Odpowiedź na zapytanie w sprawie nierespektowania przez Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze wniosku Spółdzielni Inwalidów ˝Trud˝ dotyczącego rozliczania nadpłat w podatku od towarów i usług

III kadencja

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 4068

w sprawie nierespektowania przez Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze wniosku Spółdzielni Inwalidów ˝Trud˝ dotyczącego rozliczania nadpłat w podatku od towarów i usług

   Szanowny Panie Marszałku! W związku z przesłanym przy piśmie z dnia 20 lipca 2001 r., znak: SPS-0203-4068/01, zapytaniem poseł Anny Filek w sprawie nierespektowania przez Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze wniosku Spółdzielni Inwalidów ˝Trud˝ dotyczącego rozliczania nadpłat w podatku VAT uprzejmie informuję:

   1. Jak wynika z informacji przekazanej przez Izbę Skarbową w Krakowie w dniu 24.06.1998 r. Spółdzielnia Inwalidów Głuchoniemych ˝Trud˝ w Krakowie złożyła w Urzędzie Skarbowym Kraków-Podgórze wniosek o zwrot wypłaconego podatku VAT wraz z ustawowymi odsetkami za okres od 1.09.1995 r. do 30.04.1998 r.

   Spółdzielnia posiadająca status zakładu pracy chronionej korzystała z ulg podatkowych:

   1) w latach 1995-1997 w postaci zaniechania poboru podatku od towarów i usług w wysokości stanowiącej różnicę między podatkiem należnym a naliczonym w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (DzU nr 11, poz. 50, z późn. zm);

   2) w 1998 r. ze zwolnienia od wpłat należności stanowiącej różnicę między podatkiem należnym a naliczonym.

   Spółdzielnia dokonywała natomiast wpłat do urzędu skarbowego z tytułu hurtowej sprzedaży alkoholu (wyrobu akcyzowego), ponieważ ww. ulgi nie przysługiwały od sprzedaży wyrobów alkoholowych.

   Właściwe miejscowo urzędy skarbowe, tj. Urząd Skarbowy Kraków-Śródmieście za lata 1995-1996 oraz Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze za lata 1997-1998, wydały decyzje odmawiające stwierdzenia nadpłat w podatku VAT. Od powyższych decyzji podatnik wniósł odwołanie do Izby Skarbowej w Krakowie, która po przeprowadzeniu postępowania utrzymała w mocy zaskarżone decyzje.

   Na wszystkie decyzje izby podatnik złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, który w dniu 16 marca 2001 r. uchylił zaskarżone decyzje izby skarbowej oraz poprzedzające je decyzje ww. urzędów skarbowych. Wobec powyższego Urząd Skarbowy Kraków-Podgórze ponownie wydał decyzje za okres IX, XII 1995 r., V, X 1996 r., III, IV, VII, IX 1997 r., I-II 1998 r. stwierdzające nadpłatę w podatku od towarów i usług Spółdzielni Inwalidów Głuchoniemych ˝Trud˝. Ponieważ na dzień wydania decyzji stwierdzających nadpłatę spółdzielnia posiadała zaległości z tytułu podatku VAT, nadpłaty zostały zaliczone na zaległe zobowiązania podatkowe, które nie pokryły wszystkich zaległości (podatnik nie reguluje zobowiązań od stycznia br.). Nie było zatem zaniechania zwrotu, lecz dokonano zaliczenia nadpłaty na zaległe zobowiązania podatkowe - zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (DzU nr 137, poz. 926, z późn. zm.).

   Od wydanych decyzji za lata 1995-1997 spółdzielnia wniosła w dniu 26.06.2001 r. odwołania do Izby Skarbowej w Krakowie, które w chwili obecnej są rozpatrywane przez organ odwoławczy.

   Ponadto za miesiące XI 2000 r., I, II, III, IV, V.2001 r. zostały wydane przez urząd skarbowy decyzje odmawiające zwrotu kwot podatku z uwagi na brak wpłaty oraz występujące zaległości w podatku VAT na dzień złożenia wniosku. Od odmownych decyzji urzędu (z wyjątkiem decyzji odmawiającej zwrotu za miesiąc styczeń br.) podatnik wniósł odwołania, które obecnie są rozpatrywane przez Izbę Skarbową w Krakowie.

   2. Zgodnie z art. 127 wyżej cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa postępowanie administracyjne w sprawach podatkowych jest dwuinstancyjne. Zgodnie z zasadą określoną w wyżej cytowanym przepisie każda sprawa administracyjna, rozpoznana i rozstrzygnięta decyzją organu i instancji, podlega w wyniku wniesienia odwołania ponownie rozpoznaniu i rozstrzygnięciu przez organ II instancji.

   W związku z tym nie mogę ingerować w dwuinstancyjne postępowanie, które ma charakter postępowania administracyjnego, w sprawie indywidualnej rozstrzyganej w formie decyzji administracyjnej.

   Ewentualna ingerencja w postępowanie prowadzone przez organ I lub II instancji stanowiłaby naruszenie kompetencji organu właściwego w sprawie oraz kolidowałaby z nakazem obiektywizmu potencjalnego postępowania prowadzonego w trybie nadzwyczajnym przed ministrem finansów.

   Minister finansów może zająć stanowisko w indywidualnej sprawie dopiero po zakończeniu postępowań przed organami podatkowymi I i II instancji, jeżeli zainteresowany podmiot wystąpi np. z wnioskiem w trybie art. 253 Ordynacji podatkowej.

   Z poważaniem

   Sekretarz stanu

   Jan Rudowski

   Warszawa, dnia 27 sierpnia 2001 r.