IV kadencja
Zapytanie nr 3283
do ministra rolnictwa i rozwoju wsi
w sprawie interpretacji przepisów ubezpieczeniowych wobec osób będących rolnikami i równocześnie prowadzących dodatkowo działalność pozarolniczą
Dotychczasowe regulacje prawne w sposób niejednoznaczny regulowały obowiązek ubezpieczenia się rolników dodatkowo prowadzących działalność pozarolniczą w KRUS czy też w ZUS.
Z logicznego punktu widzenia i wg interpretacji wielu urzędników wybór instytucji ubezpieczeniowej powinien należeć do rolnika, który w zależności od swoich możliwości finansowych i zakresu działalności przyjmie odpowiednią formę ubezpieczenia. Natomiast z nieznanych powodów czy ewentualnych nieoficjalnych porozumień KRUS-u z ZUS-em wymuszano na rolnikach rezygnację z ubezpieczenia w KRUS i ubezpieczenie się w ZUS. Wtedy to placówki terenowe KRUS-u zawieszają rozliczenia z rolnikiem (nie kwapiąc się nawet do zwrotu wpłaconych składek), a równocześnie oddziały ZUS za okres ubezpieczenia w KRUS-ie żądają wpłaty często kilkuletnich zaległych składek z odsetkami, nierealnych do ściągnięcia kwot, do kasy ZUS-u.
Działanie takie odbiega od norm prawnych, ale przede wszystkim od norm społecznych i logiki ekonomicznej.
Panie Ministrze! Czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi podejmie działania w obronie rolników i zapobiegnie nadinterpretacji przepisów?
Powyższe ma swoje poważne konsekwencje w aktualnym porządkowaniu i rejestracji IACS oraz w uzyskiwaniu przez starszych rolników rent strukturalnych. Ci najbardziej aktywni rolnicy, nie chcąc doprowadzić do upadku gospodarstwa, podejmowali dodatkową działalność w myśl prowadzonej propagandy, a dzisiaj ponoszą kolosalne straty i życiową tragedię. Warto zwrócić uwagę, że prawdziwy rolnik tym samym może być wyeliminowany z dalszego życia zawodowego, a wielu ˝kombinatorów˝, którzy kupili 1 hektar ziemi i ubezpieczyli się w KRUS-ie, będzie mogło korzystać z rent strukturalnych (praktyka stosowana w różnych pozarolniczych zawodach).
Proszę o przedstawienie stanowiska resortu w powyższej sprawie.
Poseł Stanisław Dulias
Tarnowskie Góry, dnia 9 sierpnia 2004 r.