III kadencja
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -
na interpelację nr 6309
w sprawie strat finansowych banków na przykładzie Wschodniego Banku Cukrownictwa SA
Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do interpelacji pana posła Stanisława Misztala przesłanej przy piśmie SPS-0202-6309/01 w sprawie strat finansowych w bankach na przykładzie Wschodniego Banku Cukrownictwa SA uprzejmie przedstawiam następujące stanowisko.
Przywołana w interpelacji Spółka WBC Raty została zawiązana przez Wschodni Bank Cukrownictwa SA w Lublinie we wrześniu 1999 r. Zgodnie z wyjaśnieniami banku, decyzja o utworzenia ww. spółki spowodowana była wzrostem konkurencji na rynku sprzedaży ratalnej. Przedmiotem działalności tej spółki jest bowiem m.in. organizacja i prowadzenie sprzedaży ratalnej przy współpracy z bankiem.
Na podstawie informacji posiadanych przez Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego nie można jednakże sformułować wniosku, iż Spółka WBC Raty została powołana przez bank w celu wyprowadzenia znajdujących się w nim środków pieniężnych. W kwestii dotyczącej przyczyny wysokich strat poniesionych przez Wschodni Bank Cukrownictwa SA w Lublinie w 2000 r. uprzejmie informuję pana marszałka, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (DzU nr 121, poz. 591, z późn. zm.) banki mają obowiązek dokonywania wyceny posiadanych aktywów. Ponadto z uwagi na charakter prowadzonej działalności wszystkie banki zobowiązane są równoważyć skutki ryzyka związanego z ich działalnością w drodze tworzenia rezerw celowych.
Powyższe rozwiązanie jest jednym z elementów zapewnienia bezpieczeństwa środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych. Należy dlatego też stwierdzić, iż bezpośrednią przyczyną powstania strat w WBC SA w Lublinie w 2000 r. była konieczność utworzenia przez bank rezerw celowych na należności, stosownie do obowiązujących przepisów prawa, na kwotę 49,5 mln zł.
Z wyrazami szacunku
Podsekretarz stanu
Rafał Zagórny
Warszawa, dnia 9 maja 2001 r.