III kadencja

Interpelacja nr 2841

do ministra sprawiedliwości

w sprawie stosowania i interpretacji przepisów prawa karnego przez prokuraturę i sądy

   Szanowna Pani Minister! W dniu 13 listopada 1999 r. w ˝Gazecie Wyborczej˝ ukazał się artykuł Piotra Głuchowskiego zatytułowany ˝Nietykalni˝, dotyczący korupcji w wymiarze sprawiedliwości oraz jego powiązania ze zorganizowaną przestępczością. Na podstawie dziennikarskiego śledztwa i informacji uzyskanych od sędziego w stanie spoczynku autor w szczegółowy sposób przedstawił uchybienia proceduralne i merytoryczne oraz bulwersująca opinię publiczną niefrasobliwość organów ścigania i sądów w prowadzeniu spraw o zbrodnie zabójstwa, wymuszenia rozbójnicze i inne występki o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości. Na łamach ˝Gazety Wyborczej˝ opisana została sprawa zabójstwa trzyosobowej rodziny pochodzenia radomskiego dokonanego w Nowej Soli w dniu 19 czerwca 1991 r., zakończona w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze wyrokiem uniewinniającym, pomimo istnienia dowodów przesądzających winę oskarżanych, co znalazło odzwierciedlenie w sentencji i w uzasadnieniu orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu rozpoznającego odwołanie prokuratora i oskarżycieli posiłkowych. Takie ustalenie jest w zasadzie wiążące dla sądu niższej instancji i powinno skutkować wydaniem wyroku skazującego niezależnie od granic niezawisłości sędziowskiej. W konkretnym przypadku sprawa została przekazana do prokuratury rejonowej, a tam zawieszona z powodu niemożności przesłuchania świadka, którego zeznania przesądzałyby, zdaniem sądu apelacyjnego, winę oskarżonych, a którego miejsce pobytu ustaliła policja. W dalszej części artykułu autor podaje przykłady przestępstw, w których podejrzanymi były te same osoby, co w powołanej wyżej sprawie o zabójstwo. W każdym przypadku sąd albo odstępował od stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, albo prokuratura umarzała postępowanie przygotowawcze pomimo przekonywających dowodów winy.

   Artykuł ten traktować należy jako sygnalizację szerszego problemu związanego ze stosowaniem i interpretacją przepisów prawa karnego przez prokuraturę i sądy. W prawie karnym materialnym i procesowym obowiązuje zasada ścisłej interpretacji norm prawnych. W związku z powyższym nasuwają się następujące pytania do pani minister:

   1. Dlaczego sądy wydają tak rozbieżne orzeczenia w sprawach o podobnym stanie faktycznym?

   2. Jakie są powody zawieszania spraw bez wyczerpania wszystkich możliwości, które stwarza Kodeks postępowania karnego?

   3. Czy korupcja w wymiarze sprawiedliwości jest rzeczywistym czy sztucznym, wymyślonym przez media problemem?

   Poseł Bogdan Lewandowski

   Warszawa, dnia 15 listopada 1999 r.