IV kadencja

Interpelacja nr 3715

do prezesa Rady Ministrów

w sprawie obrony ładu moralnego i prawa naturalnego w Polsce

   Debata Polaków nad istotą traktatu integracji Polski z Unią Europejską obnażyła m.in. ludobójcze doktryny narzucane państwom sygnatariuszom UE.

   Na pięć dni przed 16 kwietnia 2003 r., datą podpisania traktatu w Atenach, z Sejmu RP popłynęły alarmujące przestrogi o traktatowych degradacjach narodu polskiego w dziedzinach materialnych, a nade wszystko o stosowaniu przez Unię dyktatu rujnującego ład moralny i prawo naturalne w państwach sygnatariuszy UE.

   W dniu 11 kwietnia 2003 r. Sejm RP przyjął uchwałę w sprawie suwerenności polskiego prawodawstwa w dziedzinie moralności i kultury, w której stwierdza, że ˝polskie prawodawstwo w zakresie moralnego ładu życia społecznego, godności rodziny, małżeństwa i wychowania oraz ochrony życia nie podlega żadnym ograniczeniom w drodze regulacji międzynarodowych˝.

   Dzisiaj wiadomo, że lewicowa delegacja Polski nie poczyniła starań w Atenach, by umieścić rzeczywisty zapis w podpisanym traktacie.

   Zatem konieczne jest wezwanie do społeczności międzynarodowej, do Polaków w kraju i w świecie, o kompetentną ocenę złego postępowania UE w sferze moralności, w świetle aktualnie obowiązującego prawa międzynarodowego, pod kątem prawnego zablokowania patologicznych skutków.

   Ocenia powinna odpowiedzieć na pytania:

   1. Czy dyktat UE narzucający sygnatariuszom relatywistyczny ład moralny i naruszanie prawa naturalnego nie jest sprzeczny z Konwencją ONZ z 9 grudnia 1948 r. w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa oraz z komplementarnymi postanowieniami prawa międzynarodowego, potępiającego stosowanie nazistowskich praktyk Hitlera w obozach koncentracyjnych, prowadzenia ludobójczych eksperymentów medycznych, uśmiercania osób niepełnosprawnych i psychicznie chorych?

   2. Czy i w jakim zakresie w prawie międzynarodowym respektowany jest wymóg poszanowania prawa naturalnego, którego Unia nie respektuje?

   3. Czy Polacy będą w stanie, wraz ze swymi moralnymi sprzymierzeńcami w świecie, ustalić, w jakim stopniu międzynarodowe prawo antynazistowskie powstałe po II wojnie światowej (lub wcześniej) może powstrzymać praktyki Unii w zjednoczonej i moralnie zdrowej Europie?

   4. W jakim zakresie praktyki patologii moralnych wprowadzane w UE kwalifikują się jako ludobójcze i które z nich mogą być zakwalifikowane i ukarane z art. II, pkt b., c., d. konwencji ONZ albo z innych artykułów komplementarnego prawa w tym przedmiocie?

   Niezależnie od ocen i norm prawa wskazanych w pkt. 1-4 konieczne byłoby zbadanie, także w sferze materialnej, procedur dojścia do obecnego kształtu traktatu i porównania ich z regulacjami Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z dnia 22 maja 1969 r., obowiązującej od 27 stycznia 1980 r.

   Dopiero takie komplementarne badania mogą wykazać, dlaczego wbrew regulacjom Konwencji wiedeńskiej w traktacie przeważają racje silniejszych sygnatariuszy i dlaczego wszelkie kalkulacje i obliczenia ekonomiczne wykazują wielką asymetrię na niekorzyść i pognębienie Polski.

   Z poważaniem

   Poseł Stanisław Papież

   Kraków, dnia 5 maja 2003 r.