IV kadencja

Interpelacja nr 6855

do ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej

w sprawie zakłóceń w realizacji programu aktywnego zwalczania bezrobocia z powodu opóźnień w określaniu wysokości środków z Funduszu Pracy i przekazywaniu ich powiatowym urzędom pracy

   Bezrobocie jest problemem społecznym, którego skutki zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (DzU 2003 r. Nr 58, poz. 514) państwo powinno łagodzić poprzez aktywizację zawodową absolwentów, szkolenie bezrobotnych uwzględniające potrzeby rynku pracy, wspieranie małej przedsiębiorczości, pośrednictwo pracy oraz roboty publiczne i prace interwencyjne. Prace interwencyjne należą do aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu, a wyróżnia je między innymi dofinansowywanie z funduszy państwowych, czasowy (sezonowy) charakter pracy, wykonywanie określonego zadania zespołowego (w szczególności dotyczy to robót publicznych), ograniczanie negatywnych skutków bezrobocia długotrwałego.

   Powiatowe urzędy pracy kierują bezrobotnych do wykonywania prac interwencyjnych i robót publicznych, jeżeli ich wykonywanie jest gospodarczo i społecznie użyteczne. Środki z Funduszu Pracy powinny być przeznaczane na całkowite lub częściowe wynagrodzenia dla bezrobotnych skierowanych na roboty publiczne, natomiast środki finansowe samorządów - na pozostałe koszty inwestycji.

   Organizacja zatem prac interwencyjnych zasługuje na szczególne wsparcie, ponieważ przyczynia się do trwałego zmniejszenia bezrobocia. Ponadto rodzi skutki ekonomiczne i społeczne w postaci nowych miejsc pracy, stwarza szansę stałego zatrudnienia, ogranicza szkodliwe konsekwencje długookresowego bezrobocia.

   Tymczasem opóźnienia i zakłócenia w przekazywaniu środków z Funduszu Pracy do powiatowych urzędów pracy sprawiają, że ta forma nie spełnia w sposób należyty swojej funkcji. Ponadto uniemożliwia pracodawcom korzystanie z zatrudnienia bezrobotnych, ponieważ - wobec braku funduszy - nie mogą otrzymać należnej im refundacji części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne.

   W związku z powyższym proszę Pana Ministra o odpowiedź na poniższe pytania:

   W jaki sposób Minister jako dysponent Funduszu Pracy realizuje postanowienia art. 4 ust. 2 w powiązaniu z art. 52 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu?

   Jaka jest przyczyna opóźnień w przekazywaniu środków Funduszu Pracy na 2004 r.?

   W jakim stopniu z zadania określonego w art. 6c ust. 1 pkt. 1 i 5 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu wywiązał się wojewoda podlaski?

   W jakim stopniu Samorząd Województwa Podlaskiego wywiązał się z zadań w zakresie polityki rynku pracy określonych w art. 5 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, a zwłaszcza z obowiązku ustalania dla samorządów powiatowych województwa podlaskiego kwot środków Funduszu Pracy na finansowanie programów na rzecz aktywnego przeciwdziałania bezrobociu oraz finansowanie innych fakultatywnych zadań określonych w ust. 3 powołanego artykułu?

   W jakiej mierze zakłócenia i opóźnienia w przekazywaniu środków z Funduszu Pracy powiatowym urzędom pracy będą wpływać na realizację przez nie ustawowych obowiązków wynikających z zapisu art. 6 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu?

   Ile w skali kraju umów zawartych pomiędzy pracodawcami a powiatowymi urzędami pracy o zorganizowanie prac interwencyjnych zostało wypowiedzianych z powodu braku środków finansowych?

   Z jakiego powodu środki z Funduszu Pracy na 2004 r. nie trafiły - jak to miało miejsce w Sejnach w województwie podlaskim - do powiatowych urzędów pracy, co zmuszało je do rozwiązywania już zawartych umów z urzędami miast, miast i gmin oraz gmin na zorganizowanie zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych? Ile takich przypadków odnotowano w skali kraju? Kto jest winien zaistniałej sytuacji?

   Poseł Jarosław Zieliński

   Warszawa, dnia 11 marca 2004 r.