III kadencja
Odpowiedź ministra zdrowia i opieki społecznej
na interpelację nr 2525
w sprawie refundacji kosztów leków dla osób chorych na fenyloketonurię
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację pana posła Czesława Fiedorowicza przekazaną przy piśmie z dnia 28 września 1999 r. (SPS-0202-2525/99) w sprawie dostępności preparatów stosowanych w fenyloketonurii przekazuję wyjaśnienia w tej sprawie.
Od 1 stycznia 1999 r. sprawę zaopatrzenia w leki reguluje ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym z dnia 6 lutego 1997 r. z późn. zm. Na mocy tej ustawy wszystkie osoby objęte ubezpieczeniem zdrowotnym mają zagwarantowany równy dostęp do leków refundowanych. Pacjenci nabywają te leki w aptekach ogólnodostępnych na podstawie recepty za odpłatnością ulgową. Za leki nie objęte refundacją pacjenci wnoszą pełną opłatę.
Leki refundowane w zależności od znaczenia terapeutycznego podzielone zostały na:
- leki podstawowe wydawane po wniesieniu opłaty ryczałtowej - 2,50 zł (jeżeli cena leku nie przekracza ustalonego limitu),
- leki uzupełniające wydawane po wniesieniu opłaty w wysokości 30% lub 50% ceny leku z uwzględnieniem limitu ceny leku.
Ze względu na niektóre choroby przewlekłe, pacjenci otrzymują leki niezbędne w leczeniu tych chorób. Leki te wydawane są bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub po wniesieniu opłaty w wysokości 30% lub 50% ceny leku (z uwzględnieniem ustalonego limitu ceny), na receptę z niebieskim paskiem według wzoru Mz/Pom-34.
Zgodnie z cytowaną wyżej ustawą zostały ustalone w drodze rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej wykazy leków, które są objęte refundacją.
Jednostka chorobowa fenyloketonuria oraz preparaty stosowane w tej chorobie zostały wpisane do wykazu chorób przewlekłych i mogą być wydawane na podstawie recept Mz-Pom/34 po wniesieniu opłaty ryczałtowej. Aktualnie są refundowane dwa preparaty stosowane w fenyloketonurii: Lofenalac produkcji Kutnowskich Zakładów Farmaceutycznych ˝Polfa˝ oraz Phenyl-Free produkcji Bristol-Myers Squibb.
W listopadzie 1998 r. został zakończony proces rejestracji preparatów nowej generacji stosowanych w fenyloketonurii: XP-Analog, P-AM-Universal oraz P-AM-Maternal produkcji SHS International Ltd USA. Preparaty te nie są obecnie refundowane. Sprawa refundacji w roku ubiegłym nie była rozpatrywana, ponieważ w czasie opracowywania obecnie obowiązujących wykazów leków nie posiadały one jeszcze świadectw rejestracji.
Obecnie trwają prace nad nowelizacją wykazów leków refundowanych. Jak wynika z opinii zespołu ds. refundacji leków wymienione wyżej preparaty zostały zakwalifikowane do wykazu leków refundowanych, jednakże rodzaj odpłatności i wysokość opłaty wnoszonej przez pacjenta jest uzależniona od możliwości finansowych kas chorych oraz elastyczności producenta podczas negocjacji cenowych.
Podkreślić należy, że wydatki związane z objęciem refundacją nowo zarejestrowanych preparatów XP-Analog, P-AM-Universal, P-AM-Maternal ze względu na ich wysokie ceny stanowić będą dodatkowe wysokie obciążenie budżetu kas chorych.
Ceny poszczególnych preparatów na początku roku 1999 kształtowały się następująco:
Lofenalac - 1 opakowanie - 58 zł,
Phenyl-Free - 1 opakowanie - 115 zł,
P-AM-Universal - 1 opakowanie - 615 zł,
P-AM-Maternal - 1 opakowanie 615 zł,
XP-Analog - 1 opakowanie - 168 zł.
Ze względu jednak na dewaluację złotego są one obecnie wyższe od 10 do 15%.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że problemem fenyloketonurii zajmują się w Polsce następujące specjalistyczne ośrodki:
- Instytut Matki i Dziecka - Warszawa, ul. Kasprzaka 17a (prof. M. Cabalska),
- Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki - Łódź, ul. Rzgowska 281/289,
- Samodzielny Publiczny Dzięcięcy Szpital Kliniczny - Collegium Medicum UJ - Kraków, ul. Wielicka 265.
Odnośnie do uzyskania z darów preparatów stosowanych w fenyloketonurii w ramach pomocy charytatywnej uprzejmie informuję, że obecnie Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej nie dysponuje danymi na ten temat. W latach ubiegłych tego typu preparaty ze względu na ich charakter nie były dostarczane w ramach takiej pomocy.
Z poważaniem
Minister
Franciszka Cegielska
Warszawa, dnia 15 października 1999 r.