IV kadencja

Odpowiedź ministra spraw zagranicznych

na interpelację nr 2994

w sprawie ruchu bezwizowego pomiędzy Polską a krajami Ameryki Łacińskiej

   Szanowny Panie Marszałku! W związku z interpelacją pana posła Bogdana Zdrojewskiego (pismo nr SPS-0202-2994/03 z dnia 28 lutego br.) w sprawie ruchu bezwizowego pomiędzy Polską a krajami Ameryki Łacińskiej uprzejmie informuję, że kierując się interesami politycznymi i gospodarczymi, od 1990 r. Polska zawarła umowy o ruchu bezwizowym ze zdecydowaną większością państw Ameryki Łacińskiej. W niektórych przypadkach zbiegło się to również z potrzebą dostosowania polskiej polityki wizowej do standardów Unii Europejskiej (art. 100c Traktatu Wspólnot Europejskich i rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich nr 574/99).

   Wszystkie podpisane umowy dotyczące ruchu bezwizowego zostały ratyfikowane i weszły w życie. Są to umowy z: Argentyną (obowiązująca od 8.04.1991 r.), Boliwią (od 29.04.1994 r.), Brazylią (od 14.07.1999 r.), Chile (od 24.02.1995 r.), Ekwadorem (od 04.03.1999 r.), Hondurasem (od 11.01.1994 r.), Kostaryką (od 8.07.1992 r.), Meksykiem (od 8.06.1999 r.), Nikaraguą (od 10.02.1995 r.), Panamą (od 22.08.2002 r.) i Urugwajem (od 2.09.1991 r.). Wszystkie te umowy dopuszczają 90-dniowy pobyt obywatela jednego państwa na terytorium państwa drugiego bez konieczności posiadania wizy, z wyjątkiem przyjazdów w celu podjęcia pracy, nauki lub na pobyt stały.

   Polska dąży także do zawarcia umów o ruchu bezwizowym z Gwatemalą, Paragwajem, Salwadorem i Wenezuelą, co pokrywa się z wymogami unijnymi. Pierwszym trzem wymienionym państwom zostały przekazane drogą dyplomatyczną projekty umów. Pomimo monitów władze tych krajów nie odpowiedziały dotąd na polskie propozycje.

   W 1999 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP wystąpiło z inicjatywą zawarcia umowy o ruchu bezwizowym z Boliwariańską Republiką Wenezueli. 11 kwietnia 2001 r. rozpoczęły się negocjacje. W dniu 21 stycznia 2002 r. decyzją władz wenezuelskich zaliczono Polskę do krajów, których obywatele mogą wjeżdżać do Wenezueli na podstawie karty turystycznej (DEX-2), wydawanej bezpłatnie przez ambasady tego państwa. Wprowadzenia karty turystycznej dla obywateli RP nie można jednak traktować jako formalnego zniesienia wiz. Stąd konieczność kontynuowania starań o zawarcie dwustronnej umowy o zniesieniu wiz na przyjazdy krótkoterminowe we wszystkich kategoriach pobytów, tak jak to jest w przypadku pozostałych państw Ameryki Łacińskiej, z którymi Polska zawarła podobne umowy.

   Jeżeli podpisanie wspomnianych umów nie zostanie dokonane przed datą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, zarówno w wypadku Wenezueli, jak Gwatemali, Paragwaju oraz Salwadoru, Polska zniesie obowiązek wizowy dla obywateli tych państw przy pobytach 90-dniowych na podstawie Wspólnej Instrukcji Konsularnej UE. Ustalenia przyjęte w instrukcji ulegają jednak zmianom, o czym świadczy zaakceptowany przez Parlament Europejski wniosek o skreślenie Ekwadoru z tzw. listy pozytywnej i planowane w najbliższych tygodniach wprowadzenie obowiązku wizowego dla obywateli tego kraju przyjeżdżających do UE.

   Wskazane działania i zamierzenia jednoznacznie potwierdzają, iż nie można mówić o opieszałości Polski w ratyfikowaniu porozumień dwustronnych z państwami Ameryki Łacińskiej dotyczących ułatwień w ruchu osobowym.

   Z wyrazami szacunku

   Minister

   Włodzimierz Cimoszewicz

   Warszawa, dnia 13 marca 2003 r.