III kadencja
Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej - z upoważnienia ministra -
na zapytanie nr 1453
w sprawie bezpieczeństwa na kolei
Szanowny Panie Marszałku! W związku z zapytaniem pani poseł Teresy Liszcz dotyczącym bezpieczeństwa podróżnych korzystających z usług kolei, uprzejmie informuję:
1. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśnienia ustalono, że wydarzenie, którego dotyczy zapytanie poselskie, miało miejsce 20 grudnia 1999 r., a nie jak to podano w zapytaniu - 13 grudnia.
2. W dniu 20 grudnia 1999 r. pociąg ekspresowy nr 7200/1 ˝Lubuszanin˝ relacji Zielona Góra - Lublin, na odcinku Poznań Główny - Lublin, zestawiony z ośmiu wagonów, był prowadzony przez dwuosobową drużynę konduktorską z Sekcji Przewozów Pasażerskich w Koninie, w składzie:
- Alicja Kutwasińska - kierownik pociągu,
- Sławomir Kaźmierczak - konduktor rewizyjny.
3. Około godz. 12.30, po minięciu stacji Puławy, do przedziału służbowego przybiegł podróżny i poinformował drużynę konduktorską o pobiciu kobiety podróżującej w wagonie klasy pierwszej. Podróżna jechała sama w przedziale.
Z wyjaśnień podróżnego wynikało, że do przedziału podróżnej poszedł, słysząc jej wołanie o pomoc. Po wejściu do przedziału zobaczył mężczyznę bijącego łomem podróżną, którego ogłuszył uderzeniem telefonu komórkowego w głowę. Oszołomiony napastnik wyrwał się i uciekł z przedziału, pozostawiając tam łom i czapkę.
4. Po otrzymaniu tych informacji drużyna konduktorska podjęła następujące czynności:
- konduktor pociągu udał się do poszkodowanej i udzielił jej pierwszej pomocy;
- kierownik pociągu przez radiotelefon wezwała Policję, Straż Ochrony Kolei i Pogotowie Ratunkowe, a następnie przejęła od konduktora opiekę nad poszkodowaną podróżną;
- konduktor wraz z podróżnym udali się na poszukiwania sprawcy napadu, którego zatrzymano w toalecie ostatniego wagonu pociągu.
Po przybyciu pociągu na stację Lublin drużyna konduktorska przekazała poszkodowaną pod opiekę Pogotowia Ratunkowego, natomiast sprawcę napadu przekazano Straży Ochrony Kolei i Policji. Po przekazaniu pociągu na stacji postojowej, drużyna konduktorska została przewieziona do komisariatu Policji w celu złożenia zeznań o zaistniałym wypadku. Drużyna konduktorska była w dniu 28 grudnia 1999 r. przesłuchana w charakterze świadków zdarzenia.
5. Poszkodowaną podróżną jest p. Ewa Krawczyk, ur. 24 grudnia 1969 r., zamieszkała w Gubinie przy ul. Kosynierów 126 m 11. Pomocy udzielł jej i jest świadkiem w tej sprawie p. Piotr Kuźniak, zamieszkały w Poznaniu, przy ul. Osiedle Armii Krajowej 127 m 8.
6. Sprawcą napadu jest Dmytro Damacher, ur. 27 kwietnia 1975 r. w Kijowie, nr paszportu AE 357290, obywatel Ukrainy.
7. Bezpieczeństwo podróżnych jest traktowane przez Dyrekcję Przewozów Pasażerskich bardzo poważnie. Odbywają się stałe robocze spotkania - między innymi przedstawicieli Dyrekcji Przewozów Pasażerskich, Straży Ochrony Kolei i Policji, na których analizowana jest bieżąca sytuacja bezpieczeństwa na kolei. Na podstawie tych analiz wyznaczane są działania służb kolejowych i Policji.
We wszystkich zagrożonych pociągach są prowadzone nasilone działania służb kontrolno-rewizyjnych, nastawionych na bezzwłoczne reagowanie na próby zakłócenia porządku oraz informowania o nich Straży Ochrony Kolei. Drużyny konduktorskie zostały odpowiednio poinstruowane i mają obowiązek zapisania na druku ˝Informacja o przestępstwie popełnionym w pociągu˝ danych o zdarzeniu - na podstawie ustnej relacji poszkodowanego lub świadka zdarzenia, bez potrzeby przerywania podróży. Informacje te przekazywane są do Komendy Głównej Straży Ochrony Kolei i na tej podstawie korygowane są dane o zagrożeniu bezpieczeństwa podróżnych.
Jednak w ostatnim czasie nastąpiło nasilenie podobnych do poruszonego w zapytaniu zdarzeń. Bez zdecydowanych działań legislacyjnych, zaostrzających sankcje wobec sprawców napadów, kolej - a w tym Dyrekcja Przewozów Pasażerskich - nie jest w stanie sama tego typu działań wyeliminować.
8. Jednocześnie informuję, że w przypadku wystąpienia podróżnej z roszczeniem o odszkodowanie, jego uwzględnienie będzie mogło nastąpić na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym, po udokumentowaniu przez podróżną doznanych uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, jak również wynikłych z tego tytułu kosztów.
Uprzejmie proszę o przyjęcie powyższych wyjaśnień.
Z poważaniem
Sekretarz stanu
Krzysztof Tchórzewski
Warszawa, dnia 31 stycznia 2000 r.