej oraz nierównego traktowania przez urzędy i sądy obywateli Rzeczypospolitej Polskiej

   Szanowny Panie Premierze! W 1992 r. pracownicy MFUG ˝MAFAG˝ w Morągu otrzymali mieszkania zakładowe. Musieli oni wpłacić do zakładu kaucję równoważoną 40-krotnej wartości czynszów płaconych w chwili zawierania umów. W 1994 r. mieszkania przekazano na własność gminie Morąg wraz z kaucjami. Początkowo administratorem był Zakład Gospodarki Komunalnej będący jednostką budżetową gminy, a po jego likwidacji Morąskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego sp. z o.o. W latach 1998-2000 gmina Morąg sprzedawała mieszkania z różną bonifikatą (od 30 do 95% wartości lokalu). Żadna z rodzin, która wykupiła na własność mieszkanie, nie otrzymała dobrowolnie zwrotu kaucji, mimo że gmina była zobligowana do jej wypłaty w ciągu miesiąca.

   W 2000 i 2001 roku kilka rodzin zwróciło się do ZGK i MTBS o zwrot kaucji i otrzymało ją wraz z należnymi odsetkami.

   W 2001 r. następne rodziny tą samą drogą administracyjną otrzymały z MTBS zwrot kaucji i odmowę waloryzacji. Jednak wyrokiem sądu (pozew przeciwko MTBS i do pozwanej gminie Morąg) uzyskali waloryzację wyliczoną w odniesieniu do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, a gmina wypłaciła należne kwoty.

   W kolejnych latach następne rodziny zwróciły się do MTBS i otrzymały zwrot kaucji, a także informację, że o waloryzację należy wnioskować do gminy. Gmina w odpowiedzi na wnioski poinformowała, że do wypłaty waloryzacji wymagane jest określenie jej miernika sądownie. Sąd wyrokiem określił wartość waloryzacji zupełnie inaczej niż w poprzednim przypadku. Nie godząc się z tym, właściciele mieszkań wnieśli apelację do sądu wyższej instancji. Sąd ostatecznym wyrokiem, niepodlegającym zaskarżeniu, odrzucił apelację w całości, pozbawiając ich w ogóle waloryzacji.

   Od czasu wniesienia pozwu jedna z rodzin sprzedała mieszkanie i w tym przypadku gmina z własnej inicjatywy dopilnowała zwrotu bonifikaty wraz z waloryzacją. Nie uwzględniono prośby małżonków o zaniechanie zwrotu choćby waloryzacji z powodu przeznaczenia uzyskanej kwoty na budowę domu.

   Z powyższych faktów wynika, że obywatele nie znajdują zrozumienia ani w gminie, ani w sądach obu instancji, a we wzajemnych stosunkach obywatel-urząd obowiązki ma tylko jedna strona, czyli obywatel. W jednym bloku mieszkają sąsiedzi, którzy otrzymali zwrot kaucji wraz z odsetkami bez wyroku sądowego; sąsiedzi, którzy otrzymali zwrot kaucji i wyrokiem sądu waloryzację; oraz sąsiedzi, którzy otrzymali zwrot kaucji i wyrok sądowy oddalający powództwo o waloryzację.

   W związku z powyższym proszę Pana Ministra o odpowiedź na następujące zapytania:

   1. Czy nie jest naruszeniem zagwarantowanej w art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej równości obywateli wobec prawa wydawanie skrajnie różnych wyroków w identycznych sprawach?

   2. Czy sądowa odmowa waloryzacji mieszkaniowej w stosunku do wyroków przyznających takie roszczenia nie jest naruszeniem art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (równego dla wszystkich prawa majątkowego)?

   3. Czy nie jest naruszeniem zagwarantowanej równości wobec prawa oraz zasad współżycia społecznego fakt, że urzędy i sądy traktują obywateli w tak skrajnie różny sposób, zazwyczaj krzywdzący?

   4. Czy nie uważa Pan Minister za konieczne podjęcie działań (jakich?) zmierzających do tego, aby podobne sytuacje nie zdarzały się w przyszłości?

   Z poważaniem

   Poseł Stanisław Gorczyca

   Warszawa, dnia 15 lipca 2004 r.