III kadencja

Interpelacja nr 6129

do ministra zdrowia

w sprawie projektu ustawy Prawo farmaceutyczne w zakresie zezwolenia na prowadzenie apteki

   Szanowny Panie Ministrze! Rynek farmaceutyczny w Polsce rozwija się stabilnie. Zachodnie koncerny farmaceutyczne widzą polski rynek produkcji leków jako chłonny i atrakcyjny. Inwestują tu swoje kapitały, przejmują zakłady przemysłu farmaceutycznego, przekazując im swoją technologię. Zapotrzebowanie Polaków na lekarstwa i inne środki farmaceutyczne z roku na rok będzie się zwiększać ze względu na starzenie się społeczeństwa czy coraz mniejszą odporność na wszelkie choroby, na co wpływ ma m.in. zatrucie środowiska naturalnego, słabszy genotyp rodzących się pokoleń.

   W Polsce, jak i w większości krajów całego świata, istnieje rynek hurtowy i detaliczny lekarstw i innych środków czy materiałów medycznych. Warunki obrotu i inne kwestie prawne dotyczące ww. towarów reguluje ustawa z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (DzU z 1991 r. nr 105, poz. 455, z późn. zm.). Zgodnie z art. 36 tejże ustawy apteki oprócz zaopatrywania ludności w środki farmaceutyczne i materiały medyczne:

   - sporządzają leki recepturowe i wytwarzają leki gotowe,

   - mogą sprawdzać jakość i tożsamość leków gotowych i recepturowych,

   - prowadzą działalność w zakresie informacji o lekach na potrzeby pracowników medycznych i dla ludności,

   - biorą udział w kształceniu i podnoszeniu kwalifikacji farmaceutów i innych pracowników medycznych,

   - uczestniczą w działalności oświatowo-zdrowotnej,

   - mogą brać udział w racjonalizacji farmakoterapii.

   Apteka oprócz swojego podstawowego celu, jakim jest zaopatrywanie ludności w leki i maksymalizacja zysku, realizuje zadania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Rejestr aptek, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (DzU nr 41, poz. 179, z późn. zm.) prowadzi samorząd aptekarski - Naczelna Rada Aptekarska.

   W świetle rządowego projektu ustawy o Prawie farmaceutycznym apteka ogólnodostępna może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia na prowadzenie apteki, którego udziela, zmienia lub cofa wojewódzki inspektor farmaceutyczny.

   Art. 92 ust. 3 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, określa, iż prawo do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki posiada wyłącznie aptekarz, który:

   1) jest obywatelem polskim,

   2) posiada prawo wykonywania zawodu aptekarza zgodnie z odrębnymi przepisami,

   3) uzyskał tytuł specjalisty z określonej dziedziny farmacji, o której mowa w art. 52 ust. 3 oraz 52a ust. 2,

   4) posiada pięcioletnie doświadczenie zawodowe, z którego co najmniej trzy lata przypadają na okres bezpośredni przed złożeniem wniosku o zezwolenie na prowadzenie apteki,

   5) daje rękojmię należytego prowadzenia apteki, co potwierdzone jest przez właściwą okręgową izbę aptekarską w drodze postanowienia,

   6) zatrudni przynajmniej jednego aptekarza na zmianę,

   7) wykaże możliwości finansowe niezbędne do uruchomienia apteki.

   Idąc dalej, prawo do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki posiada również spółka aptekarzy, w której jeden aptekarz spełnia wymogi określone w art. 92 ust. 3 ww. ustawy.

   Zgodnie z art. 45 i 46 ustawy o izbach aptekarskich aptekarze podlegają odpowiedzialności zawodowej przed sądami aptekarskimi za postępowanie sprzeczne z zasadami etyki i deontologii zawodowej oraz przepisami prawnymi dotyczącymi wykonywania zawodu aptekarza. Sąd aptekarski może orzekać kary: upomnienia, nagany, zawieszenia oraz pozbawienia prawa wykonywania zawodu aptekarza.

   Czytając dokumenty, m.in.:

   - informację na temat zasad prowadzenia aptek w prawie Unii Europejskiej i prawie niektórych państw Unii Europejskiej opracowaną przez Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu z dnia 3 września 2001 r.,

   - warunki prowadzenia aptek ogólnodostępnych w krajach Unii Europejskiej według stanu na dzień 4 marca 1999 r.,

   - pismo ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 5 stycznia 1999 r. skierowane do marszałka Sejmu,

   oraz mając na względzie toczącą się debatę parlamentarną nad rządowym projektem ustawy o Prawie farmaceutycznym, mam pytania do pana ministra:

   1. Czy pan minister jest świadom, iż przyjęcie rządowego projektu ustawy Prawo farmaceutyczne, dotyczącej dopuszczenia, posiadania zezwolenia na prowadzenie apteki przez niefarmaceutę przeczy założeniu, którym jest konieczność dostosowania przepisów polskich do przepisów Unii Europejskiej, gdzie w większości krajów (w Niemczech, Francji, Włoszech, Holandii itd.) niefarmaceuta nie może mieć apteki?

   2.Czy pan jako minister zdrowia i rząd RP zaakceptują propozycję Naczelnej Rady Aptekarskiej i samorządu aptekarskiego, by apteki były prowadzone na własny rachunek wyłącznie przez farmaceutę lub spółkę farmaceutów, którzy dają większą gwarancję realizacji zadań, jakim jest zaopatrywanie społeczeństwa w leki, gdyż dalsze utrzymywanie istniejącego stanu rzeczy spowoduje to, iż apteka przestanie pełnić rolę gwaranta jakości i bezpieczeństwa państwa w szerokim tego rozumieniu?

   3. Czy pan minister zgadza się z tym, iż rządowy projekt ustawy Prawo farmaceutyczne zmierza do całkowitego wyeliminowania wpływu samorządu aptekarskiego w zakresie wydawania zezwoleń na prowadzenie aptek?

   4. Czy pan minister uzna za zasadne i konieczne wprowadzenie do ww. projektu ustawy dodatkowych zapisów gwarantujących prawidłowe rozlokowanie aptek, uwzględniających liczbę osób objętych ich zakresem działania?

   Z poważaniem

   Poseł Renata Szynalska

   Kalisz, dnia 19 marca 2001 r.