IV kadencja

Odpowiedź sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Pastwa - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 909

w sprawie prywatyzacji Zakładów Drobiarskich Res-Drob w Rzeszowie

  

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie z dnia 25 lipca 2002 r. posła Mieczysława Kasprzaka w sprawie prywatyzacji Rzeszowskich Zakładów Drobiarskich Res-Drob SA w upadłości w Rzeszowie uprzejmie informuję, co następuje.

   Spółka Rzeszowskie Zakłady Drobiarskie Res-Drob SA jest spółką prawa handlowego włączoną do programu narodowych funduszy inwestycyjnych. Zgodnie z zapisami ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (DzU z 1993 r. nr 44, poz. 202, z późn. zm.) akcje spółki zostały alokowane w następujący sposób: 33% akcji zostało wniesione do funduszu wiodącego - Foksal NFI SA (X NFI), 27% otrzymało 14 funduszy mniejszościowych (po ok. 1,9%), 15% zostało nieodpłatnie przekazane uprawnionym pracownikom spółki, 15% nieodpłatnie przekazano uprawnionym rolnikom indywidualnym dostarczającym na podstawie umowy surowiec dla przedsiębiorstwa państwowego, które zostało przekształcone w spółkę. Pozostałe 10% akcji należało do skarbu państwa.

   Od 1998 r. (po podwyższeniu kapitału zakładowego) struktura akcjonariatu Res-Drob SA przedstawiała się następująco:

   - Foksal NFI SA - 1 216 950 akcji - 73,2%,

   - skarb państwa - 66 500 akcji - 4%,

   - V NFI Victoria SA - 64 125 akcji - 3,86%,

   - pozostałe NFI - 115 425 akcji - 6,94%,

   - pracownicy i rolnicy - 199 500 akcji - 12%.

   Ze względu na trudną sytuację ekonomiczną zakładów pod koniec lat 90. akcjonariusz wiodący podejmował szereg działań restrukturyzacyjnych w spółce. W październiku 1997 r., na wniosek zarządu spółki, walne zgromadzenie dokonało podwyższenia kapitału akcyjnego poprzez emisję 997 500 akcji serii B o wartości nominalnej 2 zł i cenie emisyjnej 7,02 zł. Wszystkie akcje nowej emisji zostały pokryte gotówką i objęte przez Foksal NFI SA. Środki z podwyższenia przeznaczone zostały w części na kapitał obrotowy, ponieważ spółka nie miała zdolności kredytowej, oraz na opracowanie i wdrożenie programu inwestycyjnego. Ówczesna katastrofalna sytuacja na rynku drobiu, spowodowana kryzysem w Rosji oraz importem drobiu, była zasadniczą przyczyną trudnej sytuacji spółki, czego bezpośrednim następstwem stały się bardzo niskie ceny zbytu i niższe niż możliwe do osiągnięcia przychody ze sprzedaży. Sytuacja ta dotyczyła wszystkich polskich zakładów drobiarskich. Położenie Res-Drob SA stało się o tyle trudniejsze, iż w lipcu 1998 r. uruchomiono nową linię ubojową, co spowodowało znaczny wzrost zdolności produkcyjnej zakładów przy braku zamówień.

   Przyczyny ekonomiczne, a w szczególności zadłużenie spółki oraz brak perspektyw co do możliwości dalszego funkcjonowania na polskim rynku drobiarskim, były bezpośrednią przyczyną ogłoszenia jej upadłości przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie 10 kwietnia 2000 r. Od momentu ogłoszenia upadłości, zgodnie z przepisami prawa upadłościowego, funkcje zarządcze w spółce w upadłości przejął syndyk masy upadłościowej. Skutkiem postawienia spółki w stan upadłości jest, z mocy prawa, utrata przez upadłego możliwości korzystania i rozporządzania majątkiem, albowiem majątek ten stanowi masę upadłości i akcjonariusze nie mają prawnej możliwości wpływu na decyzje syndyka masy upadłościowej. Zaspokojenie wierzycieli spółki, w tym realizacja roszczeń dostawców surowca wobec spółki, należy do wyłącznej kompetencji syndyka masy upadłościowej spółki, którego postępowanie nadzorowane jest przez właściwego sędziego komisarza.

   Pragnę poinformować pana marszałka, iż w momencie wniesienia spółki do programu narodowych funduszy inwestycyjnych minister skarbu państwa miał możliwość wykonywania uprawnień właścicielskich przede wszystkim na walnych zgromadzeniach spółki, wynikających z posiadania pierwotnie 10%, a po podwyższeniu kapitału zakładowego 4% pakietu akcji i posiadał ograniczone kompetencje władcze w stosunku do władz spółki oraz właściciela pakietu wiodącego. Ponadto pragnę nadmienić, iż założenia programu NFI polegały m.in. na restruktryzacji oraz na poszukiwaniu przez NFI inwestora strategicznego dla spółki, a w konsekwencji całkowitej jej prywatyzacji. W przypadku Rzeszowskich Zakładów Drobiarskich Res-Drob SA, ze względu na trudną sytuacją ekonomiczną spółki spowodowaną w dużej mierze bardzo złą zewnętrzną sytuacją na rynku, NFI wiodący nie zdołał pozyskać odpowiedniego inwestora strategicznego przed postawieniem spółki w stan upadłości, co uniemożliwiło pełną prywatyzację firmy.

   Sekretarz stanu

   Małgorzata Ostrowska

   Warszawa, dnia 21 sierpnia 2002 r.