III kadencja
Odpowiedź ministra zdrowia i opieki społecznej - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -
na interpelację nr 2 posła Jana Olszewskiego
w sprawie protestu anestezjologów na Górnym Śląsku
W związku z pismem SPS-0202-2/97 z dnia 6 listopada 1997 r., przy którym przekazano interpelację pana posła Jana Olszewskiego, z upoważnienia prezesa Rady Ministrów uprzejmie informuję:
Rząd od rozpoczęcia urzędowania podjął dialog z przedstawicielami protestujących anestezjologów w celu jak najszybszego uregulowania powstałego konfliktu. Postulaty protestujących nie mogą być jednak spełnione natychmiast.
Odnośnie do kwestii wyposażenia zakładów opieki zdrowotnej w sprzęt anestezjologiczny spełniający światowe standardy pragnę zapewnić, iż sprzęt taki jest na bieżąco kupowany w ramach możliwości finansowych budżetu państwa. Dodatkowo dzięki skorzystaniu z kredytu K-200 w roku bieżącym zostanie zakupiona partia respiratorów i aparatów do znieczulania ogólnego wartości 12 mln USD. Zapewni to pokrycie najpilniejszych potrzeb w tym zakresie. Przewiduje się, że dojście do wyposażenia zgodnego z nowoczesnymi normami zajmie około 3 lat. Nie oznacza to jednak, iż sprzęt obecnie używany jest niebezpieczny, jak sugeruje to pan poseł, gdyż ustawa o zakładach opieki zdrowotnej nakłada obowiązek użytkowania sprzętu, który uzyskał atest bezpieczeństwa. Tylko taki sprzęt może być używany w zakładach opieki zdrowotnej. Po wejściu w życie nowelizacji ustawy o zakładach opieki zdrowotnej przewidywane jest wydanie rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej określającego standardy postępowania w anestezjologii i intensywnej terapii. Oba powyższe działania wychodzą naprzeciw postulatom anestezjologów co do zapewnienia właściwego wyposażenia w sprzęt anestezjologiczny.
Minister zdrowia i opieki społecznej w porozumieniu z ministrem pracy i polityki socjalnej może w drodze rozporządzenia wydanego z mocy delegacji zawartej w art. 40 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej dokonać regulacji płac zatrudnionych w państwowej sferze budżetowej. Jednak podjęcie decyzji w pełni zaspokajającej oczekiwania protestujących napotyka szereg przeszkód natury formalnej i merytorycznej. Akt taki musi być bowiem uzgodniony ze wszystkimi związkami zawodowymi. Obecnie sprzeciwiają się one faworyzowaniu jednej grupy zawodowej, słusznie zauważając, że w miejsce ˝ręcznego˝ sterowania płacami zastosować należy rozwiązanie systemowe. Ponadto wysokość środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej jest poddana regulacjom ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Zgodnie z ww. aktem prawnym wynagrodzenia w sferze budżetowej mają charakter dyrektywny i są limitowane w ustawie budżetowej. Wysoka Izba uchwalając corocznie ustawę budżetową ustala jednocześnie limit wysokości tych środków, których rząd w trakcie realizacji budżetu powiększyć nie może. Stąd istotne trudności formalne w realizacji postulatów płacowych.
Przy analizie tego problemu warto jednocześnie zwrócić uwagę na fakt, iż jednakowe wynagrodzenie pracowników jest antymotywacyjne i nie sprzyjałoby właściwej organizacji pracy, tak niezbędnej dla utrzymania właściwego poziomu wykonywanych świadczeń zdrowotnych. Dlatego rozwiązaniem systemowym problemu wynagrodzenia lekarzy, w tym anestezjologów oraz pielęgniarek, jest podpisywanie umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych. Są to umowy cywilnoprawne podpisywane pomiędzy zamawiającym organem publicznym a prowadzącym własną praktykę lekarzem. W Polsce funkcjonuje już kilkanaście tego typu umów zawartych z lekarzami anestezjologami. Niezbędne jest jeszcze ostateczne wyjaśnienie wszystkich kwestii prawnych podnoszonych przez lekarzy, nad czym obecnie pracuje Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. Niemniej nie ma w tej chwili przeszkód do zmian formy uzyskiwania dochodów przez lekarzy poprzez podpisywanie umów. Rozwiązanie takie zaprezentowano protestującym, którzy przyjęli je kierunkowo jako spełniające ich oczekiwania. Umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych będą w trakcie roku 1997 upowszechniane. Potrzeby zgłaszane przez anestezjologów są na bieżąco analizowane i rozwiązywane w ramach obowiązującego prawa. Podejmowane będą również inicjatywy zmiany prawa, o ile okażą się one niezbędne. Dostrzegli to również protestujący, którzy zawiesili w dniu 22 listopada 1997 r. protest. Widzę w tym przejaw doceniania wysiłków rządu zmierzających do rozwiązania problemów trapiących to środowisko.
Ufam, iż powyższe informacje wyczerpują zagadnienia poruszone przez posła Jana Olszewskiego.
Minister
Wojciech Maksymowicz
Warszawa, dnia 27 listopada 1997 r.