IV kadencja

Interpelacja nr 7378

do ministra środowiska

w sprawie drugiego etapu Krajowego Planu Alokacji Uprawnień do emisji CO2

   Szanowny Panie Ministrze! W ostatnich dniach kwietnia bieżącego roku otrzymałam od przedsiębiorców zrzeszonych w Związku Pracodawców Polskie Szkło oraz w Stowarzyszeniu Forum Opakowań Szklanych, a także bezpośrednio od hut szkła działających na terenie województwa podkarpackiego i wielkopolskiego informacje z prośbą o pomoc i interwencję w sprawie określonych w projekcie II etapu Krajowego Planu Alokacji Uprawnień do emisji CO2 (KPAU), alokacji bazowych i przydziałów na lata 2005-2007 dla branży opakowań szklanych oraz w szczególności dla hut szkła opakowaniowego w Jarosławiu i w Poznaniu-Antoninku firmy Owens-Illinois Polska S.A.

   Według wymienionych przedsiębiorców zamieszczone w tablicy 9.5 ˝Lista instalacji obejmowanych dyrektywą 2003/87/WE wraz z emisją bazową CO2 i wstępnym przydziałem uprawnień (stan na 16.04.2004)˝ emisje bazowe i przydziały są nawet o 30% niższe od emisji wejściowych i stanowią realne zagrożenie dla rozwoju hut szkła opakowaniowego w Polsce. Mówiąc wprost, skutkiem przyjęcia tej propozycji może być likwidacja około 30% mocy przemysłu opakowań szklanych w Polsce.

   W procesie konsultacji przygotowywanego II etapu KPAU zarówno Związek Pracodawców Polskie Szkło, jak i Forum Opakowań Szklanych zgłaszali swoje propozycje i uwagi, które obejmowały między innymi (jako informacje wymagane przez doradców Ministerstwa Środowiska): emisje wejściowe CO2, wczesne działania redukcyjne, prognozy rozwoju gospodarczego Polski oraz prognozy rozwoju rynku opakowań szklanych na lata 2005-2007. Niestety opracowania te nie zostały wzięte pod uwagę podczas opracowywania II etapu KPAU.

   Chciałabym podkreślić, że wspomniana powyżej firma Owens-Illinois Polska S.A. ze swoimi dwoma hutami opakowań szklanych w Jarosławiu i w Poznaniu-Antoninku jest największym przedsiębiorstwem w swej branży w Polsce (posiadając ponad 40% rynku) i czołowym w Europie. W ciągu ostatnich lat Owens-Illinois Polska S.A. zainwestował w Polsce ponad 200 mln USD w nowoczesne technologie produkcji i w unowocześnienie zakładów produkcyjnych. Firma ta zatrudnia obecnie ponad 700 osób oraz daje zatrudnienie następnej grupie około 200 osób, które pracują w spółkach na rzecz Owens-Illinois Polska S.A. Ponad 20% swojej produkcji firma lokuje na bardzo wymagających rynkach innych krajów Unii Europejskiej.

   Emisje bazowe CO2 oraz przydziały na lata 2005-2007 przedstawione w II etapie KPAU dla zakładów Owens-Illinois Polska S.A. spowodują ograniczenie produkcji i rozwoju firmy, która w latach 2005-2007 planuje wzrost produkcji o minimum 35%.

   Przyjęcie planu w proponowanej wersji zamiast wzrostu doprowadzi do likwidacji części mocy produkcyjnych Owens-Illinois Polska S.A., co niestety pociągnie zwolnienia pracowników.

   W związku z tym wnoszę o pilne zrewidowanie emisji bazowych przydziałów uprawnień do emisji CO2 dla branży opakowań szklanych oraz w szczególności do zakładów Owens-Illinois Polska S.A. Równocześnie składam na ręce Pana Ministra następujące pytania dotyczące spraw związanych z KPAU:

   1. Jakie były przesłanki i powody ograniczenia - poprzez brak przydziałów potrzebnych limitów uprawnień do emisji CO2 - rozwoju hut opakowań szklanych w Polsce w latach 2005-2007?

   2. Dlaczego w sytuacji, gdy zobowiązania Polski w zakresie redukcji gazów cieplarnianych o 6% w stosunku do roku 1988, które miały być spełnione w latach 2008-2012, zostały już wykonane z nadwyżką około 100 mln ton emisji CO2, ogranicza się możliwość rozwoju przemysłu opakowań szklanych? Przemysł ten zresztą odpowiada tylko za mniej niż 1% całej emisji CO2 w kraju.

   3. Na jakiej podstawie doradcy Ministerstwa Środowiska w zakresie KPAU kwestionują przewidywania branży opakowań szklanych na poziomie 35 do 40% w latach 2005-2007 oraz prognozy rozwoju gospodarczego publikowane oficjalnie?

   4. Dlaczego Polski Rząd nie oprotestował tak zwanej Linking Directive, która w dużej mierze ogranicza możliwość sprzedawania nadwyżki uprawnień do emisji CO2, jaką posiada Polska? Czy jest zrobiona ocena wpływu dyrektywy na sytuację polskich przedsiębiorstw?

   5. Na podstawie jakiego aktu prawnego zamierza się wprowadzić w życie KPAU w Polsce, na jakim etapie prac jest ten akt i jak wygląda proces jego społecznej konsultacji?

   Będę wdzięczna za wyczerpujące wyjaśnienia i odpowiedzi na zadane pytania.

   Z poważaniem

   Poseł Elżbieta Łukacijewska

   Warszawa, dnia 12 maja 2004 r.